Lesbisch Moederschap

De nieuwe regels voor lesbisch ouderschap treden uiterlijk in januari 2013 in werking. Dat zegde staatssecretaris Teeven (Veiligheid en Justitie) op maandag 26 maart toe aan COC Nederland. De uiterste datum geldt ook voor het wetsvoorstel tot erkenning van de genderidentiteit.

Het wetsvoorstel lesbisch ouderschap maakt het voor de duomoeder mogelijk om het kind van haar vrouwelijke partner te erkennen bij de burgerlijke stand. Nu moet een duomoeder nog een lange en omslachtige procedure bij de rechter voeren om het kind van haar partner te adopteren. Aanvankelijk zouden de nieuwe regels al in juli 2012 in werking treden, maar de indiening en behandeling van het wetsvoorstel bij de Tweede Kamer liep vertraging op.

Bron.

Laatst was hier een discussie over bij Pauw&Witteman. Het ging tussen Barbaba Barend en Mariska de Haas. 

Mariska beweerde dat een kind een vader en een moeder heeft om opgevoed te worden. 

Ik begrijp dat een kind minimaal een opvoeder nodig heeft om een bestaan te krijgen en te behouden. Is het een goede opvoeder, dan zal het bestaan van het kind ook goed zijn: grote kans dat het kind een gelukkig en goed leven zal leiden.

Ik begrijp ook dat het fijner voor het kind kan zijn als hij twee ouders heeft. Dan is (over het algemeen) de financiën net wat zekerder en heb je een rolmodel extra. 

Wat ik niet begrijp, is dat een kind per se een vader en een moeder nodig heeft. Waarom, is dan mijn vraag. Er zijn alleen al in Nederland miljoenen kinderen die ouders hebben die gescheiden zijn of in een scheiding liggen. Ook zijn er vele kinderen die wel twee ouders hebben die bij elkaar wonen, maar waar er elke dag knallende ruzie is. Is het dan nog wel goed dat het kind bij beide ouders woont?

En dan het belangrijkste, voor als je niet in scheiden gelooft: wat als een van de ouders is overleden? Is het dan meteen een slecht kind?

Wat een kind nodig heeft, is liefde. Twee moeders of twee vaders kunnen prima de ouders zijn van een kind. Het is de keuze aan de ouders of ze een goede vriend/vriendin in de armen nemen als extra rolmodel.