Ik moet je wat vertellen

"Miek, ik moet je wat serieus vertellen, ben je over een uur nog online?"

"Ja, dan ben ik er nog wel, tot dan! :-)"

Waar wil hij het over hebben, vroeg ik me af. Gaat hij samenwonen met zijn vriendin, zijn ze verloofd? Apart, maar ze zijn al twee (of drie?) jaar bij elkaar. Het zou kunnen. Nee, toch niet, hij is een type om zijn opleiding af te maken terwijl hij thuis woont, en dan, op z'n tijd, een huisje zoeken.

Ik zette het van me af en speelde een spelletje terwijl ik met een schuin oog naar de tv keek. Een beetje de tijd doden, het is toch vakantie.

"Hey, daar ben ik weer."

"Heey!"

"Mijn moeder is afgelopen vrijdag weer in het ziekenhuis opgenomen met spoed..

..en is later die avond overleden."

Ik kan mijn ogen niet geloven. Overleden?! Tja, de laatste maanden ging het wat minder, maar ik dacht dat ze nu weer aan de betere hand was.

We chatten nog twee uur door op Skype en een dag later sprak ik hem. Een jongen, 20 jaar, zonder moeder. Hier, in Nederland. Het zet je wel aan het denken. Wat zou mijn moeder aan willen als ze begraven wordt? Wil ze wel begraven worden, of heeft ze de voorkeur voor cremeren of misschien wel wat anders! Heeft ze een testament, wat gaat er gebeuren met de spullen die niet in de erfenis zijn opgenomen?

Als je nieuws hoort dat zo heftig en zo serieus is, besef je om de kleine dingen te waarderen.