Soms heb je dat gewoon: je luistert een nummer en denkt: dit is mooi.
Zo heb ik dit onder andere met Wat gaan we doen van I.O.S., en dan met name de live-versie (hoewel er met het origineel niks mis is). Een ander mooi nummer is If time is all I have van James Blunt. Niet echt een spannend nummer, een droevige piano maakt het nummer. Het wordt met zoveel gevoel gezongen, in de live-versie zie je hem moeite doen om te tranen binnen te houden.
Als ik aan P!nk denk, zie ik een van de beste zangeressen voor me. Ze ziet er goed uit, heeft schijt aan wat iedereen van haar denkt, ze kan live zingen en haar teksten gaan ergens over. Dear mr President is een nummer dat ze zelf heeft geschreven. Het gaat over dingen waar ze het niet mee eens is in de VS, dat ze een paar vragen aan de president heeft. Prachtig!
Desert rose van Sting heeft iets mysterieus. Niet alleen doordat je er echt helemaal niks van verstaat (tot je met de tekst meeleest), maar ook door de instrumenten. De tekst zit vol magische en prachtige zinnen, echt een aanrader.
Een van de mooiste Nederlandstalige nummers die ik ken, hoorde ik 'toevallig' vorige week voor het eerst op youtube. Nou ben ik niet echt fan van Kinderen voor Kinderen, maar Twee vaders vind ik echt prachtig! De tokkel van de gitaar, de opbouw de zang en natuurlijk ook de tekst.
Trouwens, nu ik toch richting de homoseksualiteit dwaal..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten