Welkom!


Welkom op mijn blogsite. Ik ben Miek en wil weten wat u van mijn blogs vindt. Dat kunt u doen door op een of meerdere labels te klikken ("Leuk", "Dit is Miek." of "(Freaking) mooi geschreven").

Heeft u een vraag, wilt u reageren, heeft u een mening of is er iets anders dat u per se kwijt wilt? Dat kan door bij een van mijn berichten een reactie te plaatsen. Ik zal zo snel mogelijk reageren.

Ik hoop dat u mijn berichten met veel plezier leest en dat u vaker terugkomt.

vrijdag 31 mei 2013

Station Delft Zuid (2)

Deel 1.

Zoals zo vaak stapte ik op Den Haag Holland Spoor over van de intercity naar de sprinter. Een vrouw, ik schat eind 40 - begin 50, vraagt aan mij of deze trein naar Rotterdam gaat. Ik antwoord dat hij daar inderdaad komt en dat we daar in ongeveer een halfuur zijn. Een bankje verderop ga ik zitten.
"Of de trein naar Rotterdam gaat," natuurlijk gaat deze sprinter daarheen! Van Den Haag is er maar één manier om naar Breda te gaan, en dat is via Rotterdam. Ze zal wel niet vaak met de trein gaan. 

De sprinter vertrekt en een kwartier later zijn we bij Delft. De gedachten van een paar weken terug flitsen voorbij. Wat een geluk had ik met die conducteur! "Helaas mevrouw, u heeft geen geldig vervoersbewijs. Dit kaartje is van Rotterdam naar Den Haag." Ik haal de oordopjes uit mijn oren en luister naar het gesprek. "Mag ik hier dan geen kaartje kopen?" "Nee, dat had u eerder moeten doen. U gaat er hier uit en wacht op de volgende trein." 
Hier. Precies hier. Delft Zuid hier. Zeg maar gerust het ergste station om te wachten. HIER. Hier waar geen wachtruimte is. Ja, twee metalen bankjes die onder het viaduct staan, maar dat is alles behalve beschut! Het is zondag, kwart over acht 's avonds geweest en slechts een graad of 8. Hier, waar slechts eens per halfuur een trein komt. 
Echt, je kunt overal beter zijn, behalve HIER. Op Delft 'centraal' is een wachtkamer, op Schiedam Centrum zit je meer beschut en is er een warmtepaal, en zelfs op Rotterdam Zuid kun je beschut wachten.
De mevrouw staat op het perron terwijl de trein verder rijdt. Hoe durft die conducteur een vrouw op leeftijd een halfuur in de kou te laten wachten!

woensdag 29 mei 2013

Wortelspiraal - deel 2


 Afgelopen maandag had ik het over de wortelspiraal.

Vandaag heb ik de spiraal getekend in GeoGebra en elke driehoek een andere kleur gegeven. 
Voor wie het wil weten: 0 blauw, 255 rood en van 0 naar 250 groen in stapjes van 10.
Het resultaat was de onderste spiraal, waarin de lijnen nog te zien zijn. Ik vond het mooi hoe de kleuren geleidelijk overlopen, maar waarbij je wel het begin kan zien.

Genieten!

Zie voor spiraal van Theodorus.

maandag 27 mei 2013

Math on Monday - wortelspiraal

Helaas zijn niet alle lessen op de hogeschool even interessant. Om wel wiskundig bezig te blijven, heb ik deze wortelspiraal getekend.

Je begint met de meest rode driehoek. Twee zijden hebben een lengte van 1cm. Deze zijden zijn verbonden over een hoek van 90 graden. De schuine zijde heeft dan een lengte van wortel 2 (stelling van Pythagoras). Aan deze zijde teken ik een lijn van 1cm, ook onder een hoek van 90 graden. Deze schuine zijde heeft dan een lengte van wortel 3. De volgende schuine zijde heeft lengte wortel 4, oftewel 2cm. 
Deze spiraal heb ik verder getekend tot 5cm. Dat zijn wel 24 rechthoekige driehoeken!

vrijdag 24 mei 2013

A Haunting

Eens per week is er een programma op TLC over geesten. Om 00.35, in de nacht van zaterdag op zondag, vertelt een gezin uit Amerika over wat er in hun huis rondspookte.
Het begint meestal hetzelfde: Een stel koopt een nieuw huis waar op het eerste gezicht niks mee aan de hand is. Daarna vage geluiden, die niet ernstig genoeg zijn om er wat achter te zoeken. Een paar weken later gekkere gebeurtenissen (een piano horen terwijl de piano kapot is, deuren die zomaar open en dicht gaan). Veelal komt er dan een priester langs die vluchtig het huis zegent. Voor een paar weken blijft het dan rustig. Daarna worden de gebeurtenissen erger, waarop een paranormaal team wordt ingeschakeld. Met wat zout, water en gebeden worden deze geesten dan verdreven. Als dat niet helpt, komt er een hogere priester, die Latijnse teksten opleest en met wierook zwaait. Daarna voelt het huis veel leger en vrolijker aan en kan iedereen in vrede verder leven.

Ik zet dan altijd vraagtekens bij deze verhalen. 
Stel nou dat geesten bestaan, hoe komen ze dan in dat huis? Als er personen zijn gestorven in dat huis, kan ik nog begrijpen dat hun geest 'achterblijft', maar soms zijn het ook gewoon mensen die er hebben gewoond of die er vaak kwamen. Waarom zijn ze naar hun dood niet in hun laatste omgeving gebleven, maar gingen ze naar een huis waar ze ooit kwamen?
Stel nou dat geesten bestaan en dat ze een goede reden hebben om in dat huis te blijven, waarom vallen ze dan de huidige bewoners lastig? Als ze de poort naar het hiernamaals niet kunnen vinden en in paniek raken, kan ik het enigszins nog begrijpen, maar waarom maken ze dan van die geluiden en verplaatsen ze objecten? Er zijn ook verhalen aan bod gekomen over gruwelijke daden die in huizen hebben afgespeeld, bijvoorbeeld een man die zijn vrouw zwaar mishandelt en waarvan nu beide geesten nog in dat huis ronddwalen. De vrouw-geest zou huilen en de man-geest zou tegen de vrouw zeggen dat ze haar mond moest houden, omdat men haar kon horen. Waarom zou hij dat zeggen? Je kunt de geesten toch niet zien, wat maakt het uit als je iemand hoort huilen? Dan kun je ze toch helpen!
Wat ik ook niet snap, is de uitdrijving. In een aflevering hadden ze een indiaanse begraafplaats verstoord, waardoor het ging spoken. Met God en Jezus en de hele rambam werd het rustig. Sorry hoor, maar als ik een indiaanse geest was en boos op de mensen die mijn land hebben ingepikt en hebben verziekt met hun cultuur, waarom zou ik dan weggaan als mensen hun cultuur nog harder naar mij schreeuwden? 

De vragen worden nooit beantwoord, maar interessant vind ik het wel.

woensdag 22 mei 2013

Station Delft Zuid (1)

De tram van Laan van NOI, intercity naar Den Haag Holland Spoor en dan overstappen in de sprinter richting Rotterdam. Ik heb deze reis al tientallen, misschien wel honderden keren gemaakt. Instappen, inchecken, uitchecken, uitstappen, overstappen, inchecken, instappen, uitstappen, overstappen, NIET uitchecken, instappen, uitstappen, uitchecken. 

Zo ook een paar weken geleden. Ik liep naar het station en stapte in de trein. Op Holland Spoor stapte ik over. Met een muziekje op las ik het boek 'De eenvoudige Wiskunde van Jezus' en zat op mijn traditionele plaatsje bij het raam. Vlak na station Delft hoorde ik op de achtergrond de conducteur vragen of hij mijn vervoersbewijs mocht zien. Ik deed mijn boek dicht en gaf mijn kaart. Met zijn apparaatje bekeek hij mijn kaart. "Studenten-OV," zei hij. Ik knikte. "weekvrij-OV," zei hij, en ik glimlachte. "Dat klopt." "Het is nu zondag.." Ik wilde zeggen dat dat klopte, tot ik het mij realiseerde. "SHHHIIIII!" Mijn ogen werden groot en ik veerde op. He-le-maal vergeten om in te checken! De boete had ik al geaccepteerd. Ik moet betalen voor het OV, niet gedaan, dus ik rijd zwart. It's a shame, peanutbutter, had ik maar beter moeten opletten.
De conducteur kijkt van mijn gezicht via mijn boek naar mijn kaart. "Ah, dat verklaart een hoop. Je kunt bij het volgende station kun je inchecken, probeer het wel te onthouden." Ik bedank de conducteur hartelijk en check in bij Delft Zuid. Gelukkig maar, want dit is geen station waar je lang wilt staan..

Wordt vervolgd.

maandag 20 mei 2013

Math on Monday - Origami (Grote sterdodecaeder)

Mijn 'polyedrofiliteit*' kwam weer op, want ik heb wat nieuws.
Het is mijn allereerste Kepler-Poinsotlichaam: de Grote Sterdodecader.
Het duurde iets langer dan ik lief had (ik schat in totaal, inclusief het juiste formaat knippen, 10 uur), maar nu is hij af, zonder een druppel lijm te hebben gebruikt!

Dan kan ik nu in vrede gaan werken aan Analyse - Differentiaalvergelijkingen. Volgende missie: ik denk de octaeder en de echte dodecaeder, of een Archimedisch Lichaam...


woensdag 15 mei 2013

T-R-O-T-S!

Ik ben zo trots op mijn meiske!

Sinds afgelopen maandag is ze opgenomen in een Revalidatiekliniek. Door haar fysieke toestand heeft ze altijd en overal pijn. Nu kan ze in het centrum leren hoe ze met haar pijn en met haar energie om moet gaan.
Mijn meiske zit daar dus nu, en vandaag ben ik langs geweest. Ze is zo moedig en zo sterk! Ze bekijkt het van de positieve kant en maakt het er naar d'r zin. Ik kan niks anders zeggen dan dat ik echt super mega boemveel trots op d'r ben!

maandag 13 mei 2013

Math on Monday - Origami (deel 2)

In de allereerste blog van Math on Monday en wat maanden later had ik het al over origami. Deze hobby, die al op een obsessie* begint te lijken, zet ik door. Ik heb een nieuw bouwwerk gevonden, en wel de Bascetta Star. Hij doet me denken aan de Grote Sterdodecaëder, maar ik weet pas echt of hij hetzelfde is, als ik 'm in mijn handen heb. Even geduld dus!

 


*polyedrofiel: Het verschijnsel dat een klein aantal mensen zo verrukt zijn van veelvlakken (polyeders), dat ze het niet kunnen laten om er mee te spelen, ze te analyseren, ze te plakken of ze te boetseren, en bovenal zich erin te verlustigen, zodat men dit verschijnsel eigenlijk 'polyedromanie' zou moeten noemen.

vrijdag 10 mei 2013

The Great Escape

I won't let you make the great escape,
I'm never gonna watch you checkin outta this place
I'm not gonna lose you
Cause the passion and pain
Are gonna keep you alive someday

woensdag 8 mei 2013

Parodie - One Direction

Voor meisjes van een jaar of 13 is het 'de beste muziek'. Voor anderen is het.. wat anders. Een pakkende beat, makkelijke rijm, muziek die speciaal gericht is op jou. Gelukkig bestaat er ook zoiets als Key of Awesome. Zij hebben geweldige parodieën! 

ps. ik weet niet wat erger is: het origineel, of dat de parodie grappig is terwijl het sprekend op het origineel lijkt..







maandag 6 mei 2013

Vermenigvuldigen

Als docent wiskunde is het belangrijk dat je de wiskunde goed kunt uitleggen. Niet alleen zeggen 'dat het zo is', maar ook de waarom vermelden, net wat meer dan het boek doen. De leerling zal het lang niet allemaal precies weten, maar het zal in ieder geval beter beklijven dan een trucje.
Ook moet je als docent naar de leerling luisteren. Wat zijn de denkstappen van de leerling, waar gaat hij verkeerd?

Hieronder twee filmpjes die illustreren welke fout een leerling kan maken als het om vermenigvuldigen gaat. 



vrijdag 3 mei 2013

Geloof of geen geloof?

Geloof is iets persoonlijks. Niemand kan jou vertellen wat je moet geloven. Geloof kan niet 'goed' of 'fout' zijn. Wie ben ik om te zeggen dat de ander 'fout' zit, dat hij naar 'mijn' geloof moet overstappen, dat hij anders gaat lijden? 

De betekenis van het woord geloof is ook voor iedereen anders. Je kunt het zien als iets symbolisch om het verschil tussen goed en kwaad uit te leggen, als een geschiedenisverhaal, een sprookjesboek, of juist als de waarheid. Die betekenis geef jij zelf aan het woord en je doet ermee wat je wilt doen. 

Laatst was ik met mijn vriendin aan het winkelen tot een man riep: "Jezus died for your sins!" Hij had een papiertje in z'n hand, waarmee hij driftig aan bet zwaaien was. Zo in de vluchtigheid kon ik het woord 'Jezus' lezen, samen met wat citaten. Hij keek naar mij en toen naar de rolstoel waar mijn vriendin in zat. "God can make you better, you have to believe in it! Confess your sins, He can help you!" 
Normaal ben ik wel benieuwd wat er op het papiertje staat, maar deze keer niet. Als ik al gezondigd heb, wat heeft het dan nog voor zin? Ik bid al maanden voor mijn meiske en ik geloof erin dat het allemaal goed komt. Deze man gaf, in plaats van hoop en kracht, het gevoel dat ik er naast zat. Ook al dachten hij en ik beiden na over het christendom, konden we niet verder van elkaar verwijderd zijn. 

Een week geleden was ik met mijn studie in Londen. In het park kwamen we op het onderwerp geloof. Het was een gemengde groep, met een vrouw, twee mannelijke christenen, een moslim en wat ongelovigen, waaronder een homo. Ik vond het echt een prachtig gesprek. Ook al dachten we allemaal anders, we respecteerden elkaar en elkaars mening, we luisterden naar elkaar en lieten elkaar uitspreken, we stelden vragen en toonden oprecht interesse. 
Er werd aan een van de christenen gevraagd wat hij vond over homoseksualiteit en wat zijn geloof daarover zegt. Hoewel hij redelijk streng is en de Bijbel grotendeels heeft gelezen, kwam hij met een prachtig antwoord. "In het geloof staat één ding centraal, en dat is liefde. Iedereen verdient het om de liefde te vinden en om gelukkig te zijn. Wie ben ik om dat geluk af te nemen, om te zeggen dat jij geen liefde mag vinden, dat jouw liefde fout is. Daar draait het geloof toch niet om. Het gaat om liefde en ik hoop echt dat je gelukkig wordt met wie jij dat wil." Ook zei hij de zin: "God heeft ons hersens gegeven om zelf na te denken." Met andere woorden: denk zelf na over de Bijbel, over wat men zegt. 
De vraag werd ook aan de moslim gesteld. Hij, een jongeman die pas een aantal jaar in Nederland is en van oorsprong uit het Midden-Oosten komt, had er een andere kijk op. Heel beleefd zei hij dat God, Allah, homoseksualiteit afkeurt en dat man en vrouw samen horen te zijn. Niet iedereen was het ermee eens, maar we respecteerden zijn geloof en zijn benadering om het woord liefde. Zo hoort het ook: een volwassen gesprek met verschillende standpunten. Het gaat er niet om dat jij gelijk hebt, het gaat erom dat jij weet wat jij met je geloof wilt doen en dat je ook weet dat er mensen zijn die het anders zien. Dat anders zien maakt het geloof juist zo mooi, zo persoonlijk. 
Het was een gesprek waar ik nog geregeld aan terug zal denken. 

woensdag 1 mei 2013

Achttien voor altijd

Al ben ik geen man en nog lang niet oud, dit nummer maakt mij altijd vrolijk, geeft mij energie en zin in het leven. Een motto van 'alles is mogelijk, pluk de dag, geniet met volle teugen' 


Ik ben nu een man
En ik heb veel maar geen tijd
Ik mis dat oude gevoel dat ik nog alles kon doen, en nog alles kon zijn
Maar ben ik het kwijt
Nee ik ben het niet kwijt
En als jij het wilt
Gaan we terug in de tijd, de tijd, de tijd

En zijn wij 18 voor altijd
Waar was ik gebleven
Dit was toch ons leven
Dat ging toch nooit voorbij
18 voor altijd
Wie telt nou de jaren
We zijn wie we waren
Dat raak je nooit meer kwijt

Het zit er nog in
Een paar grijze haren, wat maakt dat nou uit
Een man die iedereen kent
Geef nu even niet thuis
En als jij het wilt
Gaan we nooit meer naar huis, naar huis, naar huis

En zijn wij 18 voor altijd
Waar was ik gebleven
Dit was toch ons leven
Dat ging toch nooit voorbij
18 voor altijd
Wie telt nou de jaren
We zijn wie we waren
Dat raak je nooit meer kwijt

Nog zo veel te doen
Maar zeg me dan hoe
Zeg me dan hoe

Laat het los
Vergeet de klok
Ga verder waar je was gestopt

18 voor altijd
Wie telt nou de jaren
We zijn wie we waren
We stoppen de tijd

18 voor altijd
Waar was ik gebleven
Dit was toch ons leven
Dat ging toch nooit voorbij
18 voor altijd
Wie telt nou de jaren
We zijn wie we waren
Dat raak je nooit meer kwijt