Mijn 32e blog op Miek. is Uniek!
Zoveel blogs, waarin ik best veel van mezelf kwijt kon. Berichtjes over het openbaar vervoer, vaker met dan zonder kubus, berichtjes over de middelbare of de hogeschool, over muziek, gebarentaal, vrijheid, homoseksualiteit..
Allemaal leuke, grappige of juist serieuze berichtjes, waarin de lezer als het ware in mijn hoofd kruipt, mijn denkwijze kan bestuderen. Mijn lichte obsessie voor correct taalgebruik, mijn grote obsessie voor wiskunde en het onderwijs.. Hoewel, de lezer krijgt van mij, denk ik dan, niet helemaal een eerlijke indruk. Ik weet hoe ik typ: ik typ redelijk zoals ik praat. In mijn hoofd klinkt dat dus logisch, op papier soms wat minder. De lezer, de trouwe lezer, die ook mijn oudere blogs en manuscript kent, verwacht na elke acht woorden ook wel een komma, omdat ik zo schrijf. Dubbele beschrijvingen, betekenissen, een verhaaltje dat lang niet ergens over gaat, maar toch ergens diep van binnen misschien wel wat te melden heeft.
Niet nu, maar vroeger wel, had ik maar drie onderwerpen waar ik over schreef: het onderwijs/wiskunde, liefde/seksualiteit, turnen/blessures. Kernen die dicht bij mij staan, wat ik beleef, wat ik zie, wat ik ben.
Zo weet ik nog een van mijn eerste "echte" blogs. Schrijven doe ik al jaren, of het nou verhalen, gedichten of liedjes zijn, het zit in mij. Maar deze blog, al ruim tweeënhalf jaar geschreven, heeft iets speciaals, iets magisch.
Engels, Nederlands, Tramhalte
Mijn nieuwe blog, die ooit nog vervangen gaat worden door de hele versie.
Ik wil het er wel over hebben en ik wil het wel bespreken, maar ik moet nog uit de kast getrokken worden...
Plaats: lokaal 307, lokaal 209, lokaal 207, lokaal 226, tramhalte Bredenoord.
Het hele verhaal kan ik nog niet kwijt, maar ik wil toch even zeggen dat wat ik heb gedaan goed voelt. Na de presentatie had ik wel even iets van 'heb ik het echt wel verteld?'. Ik trilde een klein beetje toen ik zat. J. van M. vroeg nog of ik nu langzaam dood ging, en met 'n lachje zei ik dat het wel ging, nog steeds een beetje verbaasd over het feit dat ik het heb verteld.
Maar ach, gelukkig ging de presentatie bij Nederlands goed en de reacties van anderen waren beter dan ik had gehoopt, en daar ben ik blij om. Het gesprek met J. luchtte ook erg op, moet ik zeggen. Hij gaf me een gevoel van vertrouwen en dat ik niet alleen ben. Ik weet dat ik niet alleen ben, maar het voelt prettig om het af en toe eens te horen.
Het cijfer van mijn presentatie was trouwens een 7,3; het hoogste van de klas. Niet zo vreemd zei J., aangezien ik een pakkende inleiding en een nog pakkender afsluiting had.
Ik ben blij dat dit geaccepteerd wordt en dat ik er open over kan praten en dat het geen probleem is. Zelfs de grapjes vind ik leuk, je moet er niet serieus over doen, dat vind ik zulke onzin!
Ik ben (bijna) net als ieder ander, wat (gelukkig) de meesten begrijpen en accepteren; ik weet niet of ik zo zou reageren als een van mijn vriendinnen het tegen me zei.
Nog lang niet iedereen weet waar ik het hier over heb, maar dat komt nog wel...
Xx Miek.
PS. thnx to M., K., R., R. en T., en ook de rest van de klas dat die t zo goed opvatte.
In deze blog kwam ik uit de kast. Moeite doen om er niet te diep op in te gaan, want ik heb er al vaak over geschreven. Vaak, maar niet op Miek. is Uniek!, daar, of beter gezegd: hier, had ik geen seksualiteit, had ik geen geslacht (ja, zoek maar op waar je J, ik, wie dan ook, met een hij/zij wordt aangeduid. Een teken, hoe klein ook, waar een spoor van vrouwelijkheid (of mannelijkheid!) in zit).
Deze blog, "Engels, Nederlands, Tramhalte", heeft twee delen, hoewel ik er vaker of heb geschreven. Naar mijn idee geeft het zo'n lading: Miek is gay! Pas op, ze is een feminist, dat moet wel, want ze is gay. De lezer krijgt voor mijn gevoel ook meteen een heel ander beeld bij me, mocht je niet weten hoe ik eruit zie.
Het anonieme had door alle vrijheid een heel benauwd gevoel, door al het benauwde een heel vrij gevoel. Aan de ene kant kon ik over mannen en vrouwen zaken schrijven, zolang ik maar geen geslacht prijsgaf. Aan de andere kant kon ik, juist omdat ik mezelf geen geslacht oplegde, overal over schrijven. Een spiraal gewikkeld in een perpetuum mobile.
