Baby, grapje, eend, wiskunde

Ik had, heb, een goed voornemen: gebarentaal leren!

Blue Monday is al voorbij, heel Nederland is weer aan de alcohol en de sigaretten, maar ik leef vrolijk door. Ik schrijf meer blogs, ik werk aan mijn manuscript, ik eet al een maand geen vlees, ik leer gebarentaal.. Zonder arrogant over te komen wil ik zeggen dat ik trots op mezelf ben!

Maar gebarentaal, dat leer je niet zomaar..

Filmpjes bekijken op youtube, de gebaren nadoen, meepraten, herhalen. 

Boerderijdieren, schoolvakken, emoties, meubels.. Het is veel, maar het lukt me wel!

Nu de vraag: waarom leer je het? Simpel: het je mij ooit niet met mijn handen zien praten? (:

Wie is de Mol (2)

Dat was het: weer een aflevering, weer een grote Mol van mij weg.

Raar, maar eigenlijk ben ik er wel blij om: hoe vaker een grote Mol van mij weggaat, hoe beter ik weet wie de Mol WEL is. Maar ja, voor wie ga ik nou..

1. Mensen die de Mol niet zijn. In dit seizoen: Jan, Art, Patrick, Karin, Hanna.

2. Mensen die de Mol kunnen zijn: Soundos, Pepijn.

3. Mijn hoofdmol: Anna, Miryanna, Horace.

Wie er volgende week uit moet, als het aan mij lag: Patrick, Karin of Pepijn. Nee, Karin eigenlijk niet, omdat ik die totaal niet verdenk. Hoewel.. ja, ik denk dat ze de volgende aflevering niet haalt.

Patrick/Pepijn, ze deden altijd al verdacht, maar nu op zo'n manier, dat het weleens mollenstreken kunnen zijn! Of ze de mol zijn? Wel, ik denk het niet, ze hebben iets te veel de aandacht op zichzelf gevestigd..

Lastig, volgend jaar moet gewoon Rik van de Westelaken meedoen, of Martijn Krabbe. Waarom? Geen idee, lijkt me geinig.

Maar wat nu, wat nu, wat nu. Eerst maar morgen twee toetsen maken, dan bijles, uitrusten, naar een verjaardag, uitrusten.. En dan maandag weer van het begin af aan kijken.

Of ligt het daar aan? Dat ik zo gefocust ben, dat ik het hele plaatje niet zie. Voorgaande jaren was ik minder actief en had ik het eerder goed..

Puntje voor volgend jaar. (:

Wie is de Mol (1)

Wie is de Mol, een spel waarin 10 bekende Nederlanders opdrachten uitvoeren om geld te verdienen. Een van hen is de Mol, de saboteur, die probeert zo min mogelijk geld in de pot te krijgen.

Dit spel volg ik al sinds 2002, toen George de Mol was. Toen deden er nog geen bekende Nederlanders mee. Nee, ik wist niet dat hij de Mol was. De keren daarna wel. Zoals in 2005, met Yvon Jaspers. Ik weet nog wel het jaar daarna, ik zei al in de eerste aflevering dat Milouska Meules de Mol was, omdat zij het jeugdjournaal op Nederland3 presenteerde, terwijl het jaar ervoor, met Yvon Jaspers, die op Nederland3 het Klokhuis deed. Vergezocht? Ja, dat wel, maar ik had het in de eerste seconden van dat seizoen wel meteen goed!

Alleen vorig jaar had ik het fout; ik ging voor Sanne, maar het was Kim. Ik vond haar geen Mol, meer een verdachte kandidaat.

En nu, in 2011, weer een nieuw seizoen!

Spannend hoor, ik moet de eer hooghouden en de schande van vorig jaar herstellen: ik moet en zal voor de finale weten wie de Mol is.

Het begon zo mooi: "Trust Nobody" fluisterde Horace, en dat hoorde je ook na het intro. Hij doet geen dingen die ernstig opvallen, maar hij werkt ook niet echt mee..

En toen: BANG! Een rood scherm, Horace ligt eruit.

Een nieuwe Mol kiezen, lastig. Ik verdeel de groep in drie groepen:
1. Mensen die de Mol niet zijn. In dit seizoen: Jan, Art, Patrick, Karin, Pepijn, Hanna.

Waarom ze de Mol niet zijn? Omdat ik dat vind. Er is iets met hun gedrag, hun lichaamstaal, hun socialiteit, iets wat ze niet verdacht maakt.

2. Mensen die de Mol kunnen zijn: Anna, Soundos, Horace. Ze voldoen aan mijn plaatje, mijn punten. Hen houd ik in de gaten, bekijk stukjes desnoods wel 20x.

3. Mijn hoofdmol: Miryanna. Eerst was dit Horace, maar ja, als iemand uit het spel ligt...

Hier kijk ik, zeker in het begin, niet naar de opdrachten. Ja, die zijn leuk, maar de Mol zie je niet werken. We zijn nog in het begin van het spel, de Mol moet meegaan met de groep, niet opvallen. Zij valt niet op, zegt weinig. Maar toch, ze heeft algemene aanwijzingen. 

Zo schrok ze niet echt toen Pieter Jan, afgekort PJ, zei dat de kandidaten tijdens de busopdracht met de Mol in de bus zaten. In de eerste aflevering, "Kleur Bekennen", droeg ze vooral groen: de kleur van de Mol.

In de tweede aflevering zei ze dat ze van dieren houdt. Behalve dat een mol een dier is, eet die ook andere diertjes. Als ze iets zegt, spreekt haar lichaamstaal dat weleens tegen: ze liegt. Dan heb ik ook nog vergezochte hints over de Geit TienTien en hele complottheorieën over het door haar opgehaalde geld.

We zullen zien, maar tot nu toe is zij mijn nummer 1. Nu maar hopen dat ik geen tunnelvisie krijg ;)

Dat is pas saamhorigheid!

Ik was laatst op een middelbare school, en ik hoorde toch zoiets ongelofelijk aardigs!

Er waren twee meisjes, A en B, die liepen naar een docent toe, hun begeleider. A had in de les haar telefoon aan B gegeven. B bekeek een foto, toen werd de telefoon afgepakt.

Na dit aan de begeleider verteld te hebben, vroeg B of zij haar telefoon kon geven, zodat die A weer terugkwam. 

Hartstikke lief, want dit zou betekenen dat B haar telefoon voor een hele week klein was. 

Dat is pas vriendschap!

Loeien en achter de rest aanlopen

Het is nu ruim een week 2011. Het afgelopen jaar werd getypeerd als moeizaam, turbulent, vele politieke toestanden, gemiddeld weer, gemiddeld nieuws. Het jaar dat de VVD de grootste werd, en het CDA keihard de grond raakte. Het jaar van de mijnwerkers in Chili, van de vliegtuigramp in Tripoli. 

Met zo'n jaar achter de rug, wil je wel weer wat positiefs. De verzekeringen spelen daar op in. "Wij zijn jouw 2011. Het jaar waarin je  als bruidegom het Stadhuis uitloopt met aan je hand... nog een bruidegom." 

Het viel me op dat ik dit jaar niet werd doodgegooid met reclames op tv waarin werd verteld dat we moesten stoppen met roken. Nee, roken mogen we nog, zelfs weer in de kleine cafetaria's. Wel moeten we groener gaan leven, met een energielabel op onze huizen en onze auto's. We mogen biologische etenswaren kopen, we mogen biologische tassen kopen. 

Allemaal mooie vooruitzichten voor dit jaar. Zo mooi, het moet wel misgaan. Het kabinet gaat vallen, er komen plannen voor een kerncentrale en voor een CO2-opslag ergens in de grond, er komt een groot ongeluk, een overstroming. 

Dat moet wel, het kan niet het perfecte jaar worden, en wees daar maar blij om! Als dit mijn perfecte jaar zou worden, dan zijn de komende jaren dus niet perfect, dus minder. Nee, geef mij geen perfect jaar, doe maar redelijk goede jaren. 

Waarom worden er jaren eigenlijk met elkaar vergeleken? Dat is, volgens mijn oogpunt, niet mogelijk! De dingen die gebeurden waren gezellig, grappig, schokkend, hoe meet je dat? Wat het ene grappiger dan het ander? Volgens mij was het ene op een andere manier grappig dan de andere gebeurtenis.

Hoe dan ook: voor het eerst in mijn leven heb ik Goede Voornemens. Niet denken maar doen, doen wat de rest doet. Als een stel koeien met de rest meelopen.