Station Delft Zuid (2)

Deel 1.

Zoals zo vaak stapte ik op Den Haag Holland Spoor over van de intercity naar de sprinter. Een vrouw, ik schat eind 40 - begin 50, vraagt aan mij of deze trein naar Rotterdam gaat. Ik antwoord dat hij daar inderdaad komt en dat we daar in ongeveer een halfuur zijn. Een bankje verderop ga ik zitten.
"Of de trein naar Rotterdam gaat," natuurlijk gaat deze sprinter daarheen! Van Den Haag is er maar één manier om naar Breda te gaan, en dat is via Rotterdam. Ze zal wel niet vaak met de trein gaan. 

De sprinter vertrekt en een kwartier later zijn we bij Delft. De gedachten van een paar weken terug flitsen voorbij. Wat een geluk had ik met die conducteur! "Helaas mevrouw, u heeft geen geldig vervoersbewijs. Dit kaartje is van Rotterdam naar Den Haag." Ik haal de oordopjes uit mijn oren en luister naar het gesprek. "Mag ik hier dan geen kaartje kopen?" "Nee, dat had u eerder moeten doen. U gaat er hier uit en wacht op de volgende trein." 
Hier. Precies hier. Delft Zuid hier. Zeg maar gerust het ergste station om te wachten. HIER. Hier waar geen wachtruimte is. Ja, twee metalen bankjes die onder het viaduct staan, maar dat is alles behalve beschut! Het is zondag, kwart over acht 's avonds geweest en slechts een graad of 8. Hier, waar slechts eens per halfuur een trein komt. 
Echt, je kunt overal beter zijn, behalve HIER. Op Delft 'centraal' is een wachtkamer, op Schiedam Centrum zit je meer beschut en is er een warmtepaal, en zelfs op Rotterdam Zuid kun je beschut wachten.
De mevrouw staat op het perron terwijl de trein verder rijdt. Hoe durft die conducteur een vrouw op leeftijd een halfuur in de kou te laten wachten!