Ik dacht: laat ik eens een recensie schrijven! Wel van een film die ik goed vind, natuurlijk. Waarom zou je op Internet iets afkraken?
Hoe dan ook, vandaag wil ik het hebben over "The Descent", een horrorfilm uit 2005 over een groep vrouwen die op expeditie gaan in een grot.
Het verhaal begint heel rustig, voor zover je het rustig kan noemen. Drie vrouwen zijn aan het raften. Je ziet dat ze plezier hebben. De man en de dochter van een van de vrouwen staat toe te kijken, haalt de vrouw/moeder op. Ze rijden naar huis. Onderweg is er een Schrikmoment*.
In een volgende scene ligt deze vrouw in het ziekenhuis, op zoek naar haar dochter. Huilend valt ze in de armen van een van haar vriendinnen. Heel mooi, zeer emotioneel gefilmd. Je gelooft dat ze huilt, dat ze rouwt.
"Een jaar later" verschijnt er in beeld. De twee vrouwen, die ook in het ziekenhuis waren, rijden in een auto door een bos. Rustige violen, het stelt je helemaal op je gemak. De auto stopt bij een huisje, waar ook een andere auto geparkeerd staat. Daar is de rest van de vrouwengroep: 6 in totaal. De dames drinken en kletsen wat. De kijker leert ze beter kennen, zo kom je erachter dat ze avonturiers zijn: ze hebben weleens een berg beklommen. De vrouw die in het ziekenhuis lag, kijkt midden in de nacht uit het raam. Schrikmoment*.
Volgende dag, eentje is aan het joggen: Juno, de sportiefste van het stel. Van haar komt ook het idee van deze hele trip: een grot bezoeken. Een voor een maakt Juno de overige dames wakker. Er wordt een groepsfoto gemaakt.
In twee auto's rijden ze door het bos tot ze niet verder kunnen. Een horloge met piepend geluid wordt ingesteld. Let op! Dit komt later in de film terug. De dames parkeren de auto en bepakken zich. Shots van de wandeling: rustige violen, rustige sfeer. Te voet gaan ze verder. Er ligt een aangevreten hert vlakbij de opening van de grot. Later snap je waarom.
De inleiding is voorbij, de film begint nu pas echt. Een voor een gaan ze, door de abseilen, de grot in. De film is heel realistisch gemaakt: zo is het enige licht dat je ziet, ook echt van hen afkomstig: Zaklantaarns, fakkels, hoofdlantaarns, aanstekers, een videocamera.. Dit geeft een spannend, maar realistisch beeld. Af en toe kan je schrikken, maar wel door logische dingen, zoals vleermuizen of iemand die plots achter je staat. Degene die in het ziekenhuis lag, denkt iets te horen, maar het zal wel haar verbeelding zijn.
Veel verder ga ik niet vertellen, want dan verpest ik de hele film.
Mijn oordeel: dit is serieus een van de beste films ooit. Het is opgenomen met een klein budget, waardoor verschillende stukken decor meerdere keren ingezet. Wel, ik heb deze film nu zo'n 5x gezien, maar nog steeds zie ik niet wat meerdere malen gebruikt is. Je hebt echt het gevoel dat ze in een grot zitten. Het is donker, stoffig, op sommige plaatsen droog, op anderen vochtig, er zijn grote en kleine ruimtes, noem maar op!
Ook het acteerwerk is zeer goed gedaan. Een van de dames is stoer, en dat zie je overal aan: aan de manier hoe ze loopt, praat, drinkt, klimt, kruipt.. De ander is redelijk angstig, je wordt er zelf bang van.
Een leuk detail: de actrices komen in de film een bepaald "iets" tegen. Dit "iets" is eng en geeft vele schrikmomenten. Dit "iets" zagen de actrices voor het eerst toen ze bezig waren met het opnemen van de film. Met andere woorden: dat waar de personages in de film van schrikken, schrikken de actrices dus ook van, omdat ze "iets" niet bij de attributen of de make-up of waar dan ook zagen.
Goede film, zeker weten!
Binnenkort vertel ik over deel 2. Ik meen het: als je van horror/thriller houdt, kijk dan absoluut dit deel.
*Schrikmoment: een angstig moment, maar wat precies wil ik niet verklappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten