Op Schiedam Centrum, het treinstation, gebeurt er elk kwartier iets magisch. Tenminste, in theorie moet daar elk kwartier iets magisch gebeuren. In de praktijk gebeurt het minder vaak, omdat deze magie van mensen en machines afhankelijk is. Bovendien heeft vrijwel niemand het door als het gebeurt, dus er zal geen moeite gedaan worden. Waar ik het over heb? Simpel.
Op Schiedam Centrum komen zowel de sprinters van Rotterdam-Den Haag als Rotterdam-Hoek van Holland samen. Vraag me niet wie het heeft bedacht, maar die vier sprinters horen op precies hetzelfde tijdstip weg te gaan. Dat kan prima, want er zijn immers vier perrons beschikbaar. De magie, het wonderschone, zit dan in de tijd vlak voor de sprinter aan horen te komen. Het ene perron is vrij leeg, omdat daar een paar minuten eerder de intercity stopte. Het andere perron is redelijk druk, omdat daar een paar minuten later de intercity juist stopt. Dan komt het, een magisch moment als 14:52. Binnen een minuut worden de vier legen sporen gevuld door een sprinter. Tegelijk gaan de deuren open, stappen er reizigers uit en anderen weer in. De fluitjes klinken kort na elkaar, de deuren gaan tegelijk dicht en rijden de sprinters tegelijk weg. Als een drugsdeal, zo soepel gaat het.
Prachtig vind ik het om te zien, als het helemaal vloeiend gaat. Ergens ben ik dan ook teleurgesteld als het mis gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten