Citaat (20)

Gras groeit niet harder door eraan te trekken

Liefde is..

Liefde is zoveel meer dan een kusje of een knuffel. 

Liefde is naar haar* kijken als ze slaapt. Liefde is een kusje op d'r voorhoofd geven of over haar rug strelen als ze een enge droom heeft. Liefde is knuffeld in slaap vallen en knuffelend wakker worden. 

Liefde is een intens gevoel dat je krijgt, elke keer als je haar ziet of aan haar denkt. Het is alles voor haar over hebben en een extra kilometer fietsen. 

Liefde is er altijd zijn: in de goede en in de minder goede tijden. Het is altijd voor elkaar klaarstaan, lief en leed delen, kunnen lachen en kunnen huilen. Liefde is alles tegen elkaar kunnen zeggen, van de grootste grap tot het grootste geheim.

Liefde is 2 jaar, 2 maanden, 2 weken en 2 dagen vieren.

* of hem, maar niet voor mij ;-)

Boudewijn de Groot - Meneer de president

Het is nu nog ver weg, maar op 1 november 2013 ga ik met mijn lieve meiske naar Boudewijn de Groot, in mijn beleving de beste Nederlandstalige artiest ooit. Om alvast in de stemming te komen, zal ik elke maandag een blog plaatsen waarin ik een nummer uitlicht.

Boudewijn de Groot, een man die maar liefst al 48 (!) jaar meegaat in de muziekindustrie. Al eens eerder heb ik een blog aan hem gewijd. Eentje ging over drie nummers die echt meer aandacht verdienden, de ander was de songtekst van Altijd Samen.

Na nummer één volgt een tweede single, en wel Meneer de president. Dit nummer is een protestlied uit 1966, ten tijde van de flowerpower. 

Het lied gaat over de oorlog in Vietnam en over de verantwoordelijkheden van de Amerikaanse president Lyndon B. Johnson. Mede dankzij dit nummer kreeg De Groot al snel het predicaat 'protestzanger' opgeplakt, waar hij zelf niet erg blij mee was. Hij beschouwde zichzelf namelijk niet als zanger van protestliedjes. 

Het is opvallend dat De Groot zich al in 1966 uitliet over de oorlog in Vietnam, terwijl de grootschalige protesten in Europa (ook van artiesten) pas veel later, tegen het einde van de jaren 60, opkwamen.

Welterusten, mijnheer de president is een van de weinige nummers in het repertoire van De Groot die al jarenlang niet meer live worden gespeeld. Volgens Boudewijn komt dit omdat hij het lied te gedateerd vindt.

Opmerkelijk aan Welterusten, mijnheer de president is dat in de tekst de volgende zin voorkomt: "Vergeet het vierde van de tien geboden/Die u als goed christen zeker kent." Vanuit de rooms-katholieke traditie bezien is het vierde gebod: "Eert uw vader en uw moeder". Johnson, een protestant, zal bij het vierde gebod eerder aan "Gedenk de sabbatdag" gedacht hebben. Het verband tussen deze geboden en de Vietnamoorlog is niet duidelijk, men zou eerder aan het zesde (of vijfde) gebod denken: "Gij zult niet doden".

De Heideroosjes hebben ook het nummer gecoverd en Claudia de Breij heeft er een moderne draai aan gegeven. 

 

Loesje (3)

kunnen ze van al dat oud papier

nou geen bomen maken

*

de beste manier om je toekomst te voorspellen

is haar zelf te creëren

*

het strand

de beste plek om je gedachten uit te laten

*

ik kom altijd later

want achteraf begrijp ik zaken beter

*

welkom

zo'n deurmat heb je niet voor niks

*

 

praatjes vullen geen ozongaatjes

Het spoor bijster

Gisteren wilde ik van mijn stageschool in Delft naar Rotterdam. 

Normaal is dat geen probleem. Met tram 1 of 19 ga ik naar het station waar ik geduldig op de sprinter wacht. Normaal komt deze elk kwartier. Gisteren niet.

In een rustig tempo loop ik naar het station. Het is net half vier geweest, dus de trein heb ik gemist. Als je op het perron aankomt, zie je het digitale bord van de NS met daarop de vertrektijden van de treinen. Soms knippert er een blauwe balk. Dat betekent dat die trein vertraging heeft. Soms staat er een blauwe balk vast. Dat betekent dat die trein niet rijdt.

Vandaag staat heel het digitale bord vol met blauwe balken: er rijdt geen enkele trein meer. De eerstvolgende sprinter die niet staat aangegeven, komt om 16.14. Misschien rijdt die wel, maar misschien ook niet. Wat moet ik doen?

Ik kan met tram 19 naar Leidschenveen gaan en vanaf daar de RandstadRail pakken. Helaas zag ik het die tram voorbij rijden, en voordat de volgende tram bij Leidschenveen zit.. Nee, dat zou wel erg lang duren. Bovendien heb ik al eens eerder op deze manier gereisd, en ik vind het wel leuk om steeds een andere manier te proberen.

Dan met de bus naar Rotterdam Centraal. Die stopt hier ook ergens. Ik loop over de blauwe loopbrug naar het busstation. Bij welk perron ik moet zijn, is niet lastig: er staat al een man of tien. Ik sluit me aan bij de groep en kijk naar de vertrektijden. 15.55, dat is behoorlijk kak. Toch besluit ik maar te wachten, wellicht is dit sneller dan met de RR. 

15.48. Er komt een Fyra aanrijden. De eerste trein sinds ik daar sta. Een vreemd gezicht. Iedereen bij de bushalte (ondertussen toch wel een man of 35) kijkt naar de Fyra. "Nee joh, die stopt hier niet, gaat weg man!" Een jonge vrouw, licht getint, kroeshaar, zwart petje op, tatoeage op d'r kuit, zwarte K-swiss, een korte, ruime, legergroene broek, zwarte bh, praat met een straataccent naar haar twee vrienden. Ja, zwarte bh, omdat ze haar witte T-shirt half uit heeft gedaan. Meerdere mensen hebben ernaar gekeken, zich erover verbaasd, maar er niks over gezegd. Ik twijfel of ik er een opmerking over zou maken. Ik besluit het niet te doen; straks slaat ze me nog neer met haar twee vrienden. Misschien doet de bus er wel een uur over en zit ik de hele tijd naast haar. Nee, laat ik maar de andere kant op kijken, naar de Fyra. "Faka, hij stopt toch echt!" En inderdaad: de Fyra stopt. Je ziet de mensen op de bushalte denken: rijdt de Fyra verder en zo ja, kunnen en mogen wij er nog bij? 

15.53. De bus komt aanrijden en iedereen stapt in. Het gaat niet snel, maar er is geen haast; men is allang blij dat ze weg kunnen, dat ze niet meer vastzitten in Delft. Er is nog een plekje vrij en ik ga zitten. Anderen hebben minder geluk: alle stoelen zijn bezet en zelfs staan wordt lastig.

15.56. De bus vertrekt. De Fyra staat nog steeds stil op het spoor. De passagiers kijken naar buiten, naar een vervoersmiddel dat wel rijdt.

In de bus staat aangegeven dat de aankomsttijd op Rotterdam Centraal 16.38 is. Op zich valt dat nog mee: slechts een halfuur extra reistijd. Helaas moeten er bij elke halte nog extra mensen in. Rond een uur of vier stapt er een mevrouw van een jaar of vijftig in. Ik heb snel last van mijn enkels als ik sta, maar besluit toch om de vrouw mijn zitplaats aan te bieden. Ze heeft een blauwe band om haar rechterpols: misschien een versteviging. Het is niet netjes om haar te laten staan, zeker als ze zich niet goed met rechts beet kan houden. Ze accepteert mijn zitplaats en ik ga staan. Ondertussen is er ook een insect binnengevlogen, waarschijnlijk een hommel (hoewel het ook een bij kan zijn). Zal ik hem vangen, of laat ik hem z'n gang gaan? Het beestje zit rustig op het raam en blijft daar zitten, zonder van z'n plek te gaan. Na een kwartier begint hij toch weer te vliegen. De mensen in de 4-zits duiken weg. Ik pak mijn lege waterflesje en draai de dop eraf. Heel voorzichtig ga ik naar het beestje toe. Als hij in mijn flesje zit, haal ik de dop uit mijn achterzak en draai hem erop. Er zit een bejaard echtpaar in de 4-zits, dat met lichte bewondering naar mij kijkt. Deels omdat ik het insect heb gevangen en deels omdat ik kan blijven staan zonder mij beet te houden. "En, hoe ga je hem noemen?" Een jongeman met blond haar kijkt me aan. "Ehm, ik denk Fyra." De jongen moet lachen. Tijdens de rest van de rit houd ik de fles een tikkeltje scheef en de dop een beetje open, zodat het beestje in ieder geval niet stikt.

16.38. De bus komt aan op Rotterdam Centraal. Een voor een stappen de mensen uit. Het bejaarde echtpaar, de jongeman en de vrouw van een jaar of vijftig knikken als ik de bus uitstap. Even, heel even maar, waren wij een groepje. Vrienden voor een halfuur, totdat de wegen weer scheiden. Buiten draai ik de dop van het flesje helemaal af en ga op de stoep zitten. "Oh, je hebt de bij gevangen!" Het meisje met de tatoeage komt naast me staan. Nu ik haar van dichtbij zie, valt het me pas op hoe jong ze is: hooguit 15 jaar. "Ja klopt, hij zat in de bus en ik wilde niet dat hij iemand ging steken." Het insect kruipt richting de opening. "Ik zag het, goed van u." De hommel (of toch een bij?) vliegt weg. "Dag, nog een fijne dag." Het meisje staat op. "Dankjewel, jij ook een fijne dag."

Even, heel even maar, ben je een groepje. Vrienden voor een halfuur, totdat de wegen weer scheiden.

Politiek

Macht of misbruik? 

Soms zegt een afbeelding meer dan duizend woorden. Dit zijn twee van die afbeeldingen.

Precies zoals het in het leven gaat, zonder er een woord aan vuil te maken. Mooi!

 

Boudewijn de Groot - Een meisje van 16

Het is nu nog ver weg, maar op 1 november 2013 ga ik met mijn lieve meiske naar Boudewijn de Groot, in mijn beleving de beste Nederlandstalige artiest ooit. Om alvast in de stemming te komen, zal ik elke maandag een blog plaatsen waarin ik een nummer uitlicht.

Boudewijn de Groot, een man die maar liefst al 48 (!) jaar meegaat in de muziekindustrie. Al eens eerder heb ik een blog aan hem gewijd. Eentje ging over drie nummers die echt meer aandacht verdienden, de ander was de songtekst van Altijd Samen. 

Het eerste nummer waar ik het over ga hebben, is Een meisje van 16.

Een meisje van 16 is een nummer van Boudewijn de Groot. Het is de eerste hit van de zanger. De single kwam in oktober 1965 binnen in de Nederlandse Top 40 en bleef daar 13 weken staan.
Oorspronkelijk is het een chanson van Charles Aznavour (Une enfant), dat door de boezemvriend van De Groot, Lennaert Nijgh, is vertaald. Vertaling en arrangement zijn echter gebaseerd op de versie van de Engelse zanger Noel Harrison, die het nummer van Aznavour uitbrengt onder de titel A Young Girl.

Wat ik zelf zo speciaal aan het nummer vind, is de clip. Heel simpel, zwart-wit (twee jaar voor er kleurentelevisie in Nederland was), een gitaar, een eenvoudig decor, en hij: een piepjonge Boudewijn de Groot, slechts 21 jaar.

Charles Aznavour - Une Enfant

Loesje (2)

als je ergens vrede wilt brengen

neem dan vooral geen wapens mee

*

regels

ik zie ze liever als een soort advies

*

als de moed je weer eens in de schoenen zakt

ga dan op je kop staan

*

willen alle halvegaren

nog even plaatsnemen op de barbecue

*

ik ben de optimist in mij

Zelfmoord

Als er echt geen uitweg meer is

Soms zegt een afbeelding meer dan duizend woorden. Dit is een van die afbeeldingen. 

Zo ontroerend, pijnlijk en verlichtend tegelijk. Schitterend gewoon, hoe hard het ook is. 

Kwadraten

Kwadraten. De meesten kunnen die van 1 t/m 10, misschien 15, redelijk snel opdreunen. 1, 4, 9, 16, 25, 36... Hier zit een regelmaat achter waar ik het in DEZE blog al eens over had. 

Maar stel nou dat je het kwadraat van 58 snel wilt berekenen, hoe pak je dat aan? Je kunt eerst 58x50 en dan 58x8 en dat bij elkaar optellen, maar er is een trucje voor:

1. haal van het getal er 25 van af. In ons voorbeeld: 58-25=33

2. haal van het getal er 50 van af. In ons voorbeeld: 58-50=8

3. Kwadrateer het antwoord van stap 2. In ons voorbeeld: 8x8=64

4. Zet de uitkomst van stap 1 en stap 3 achter elkaar. Dat is je antwoord. In ons voorbeeld: 58x58=3364

Dit trucje werkt voor alle kwadraten van 24 t/m 75. Hier en daar moet er wel wat aangepast worden.

Nog een voorbeeld: 33x33

1. 33-25=08

2. 33-50=-17

3. -17x-17=289

4. 33x33=(08+2)+89=1089

75x75

1. 75-25=50

2. 75-50=25

3. 25x25 =625

4. 75x75=(50+6)+25=5625

Maare.. hoe werkt dit trucje eigenlijk?

Stel, we noemen het getal dat we willen kwadrateren a.

* In stap 1 bereken je het honderdtal van het kwadraat. Bij het eerste voorbeeld was dat 3300(33x100), bij het tweede voorbeeld 800 en bij het derde voorbeeld 5000.

Wat we bij de eerste stap doen, is dus eigenlijk 100x(a-25).

* Bij stap 2 en 3 bereken je de eenheden. Dit doe je door (50-a) te kwadrateren.

* Als je alle stappen achter elkaar opschrijft en bij elkaar optelt (want dat is eigenlijk wat je doet bij stap 4), krijg je het volgende: 100(a-25)+(50-a)(50-a)=100a-2500+(2500-50a-50a+axa)=100a-2500+2500-100a+axa. Het enige wat hieruit overblijft, is axa, oftewel het kwadraat van a!

Soms is wiskunde nog leuker dan je dacht. :-)

Loesje (1)

als je honderd keer zet dat je het druk hebt

wordt het natuurlijk ook niet rustig

*

CO2-compensatie

het meest efficiënt is de bomen op de landingsbaan planten

*

pret

die hersenen liggen niet voor niets te kronkelen

*

ik heb wel vaker mijn dag

*

het spannendst zijn

de overeenkomsten tussen de verschillen

Kardinaal voorzichtig positief over homohuwelijk

Het is een kleine stap, maar in ieder geval in de goede richting! 

Het 'homo'huwelijk' wordt door deze kardinaal geaccepteerd, in plaats van homoseksualiteit als een zonde of als een ziekte te beschouwen. Ik ben er wel positief over. 

De Belgische kardinaal Godfriend Danneels doet voorzichtig positieve uitspraken over het ‘homohuwelijk’ in een interview met de Groene Amsterdammer. Wel zegt hij dat het voor de Kerk niet het echte huwelijk is, ‘dus je moet een andere naam in het woordenboek  plaatsen. Maar dat het wettelijk is, dat men het wettelijk legitiem kan doen, daar heeft de Kerk niks over te zeggen.’

De kardinaal redeneert als volgt: ‘Je mag een mens toch niet vereenzelvigen met z’n geaardheid? Ik denk dat er binnen het denken van de Kerk een duidelijke evolutie is. (…) Men is veel genuanceerder aan het denken over de persoon in z’n totaliteit, dan zich blind te staren op het morele principe.’ Als hem gevraagd wordt wat hij vindt van de houding van de katholieke kerk in de discussie over het ‘homohuwelijk’, zegt Danneels: ’U weet wat de Kerk zegt over die problemen. Ik moet u daar geen tekeningetje bij maken, maar ik vind het een positieve evolutie dat staten vrij zijn het burgerlijk huwelijk voor homo’s open te stellen als ze dat willen.’

Danneels heeft sowieso de reputatie een voorloper te zijn. Zo liet hij het Vaticaan in 2004 schudden op haar grondvesten door te verklaren dat iemand die seropositief is maar beter een condoom kan gebruiken.

Het  homohuwelijk ligt op dit moment gevoelig in verschillende Europese landen. In Groot-Brittanië wordt toegewerkt naar de openstelling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht en in Frankrijk is onlangs het eerste paar getrouwd. Vooral in Frankrijk werd hier heftig op gereageerd. Een Franse minister ontving onlangs nog een kogelbrief.

Bron. 

Math Class

Zo'n docent wil iedereen toch wel?