Geen vriend, wel verkering

In de zomer van 2012 besloot ik om voor de klas open te zijn over mijn seksualiteit. Het jaar ervoor was dat op mijn toenmalige school niet mogelijk vanwege het onvriendelijke klimaat. 

Ik zou mij er niet mee voorstellen, maar ik zou wel eerlijk zijn als ernaar gevraagd werd. Zo ook vandaag... 

2 jaar, 6 maanden en 1 dag!

in Moskou

Vorige week kwam ik aan in Moskou. Het was een lange treinreis, maar gelukkig kon ik slapen. Een week lang zou ik er blijven, kijken naar het schoolsysteem. Die hardheid die je op tv ziet, zal die ook in de schoolbanken terug te vinden zijn? 

Ik loop de middelbare school binnen. Een wiskundeles, iets met Pythagoras, maar ik kan de docent niet verstaan. Misschien had ik toch die cursus Russisch moeten volgen, ik ken geen enkel woord! Gelukkig kunnen de leerlingen wel een woordje Engels, al is het gebrekkig. Tijdens de les gaat het er hard aan toe: in toetsopstelling, met de armen over elkaar gevouwen, luisteren naar de docent. "Zapis" blaft de docent. De leerlingen openen hun schrift en beginnen te schrijven. De docent dicteert wat woorden. Weer luisteren, meer mogen ze niet. Wanneer gaan ze aan het werk? De docent wijst naar mij.

"She's from Netherlands. She teacher. She look, you act normal." Een klein lachje komt er van zijn gezicht, al is het niet van harte. Ik loop rond en kijk naar het werk van de leerlingen. Keurig werken ze in hun schrift, dat moet ik bekennen. De woorden die er staan, begrijp ik niet, maar de wiskunde staat correct genoteerd. Ik wil op mijn horloge kijken, maar dan bedenk ik me dat ik dat in Nederland heb laten liggen. Een horloge met een regenboogvlag erop, kun je daarvoor worden opgepakt? 

Ik zit op de stoel van de docent, de leerlingen mogen vragen aan mij stellen. Hoe zien de scholen eruit, wat voor lessen worden er gegeven, hoe werken de Nederlandse kinderen? De vragen worden wat persoonlijker. Hoe ziet mijn huis, mijn stad eruit? In het Engels probeer ik zo goed als het gaat, alle vragen te beantwoorden. Er zit een tolk naast me, om het te vertalen naar het Russisch. Er zijn ook andere docenten bij. 

"Are you married?" "No, I'm not." Er wordt wat onrustig heen en weer bewogen. Snel kijk ik naar de handen van de andere docenten: allemaal een trouwring. Misschien is het gek om ongetrouwd les te geven.

"But, you have boyfriend, right?" "No, I haven't." Ik word wat ongemakkelijk. Hoe streng is die anti-homowet hier in de school? Zou ik mogen zeggen dat ik een vriendin heb?

"So, you're alone?" Een docent met een kaal hoofd en een zwart overhemd aan, kijkt mij doordringend aan. Ernaast staat een jongere man, ik schat begin 30. Hij knikt naar me, en ik begrijp het: hij zit in hetzelfde schuitje als ik.

Blijkbaar antwoord ik niet snel genoeg, want ik zie de kale man afkeurend knikken. 

Met de andere docenten uit Europa loop ik het gebouw uit. Op zich is Moskou een mooie stad, al komen de bewoners kil op mij over. Steeds kijk ik achterom: word ik niet achtervolgd, word ik niet nagestaard? 

Het is al donker als we met z'n allen het restaurant uit lopen. Het is nog een klein halfuurtje lopen naar het hotel. De rest loopt door, maar Anabelle, een jonge vrouw uit Franconville, blijft achter en ik besluit op haar te wachten. 

Zo samen lopen we naar het hotel: zij aan de rechterkant, ik aan de linker, gezellig in het Engels aan het praten over het Franse onderwijs. Opeens, vanuit het niets, worden we omsingeld door een groep mannen. Een van de mannen is de kale met het zwarte overhemd. Hij wijst naar mij. "Lesbiyanka!" Ik kijk om, maar Anabelle is nergens te bekennen. Er wordt aan mij getrokken, ik word verrot geslagen, maar omstanders doen niks. Ik sla zo hard om mij heen als ik maar kan, ik schop in de rondte. Ik voel het bloed langs mijn wangen gaan, maar het kan me niks schelen: ik strijd voor mijn rechten, al wordt het mijn dood. Het licht gaat uit.

Alles is wit. Helder wit. Lichtgevend wit. Mijn tijd is gekomen. 

Naast mij staat een man. De man van de knokpartij. We staan voor de hemelpoort. Hoe word ik beoordeeld? En, misschien nog wel belangrijker, mag hij ook naar binnen?

2013 - Homo's

Vorige week kwam het nieuws naar buiten dat Tim Hofman homo was. Een dag later kwam het echte verhaal: het was een experiment om te kijken hoe homotolerant Nederland eigenlijk is.

Ik vond zijn nep coming-out maar niks. Als een BN'er uit de kast komt, is het een ander verhaal van bij de 'gewone' mens. Je kijkt niet naar de homotolerantie, je kijkt hoe snel de media dit nieuws verspreid. En hoe snel dat gaat, dat kon je zien bij Wentworth Miller, Mika, noem maar op! Dus tja, waarom dan zelf uit de kast komen om te kijken hoe het gaat? Je kon het al bij zoveel anderen zien. En dan je 'bekentenis' intrekken. "Oh, dus toch geen homo". Alsof het een grapje was. Een coming-out wordt gezien als een grote, belangrijke, en ook vooral zware stap. 

Ik bekeek de uitzending, en mijn standpunt is wat verzwakt. Nog steeds vind ik het niet de juiste methode om te kijken hoe tolerant Nederland is, maar het punt van de uitzending is voor mij duidelijk geworden. Er is een verschil tussen wat de gemiddelde Nederlander denkt (namelijk: lekker boeiend wat je seksuele voorkeur is, als ik het niet in mijn gezicht geduwd krijg vind ik alles best), en wat de media doet (Ow My Gawd iemand komt uit de kast!). Wat ik wel leuk vind, is dat je ziet hoe spannend hij het vindt, ondanks dat het niet echt is.

Bekijk de uitzending van Spuiten en Slikken HIER.

The Mormon Proposition

Op 17 juni 2008 was het 'homohuwelijk' legaal geworden. Helaas bleek dit van korte duur. 

Proposition 8

Een proposition, oftewel een voorstel, kun je indienen als je de wet wilt veranderen. Prop 8 uit 2008 is ongetwijfeld de bekendste: "Only marriage between a man and a woman is valid or recognized in California". Tegen het trouwen van gelijke stellen dus. 

Maar waar kwam dit vandaan, wie organiseerde dit? Wel, het is groter dan ik in eerste instantie dacht. Ik heb de documantaire 8: The Mormon Proposition gekeken, en ik kan hem ten zeerste aanbevelen.

Om het voorstel over heel Californië te verspreiden, heb je geld nodig. De mormonen zijn goed in het verzamelen van geld en hebben dat ook uitgebreid gedaan. Tientallen reclames tegen het homohuwelijk, langs de deuren om geld te vragen, naar de leden van de kerk met het bericht "Zoveel salaris krijgen jullie, dit bedrag kunnen jullie missen. Jullie geven dat, of je wordt uit de kerk gezet."

Maar het gaat verder: promotiefilmpjes die uitleggen hoe jij je vrienden overtuigt om JA op het voorstel te stemmen. Een heel netwerk zat erachter.

Gevolgen: een hoger aantal zelfmoorden, demonstraties voor en tegen het homohuwelijk, schandalen.. 

Hoe je van homoseksualiteit geneest (want je beeldt het je maar in, het is niet aangeboren) is door met een boor op een bepaald gedeelte van je hersenen te boren (daar waar de gevoelens zitten), medicijnen en therapiën.

En waarom? Omdat het "hun" rechten schendt. 

Ik zou zo graag met tegenstanders willen praten. Gewoon, rustig zitten met een drankje en een hapje. Waarom zijn ze tegen, waar zijn ze bang voor? Weten ze wel wat homoseksualiteit is? Wat als een van hun vrienden of een familielid homoseksueel blijkt te zijn? Wat heeft God erover gezegd? Weten ze dat ze anderen veroordelen, dat ze anderen het gevoel geven dat ze tweederangs burgers zijn?

Ik zou zo graag met ze willen praten.

Liefde is..

Liefde is zoveel meer dan een kusje of een knuffel. 

Liefde is naar haar* kijken als ze slaapt. Liefde is een kusje op d'r voorhoofd geven of over haar rug strelen als ze een enge droom heeft. Liefde is knuffeld in slaap vallen en knuffelend wakker worden. 

Liefde is een intens gevoel dat je krijgt, elke keer als je haar ziet of aan haar denkt. Het is alles voor haar over hebben en een extra kilometer fietsen. 

Liefde is er altijd zijn: in de goede en in de minder goede tijden. Het is altijd voor elkaar klaarstaan, lief en leed delen, kunnen lachen en kunnen huilen. Liefde is alles tegen elkaar kunnen zeggen, van de grootste grap tot het grootste geheim.

Liefde is 2 jaar, 2 maanden, 2 weken en 2 dagen vieren.

* of hem, maar niet voor mij ;-)

Kardinaal voorzichtig positief over homohuwelijk

Het is een kleine stap, maar in ieder geval in de goede richting! 

Het 'homo'huwelijk' wordt door deze kardinaal geaccepteerd, in plaats van homoseksualiteit als een zonde of als een ziekte te beschouwen. Ik ben er wel positief over. 

De Belgische kardinaal Godfriend Danneels doet voorzichtig positieve uitspraken over het ‘homohuwelijk’ in een interview met de Groene Amsterdammer. Wel zegt hij dat het voor de Kerk niet het echte huwelijk is, ‘dus je moet een andere naam in het woordenboek  plaatsen. Maar dat het wettelijk is, dat men het wettelijk legitiem kan doen, daar heeft de Kerk niks over te zeggen.’

De kardinaal redeneert als volgt: ‘Je mag een mens toch niet vereenzelvigen met z’n geaardheid? Ik denk dat er binnen het denken van de Kerk een duidelijke evolutie is. (…) Men is veel genuanceerder aan het denken over de persoon in z’n totaliteit, dan zich blind te staren op het morele principe.’ Als hem gevraagd wordt wat hij vindt van de houding van de katholieke kerk in de discussie over het ‘homohuwelijk’, zegt Danneels: ’U weet wat de Kerk zegt over die problemen. Ik moet u daar geen tekeningetje bij maken, maar ik vind het een positieve evolutie dat staten vrij zijn het burgerlijk huwelijk voor homo’s open te stellen als ze dat willen.’

Danneels heeft sowieso de reputatie een voorloper te zijn. Zo liet hij het Vaticaan in 2004 schudden op haar grondvesten door te verklaren dat iemand die seropositief is maar beter een condoom kan gebruiken.

Het  homohuwelijk ligt op dit moment gevoelig in verschillende Europese landen. In Groot-Brittanië wordt toegewerkt naar de openstelling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht en in Frankrijk is onlangs het eerste paar getrouwd. Vooral in Frankrijk werd hier heftig op gereageerd. Een Franse minister ontving onlangs nog een kogelbrief.

Bron. 

10042011

Vandaag zijn mijn meiske en ik precies twee jaar samen! Het waren soms zware tijden gezien haar gezondheid, maar we konden het altijd aan. Samen, zij en ik. Als viering gaan we uit eten. Leuk hè ;-)

Ik ben BOOS!

Normaal deel ik echt nooit wat op facebook, maar dit gaat mij persoonlijk aan het hart. Ik vind het bespottelijk (wat zeg ik: discriminerend!) dat een lesbisch koppel geen kind op kan voeden, puur en alleen omdat ze lesbisch zijn. Dit stel is zo aardig om hun huis open te zetten en het kindje op te vangen. We kunnen beter gaan protesteren tegen gezinnen die hun kinderen niet genoeg liefde geven, zodat ze niet uit huis worden geplaatst. Bespottelijk!

Voor wie meer wil weten of niet genoeg weet:

www.volkskrant.nl 

www.nu.nl  

www.nu.nl 

www.nu.nl 

Een kleine impressie

Je ligt naast me. Vredig lig je te slapen. Het was een lange, vermoeiende dag. Samen keken we naar een programma. Jij en ik, liggend in bed, knuffelen. Ik zag dat je ogen dicht beginnen te vallen. "Ga maar slapen meiske, ik blijf bij je liggen." Vertrouwd legde je je hoofd op mijn schouder en kroop je nog wat dichter tegen me aan. In enkele seconden viel je in een diepe slaap.

Je ligt naast me. Vredig lig je te slapen. Na een tijdje lag ik niet lekker en besloot om eruit te gaan. Heel voorzichtig, om jou niet wakker te maken, trok ik mijn arm onder je vandaan. De grote cuddlebug legde ik naast je, met de rits naar beneden. Ik duwde het kussen wat steviger tegen je aan. Zachtjes, zonder haast, leg ik mijn eigen bedje neer. Op de tv is een ander programma begonnen.

Je ligt naast me, vredig te slapen. Jij lag niet meer lekker op je zij en draaide je op je rug. Met gesloten ogen voelde je de cuddlebug en ging je ermee knuffelen. "Miekie," mompelde je. Er verscheen een glimlach op je gezicht.

Ik kan niet omschrijven hoe gek ik op je ben, maar hopelijk geeft dit een kleine impressie. 

Homofoob geweld

Homofoob geweld gaat in België harder aangepakt worden. De in juli voorgestelde wetgeving is vanaf nu in werking.

Concreet wil dit zeggen dat een gevangenisstraf van vijf jaar verdubbeld zal worden naar tien, en dat doodslag of moord bestraft zal worden met levenslang. Nu staat daar nog een straf van twintig jaar op. Ook geldboetes zullen hoger worden. Het wetsontwerp is gemaakt naar aanleiding van de criminaliteitscijfers van de politie in België. Hieruit bleek dat het geweld tegen LHBT’s ernstig toeneemt. In 2012 was er een totaal van 85 meldingen van homofoob geweld. In 2008 waren dit er nog maar 34. Ook de moord op de openlijk homoseksuele Ihsane Jarfi in april vorig jaar heeft invloed gehad op de komst van dit wetsvoorstel.
Niet alleen LHBT’s hebben baat bij deze wet. De dubbele straf geldt ook bij geweldsdelicten naar aanleiding van ras, sekse of leeftijd. In het rijtje van groepen die beschermd moeten worden tegen discriminerend geweld, worden ook transgenders expliciet genoemd.
Bron.

Tja, wat moet ik hier nou van vinden?
Eerst was ik zeer tevreden: geweld wordt niet gewaardeerd en moet harder aangepakt worden. Goed dat de gevangenisstraffen verdubbeld worden!
Daarna dacht ik na: is dit geen positieve discriminatie? Als ik een homo vermoord, kreeg ik eerst 20 jaar en nu levenslang. Als ik een hetero vermoord, wat is dan de straf, nog steeds 20 jaar? En wat als ik zonder reden een homo sla, word ik dan erger gestraft of krijg ik dezelfde straf als ik een hetero zou slaan?
Het principe van de maatregel snap ik: geweld wordt niet gewaardeerd en moet harder worden aangepakt. Ik vind het niet kunnen dat er zinloos geweld is. Toch geloof ik niet dat het geweld tegen LHBT's toeneemt. Ik denk dat "mijn" community nu beter weet waar en hoe ze aangifte kunnen doen, dat ze meer vertrouwen hebben in de politie hebben en dat ze het gevoel hebben dat er iets met hun melding wordt gedaan.
Al met al ben ik blij met de maatregel van onze zuiderburen, hopelijk volgt Nederland snel!

Gaydar is discriminatie

Onder discriminatie wordt in het algemeen verstaan: een nadeel berokkenen door het maken van onderscheid ten aanzien van individuen of groepen op grond van kenmerken die in die situatie geen aanvaardbaar motief vormen.
Zo, nu we dat weten, kan ik echt mijn pleidooi houden. Een gaydar is eigenlijk geen discriminatie, al in het wel gebaseerd op vooroordelen. "Ik zag meteen dat je gay was, je deed zo.. ja!" zei L. eens tegen mij toen het op school over homo's ging. "Ik zag het niet meteen aan je, maar het verbaasde me ook niet toen ik hoorde dat je een vriendin had" zei Y.. Op mijn stageschool werd gezegd dat ik er niet het type voor was.
Best apart, als je erover nadenkt. Ik ben hetzelfde, maar men ziet mij anders. Y. zag bij een ander wel meteen dat hij homo was, terwijl L. dat niet meteen door had. Het is dus niet zo dat bij de een de gaydar niet werkte. 
Ervaringen over taalgebruik, lichaamstaal, kapsel, kleding, uiterlijk en innerlijk sla je op. Altijd en overal bij iedereen. Als je dan een persoon ziet die aan een aantal ervaringen van vorige homo's voldoet, is deze persoon (in ieder geval in jouw hoofd) homo. 

Best apart, als je erover nadenkt. Vooroordelen over homo's in de trant van "als je homo bent, dans je in een zwarte string op de Canale Parade" worden niet gewaardeerd, maar vooroordelen gebruiken voor het zoeken van een partner, dat is geen enkel probleem. ;-)

Wiskunde is wel weer leuk!

Eergisteren schreef ik over dat er geen leuke wiskunde meer was. Sinds afgelopen vrijdag heb ik daar een andere mening over.

Ik was in dezelfde boekwinkel, opnieuw op zoek naar een leuk boek over wiskunde. Er moet toch wel iets zijn? Gelukkig, er waren drie boeken die mijn interesse wekte: "Professor Stewart's schatkamer vol wiskundige uitdagingen", "Hoe wiskunde de wereld veranderde" en "Professor Stewart's verzameling van wiskundige raadsels", alle drie (toevallig?) van dezelfde schrijver. Leuk geschreven, onder de 20 euro per stuk, maar het trok mij net niet genoeg om er een te kopen. Deels was het de leuke wiskunde die ik kende, zonder ook maar een woord te hebben gelezen. Laat mij een kubus met een viervlakspiramide zien en ik ratel over de Platonische lichamen. Opnieuw wat fractals, wortels, maar gelukkig ook wat nieuws. 

Toen ik bijna de winkel uit wilde lopen, werd ik verliefd. Zo mooi aan de buitenkant, hoe zal de binnenkant zijn? Ik opende het boek, "Wiskunde in Beeld" en begon haast te kwijlen. Opnieuw de Platonische en Archimedische lichamen (dat zijn toch echt mijn favoriete onderwerpen), maar ook omwentelingslichamen.

Laat mij dit uitleggen. Stel: je hebt een grafiek, bijvoorbeeld een parabool. Laten we de simpelste vorm nemen: y=x^2. Nu gaan wij die "lijn", de parabool, om de y-as laten draaien (verticaal dus). De parabool is dan geen lijn meer, maar een kommetje (zie de afbeelding hiernaast). Je kunt de parabool ook om de x-as laten draaien, dan krijg je een soort diabolo. 

Wel, mijn nieuwe liefde had het dus over dit prachtige raakvlak van de analyse met de meetkunde. Jammer dat het boek zo duur was, ik heb haar nog even in de winkel laten liggen, maar met mijn verjaardag zijn we hopelijk weer samen!

ps. geen zorgen hoor, mijn grote liefde is nog steeds mijn eigen meiske ;-)

Daar vind ik u geen type voor!

Een van de leerlingen had geen zin meer om te werken. Het was de tweede keer vandaag dat ze wiskunde hadden en het was het laatste kwartiertje voordat de dag voorbij was.

De leerling had al gewerkt, was moe, een beetje ziek en moest hierna ook nog gaan werken. Om interesse te tonen, vroeg ik waar de jongen werkte. Van het werken ging het over op het salaris door naar mijn baan. Ik vertelde dat ik lesgeef op de Hogeschool Rotterdam, samen met een andere student. De jongens (zijn buurman hield het werk ook voor gezien en luisterde mee) vroegen of het de stagiaire van Natuurkunde was. Deze stagiaire heeft zijn haar altijd in een staart. Ze vroegen of ik hem een aantrekkelijke man vond. Naar waarheid antwoordde ik hierop van niet. Een van de jongens vroeg wat voor mannen ik aantrekkelijk vond. Ook hierop antwoordde ik naar waarheid, dat ik geen enkele man aantrekkelijk vond. De jongens keken bedenkelijk en een van hen vroeg of ik meisjes dan aantrekkelijk vond. Hierop antwoordde ik, opnieuw geheel naar waarheid, dat dat inderdaad het geval is.

"Nee mevrouw, ik geloof u niet, daar bent u niet het type voor!" De jongens willen mij uithoren, misschien denk ik ergens te lang over na, als "bewijs" dat het niet zo is. Ik vertel wat ik wil vertellen en aan het einde van de les vinden ze het wel best.

Morgen weer een stagedag, ben benieuwd hoe snel het vuurtje loopt. Ik ben positief verrast door de reacties: het was een combinatie van ongeloof en interesse, terwijl ik meer walging verwachtte. Wel leuk dat de jongen mij er niet het type voor vindt, terwijl ik mezelf gayer vind dan een suikerspin. ;-)

Bijna uit de kast..

Op mijn stageschool zit ik bij wat meiden die een vraag hadden over statistiek. Een van de meiden keek naar mijn ketting. Het is een hartje met de naam van mijn vriendin erop.

"Mevrouw, is die van uw vriend?" Ze knikt naar mijn ketting.

"Nee," zeg ik vriendelijk en kijk naar de opgave.

"Oh, die van mij wel!" En ze gaat verder met de opgaven.

Geen verbod homohuwelijk

De wet die homoseksualiteit in Malawi illegaal maakt is voorlopig opgeschort en de politie is geïnstrueerd geen homoseksuelen meer op te pakken. De wet blijft opgeschort tot er een beslissing is genomen over de eventuele afschaffing ervan, die momenteel ter discussie staat in het parlement van het Afrikaanse land. Op homoseksualiteit staat momenteel een gevangenisstraf van 14 jaar, wat een doorn in het oog is van westerse hulporganisaties. 

In 2009 zijn twee mannen gearresteerd, nadat ze het eerste homokoppel waren dat getrouwd is in het conservatieve Afrikaanse land. De vervolging van het stel leidde tot grote internationale verontwaardiging, wat tot gevolg had dat westerse hulporganisaties geen steun meer gaf aan de regering van president Bingu wa Mutharika, die in april overleden is.

In een recent advies aan zijn opvolger, Joyce Banda, werd geopperd om het homohuwelijk te decriminaliseren, om zo de verspreiding van hiv en AIDS tegen te gaan. Daarom overweegt de minister van Justitie, Ralph Kasambara, nu om de wet tegen homoseksualiteit af te schaffen. Tot er een beslissing is gemaakt zullen er geen nieuwe aanklachten worden ingediend tegen homo’s. Kasambara: ‘Als we mensen blijven arresteren en vervolgen op basis van deze wet, en deze blijkt later ongrondwettelijk te zijn, dan zou dat gênant zijn voor de overheid. Het is beter om één crimineel ermee weg te laten komen dan om een heleboel onschuldige mensen in de gevangenis te gooien.’

Naast Malawi zijn er nog 36 andere Afrikaanse landen waar homoseksualiteit verboden is.

Bron. 

Amerikaanse verkiezingen

De uitslagen van de Amerikaanse verkiezingen lijken positief uit te pakken voor LHBT’s. Niet alleen werd de pro-LHBT kandidaat Obama herkozen, in drie staten werd het ‘homohuwelijk’ gelegaliseerd en voor het eerst is er een openlijk lesbische vrouw tot senator verkozen.

Maryland, Washington en Maine
In drie staten hebben kiezers zich uitgesproken voor het openstellen van het huwelijk voor stellen van gelijk geslacht. In Maryland en Washington werden eerder ingestelde wetten door de kiezers bevestigd. Maine gaat de boeken in als de eerste staat waar de bevolking zelf het ‘homohuwelijk’ mogelijk heeft gemaakt. In de zes staten waar trouwen al toegestaan was voor LHBT’s, werd dit ingesteld door wetgeving of na rechtszaken.

In Minnesota konden kiezers zich uitspreken over een verbod op huwelijken tussen twee mannen of twee vrouwen. Het ziet ernaar uit dat het ‘nee’-kamp heeft gewonnen en dat het verbod dus niet in de grondwet wordt opgenomen. Hoewel stellen van hetzelfde geslacht nog steeds niet kunnen trouwen in Minnesota, betekent deze uitslag in elk geval dat het niet onmogelijk wordt in de toekomst.

Tammy Baldwin
De Democratische kandidaat Tammy Baldwin wordt senator namens Wisconsin. Zij is daarmee het eerste openlijk homoseksuele lid van de Amerikaanse Senaat. “Ik ben me er goed bewust van dat ik de eer heb om de eerste vrouwelijke senator van Wisconsin te worden. En ik ben me er goed bewust van dat ik het eerste openlijk homoseksuele lid zal zijn om te dienen in de senaat van de Verenigde Staten,” zei de nieuwe senator. “Maar ik was niet verkiesbaar om geschiedenis te schrijven, ik was verkiesbaar om voor verandering te zorgen.” Tijdens de campagne gebruikte haar tegenkandidaat één keer beelden van Tammy op een Gay Pride-manifestatie, maar later distantieerde hij zich van deze uiting.

Bron. 

Homohuwelijk in Spanje

Het homohuwelijk in Spanje is niet in strijd met de grondwet. Dat heeft het constitutionele hof in Madrid gisteravond bepaald.

Sinds 7 jaar is het voor Spaanse homoparen mogelijk om te trouwen. De socialistische regering van premier Zapatero keurde in 2005 een wet hierover goed. Spanje behoorde tot één van de eerste landen waar het homohuwelijk mogelijk werd.

De centrum-rechtse Partido Popular was fel tegen de wet. Ook een groep conservatieve rechters begon een campagne om de wet ongegrond te laten verklaren. Het homohuwelijk zou volgens hen namelijk in strijd zijn met de grondwet. Nu de Partido Popular weer aan de macht is, probeerde de regering van premier Rajoy van het homohuwelijk af te komen.

Het hof oordeelde gisteren dat het huwelijk tussen mensen van dezelfde sekse niet verboden is. De grondwet geeft geen aanleiding het homohuwelijk te verbieden.

Honderden Spanjaarden gingen na de uitspraak de straat op om het nieuws te vieren. Op het centrale plein in Madrid, Puerta del Sol, feliciteerden ze elkaar en droegen ze vlaggen en spandoeken. Sinds de wet voor het homohuwelijk in Spanje zijn er zo’n 22.000 stellen getrouwd.
Bron. 

Lesbisch Moederschap (2)

In Lesbisch Moederschap had ik het onder andere over de uitspraken van Mariska de Haas in het debat bij Pauw&Witteman. Dat interview was schijnbaar niet genoeg, want ze heeft nog meer aparte opmerkingen gemaakt.

Laat mij eerst even terugblikken op het debat. Daarin voerde zij aan dat er wetenschappelijk bewijs is, dat een dergelijke opvoeding niet in het belang van het kind is. Een man vroeg over welk wetenschappelijk onderzoek het ging, en zij kon buiten haar directe kennissenkring, alleen Freud noemen.

Freud was een neuroloog ("hersendokter") die zo'n beetje de psychoanalyse uitvond (emotionele zaken verdring je en daardoor gedraag je je onbewust anders). Deze meneer is al ruim 73 jaar dood. Wat hij over de opvoeding heeft gezegd, is het volgende: "In de opvoeding gaat het er om kinderen zo ongestoord mogelijk de ontwikkelingsfasen te laten doorlopen. Dat wil zeggen: enerzijds niet helemaal vrij laten (dan leren ze geen grenzen kennen en hun driften niet 'omvormen' tot acceptabel gedrag), en ze anderzijds ook niet te onderdrukken." 

Nergens kom ik het woord lesbisch of homo tegen. Misschien omdat dat niet zijn onderzoeksgebied was, misschien omdat homoseksualiteit toen nog niet zo bekend en open was. Misschien noemde Mariska deze man, omdat het een van de bekendste psychologen is.

Mariska zei onder andere "heel veel meisjes die lesbisch zijn, zijn vroeger misbruikt".

Ook hier noemde zij geen bron, dus die ben ik even gaan opzoeken. Op de site 'Kennis over jeugd en opvoeding' staat het volgende vermeld:

Uit recent onderzoek blijkt dat in 2010 ruim 118.000 kinderen en jongeren van 0 tot 18 jaar in Nederland (ruim 3 procent van het totaal) blootgesteld waren aan een vorm van kindermishandeling (Tweede Nationale Prevalentiestudie Mishandeling van kinderen en jeugdigen, 2011). De meerderheid van de gevallen betreffen emotionele verwaarlozing (inclusief verwaarlozing van het onderwijs en getuige zijn van huiselijk geweld) en fysieke verwaarlozing, met respectievelijk 36 en 24 procent van de gevallen. Seksueel misbruik wordt met 4 procent het minst gemeld.

Dus met andere woorden: 4% van de 3% van de kinderen en jongeren van 0 tot 18 jaar, is seksueel misbruikt.Dit komt neer op 0,0012% van alle kinderen. Met andere woorden: als je 50.000 kinderen hebt (daarmee kun je de Kuip in Rotterdam vullen), dan zijn er 60 kinderen misbruikt. Van die 50.000 kinderen zijn er naar schatting 2.500 homo- of biseksueel van aard. Als ik aanneem dat alleen homoseksuele kinderen zijn misbruikt, dan is dat nog steeds slechts 2,4%. Bij dit getal vraag ik mij af wat mevrouw Mariska onder 'heel veel' verstaat.

In Fabulous Mama zegt Mariska ook dat ze ongerust zou zijn als haar dochter lesbisch zou zijn of haar zoon homo. “Vooral als mijn zoon homo is, omdat homo’s schokkend veel sekspartners hebben in hun leven. (…) Ik zou bang zijn voor ziektes en misbruik."

Dit heeft toch te maken met voorlichting? Als je op tijd het belang van het condoom uitlegt, zullen de ziektes wel meevallen. Hetzelfde geldt voor het 'schokkend' aantal sekspartners. Als je je kind opvoedt dat hij zijn medemens met respect moet behandelen, zoals hij dat zelf ook zou willen, dat de seks iets moois en iets liefs is en ook een bijzonder moment, dan zal het aantal niet zo schokkend zijn.

Voor wie het hele verhaal wil lezen, kan hier terecht.

Aan Mariska zou ik willen zeggen: wees niet zo angstig. Een homoseksuele zoon betekent niet dat hij misbruikt is en het betekent ook niet dat hij met iedereen onveilig het bed in duikt. Lees liever wat artikelen of raadpleeg bronnen die geen 80 jaar oud zijn. Neem een voorbeeld aan mij: ik zoek de juiste cijfers en haal er een juiste, logische conclusie uit. Ik ben tijdens dit onderzoekje niet eens misbruikt, ondanks dat ik lesbisch ben. Wat een opluchting.

Lesbisch Moederschap

De nieuwe regels voor lesbisch ouderschap treden uiterlijk in januari 2013 in werking. Dat zegde staatssecretaris Teeven (Veiligheid en Justitie) op maandag 26 maart toe aan COC Nederland. De uiterste datum geldt ook voor het wetsvoorstel tot erkenning van de genderidentiteit.

Het wetsvoorstel lesbisch ouderschap maakt het voor de duomoeder mogelijk om het kind van haar vrouwelijke partner te erkennen bij de burgerlijke stand. Nu moet een duomoeder nog een lange en omslachtige procedure bij de rechter voeren om het kind van haar partner te adopteren. Aanvankelijk zouden de nieuwe regels al in juli 2012 in werking treden, maar de indiening en behandeling van het wetsvoorstel bij de Tweede Kamer liep vertraging op.

Bron.

Laatst was hier een discussie over bij Pauw&Witteman. Het ging tussen Barbaba Barend en Mariska de Haas. 

Mariska beweerde dat een kind een vader en een moeder heeft om opgevoed te worden. 

Ik begrijp dat een kind minimaal een opvoeder nodig heeft om een bestaan te krijgen en te behouden. Is het een goede opvoeder, dan zal het bestaan van het kind ook goed zijn: grote kans dat het kind een gelukkig en goed leven zal leiden.

Ik begrijp ook dat het fijner voor het kind kan zijn als hij twee ouders heeft. Dan is (over het algemeen) de financiën net wat zekerder en heb je een rolmodel extra. 

Wat ik niet begrijp, is dat een kind per se een vader en een moeder nodig heeft. Waarom, is dan mijn vraag. Er zijn alleen al in Nederland miljoenen kinderen die ouders hebben die gescheiden zijn of in een scheiding liggen. Ook zijn er vele kinderen die wel twee ouders hebben die bij elkaar wonen, maar waar er elke dag knallende ruzie is. Is het dan nog wel goed dat het kind bij beide ouders woont?

En dan het belangrijkste, voor als je niet in scheiden gelooft: wat als een van de ouders is overleden? Is het dan meteen een slecht kind?

Wat een kind nodig heeft, is liefde. Twee moeders of twee vaders kunnen prima de ouders zijn van een kind. Het is de keuze aan de ouders of ze een goede vriend/vriendin in de armen nemen als extra rolmodel.