Het zonnetje scheen, en iedereen was vrolijk. Met iedereen bedoel ik alle mensen die ik tegenkwam, met uitzondering van de buschauffeurs van de Arriva. Elke woensdag ga ik met die bus naar mijn stageschool. En waar ik ook instap, of het nou de tram, bus, metro of trein is, ik wil de mensen begroeten. Het hoeft niet eens zo enthousiast, een knikje volstaat.
Zo knik ik ook naar de buschauffeur van Arriva, maar knikken ze terug, zeggen ze gedag? Nee, natuurlijk niet! Dat vind ik zo nors overkomen, alsof ze hun werk liever niet uitvoeren.
Zo anders was het toen ik in de tram zat. Man, wat was dat een aardige tramconductrice! Ze zei vrolijk goedendag, maakte een kort praatje met mensen die ze vaker in de tram zag ("He, daar ben je weer, lekker wezen winkelen?") en was lekker vrolijk! Zoals gewoonlijk zat ik met mijn kubus te spelen, de 5x5x5 deze keer. De conductrice liep langs en bleef even staan. De kubus was bijna opgelost, ik hoefde alleen nog de kantblokjes te draaien. Dat stukje kan en ken ik uit mijn hoofd, dus ik keek uit het raam. "Zo, dat kan je gewoon zonder te kijken!" Andere reizigers keken ook mee. "Ja," zei ik lachend, "alleen het einde hoor." De tram reed verder, zij liep door. Toen ze weer langskwam, was de kubus opgelost. "Nou, dat was snel!" zei ze verwonderd. "Doe je dit vaker?" Ze groette wat mensen die uitstapte. "Ja, dagelijks, ik probeer ook het alfabet te maken." Ze begreep het niet, ik legde het uit. "Wel, ehm.. ik maak de A, het begin van het alfabet.." Ik draai even en er ontstaat de letter A in het oranje, met een gele achtergrond.
"Wow, dat is knap, en heb je dan op elk vlak nu de letter A?" Nee, dat heb ik niet, dat is niet mogelijk, denk ik.
In een paar draaien is de kubus weer opgelost. Ze is verwonderd.
"U bent wel vrolijk, dat zijn niet alle conducteurs." Dat vond ze logisch, het opgewekte, zo gaan de dagen sneller voorbij en is het voor jou en voor de reizigers leuker. Dat klopt helemaal!
Was iedereen maar zo vrolijk en opgewekt. Waarom toeteren als je er niet meteen langs kunt, is drie tellen wachten teveel moeite? Waarom al dat gehaast en dat norse, kijk om je heen, de zomer is in aantocht!
Alsof de mensen van Arriva dit hebben gelezen, ik vind ze steeds vrolijker overkomen (of ik raak steeds meer aan hen gewend) =D
BeantwoordenVerwijderen