"Waar moet ik over schrijven?" vraag ik aan mijn vriendinnetje.Het is half elf 's avonds geweest en we zijn net in haar slaapkamer. Daarnet hebben we in de woonkamer Ik Hou van Holland zitten te kijken. Terwijl ze haar pyjama aantrekt, antwoordt ze: "Schrijf over mij", meer grappig als een echt serieus antwoord.
"Oké," zeg ik en begin te tikken. "Oh nee, ze neemt het serieus," mompelt ze in zichzelf.
Makkelijker gezegd dan gedaan, om over mijn lieve meiske te schrijven. Begrijp me niet verkeerd, ik wil dolgraag over haar schrijven, maar het moet geen "ik hou van jou smak-smak wij for ever" blog worden. Niks zo zielig als een overgedramatiseerde slijmblog waarin de ironie zit dat het een dag later uit is. Zoek maar op een van je social media en je bent snel klaar met zoeken: een berichtje dat klinkt als "10-10-2011 for altijd, ik hou van jou" en dat het een maandje later is weggegooid omdat de relatie over is.
Dus geen slijmblog, ondanks dat ik er ergens toch wel stiekem van overtuigd ben dat mijn lieve meiske HET lieve meiske is. We passen gewoon goed bij elkaar. Zo vroeg haar vader eens waarom ik zijn dochter zo leuk vond. Ik hoefde niet lang na te denken: "We passen goed bij elkaar. We vullen elkaar aan en we hebben overeenkomsten. Beide zijn we fan van schrijven (mocht ik nog geen ongegeneerde reclame hebben gemaakt: http://deletereset.blogspot.com/) en van muziek: zij is dol op zingen en ik speel gitaar en schrijf nummers. Ook zijn we nogal perfectionistisch: of het nou gaat om het maken van een agenda of achtergrond voor haar beeldscherm of over de Nederlandse taal.
Maar ook vullen we elkaar aan: zij is meer van de talen en ik ben meer exact, om maar wat te noemen. Ik ben ook wat meer relaxed dan zij.
Maar het belangrijkste van alles: ik voel me goed bij haar! Ze maakt me blij en ik kan echt mezelf zijn bij haar. Niet meteen denken dat ik voor de rest van de wereld een masker opzet, maar bij haar kan ik zeggen wat ik wil. Ja, ze is mijn meiske en ik ben trots op haar! =D
"Oké," zeg ik en begin te tikken. "Oh nee, ze neemt het serieus," mompelt ze in zichzelf.
Makkelijker gezegd dan gedaan, om over mijn lieve meiske te schrijven. Begrijp me niet verkeerd, ik wil dolgraag over haar schrijven, maar het moet geen "ik hou van jou smak-smak wij for ever" blog worden. Niks zo zielig als een overgedramatiseerde slijmblog waarin de ironie zit dat het een dag later uit is. Zoek maar op een van je social media en je bent snel klaar met zoeken: een berichtje dat klinkt als "10-10-2011 for altijd, ik hou van jou" en dat het een maandje later is weggegooid omdat de relatie over is.
Dus geen slijmblog, ondanks dat ik er ergens toch wel stiekem van overtuigd ben dat mijn lieve meiske HET lieve meiske is. We passen gewoon goed bij elkaar. Zo vroeg haar vader eens waarom ik zijn dochter zo leuk vond. Ik hoefde niet lang na te denken: "We passen goed bij elkaar. We vullen elkaar aan en we hebben overeenkomsten. Beide zijn we fan van schrijven (mocht ik nog geen ongegeneerde reclame hebben gemaakt: http://deletereset.blogspot.com/) en van muziek: zij is dol op zingen en ik speel gitaar en schrijf nummers. Ook zijn we nogal perfectionistisch: of het nou gaat om het maken van een agenda of achtergrond voor haar beeldscherm of over de Nederlandse taal.
Maar ook vullen we elkaar aan: zij is meer van de talen en ik ben meer exact, om maar wat te noemen. Ik ben ook wat meer relaxed dan zij.
Maar het belangrijkste van alles: ik voel me goed bij haar! Ze maakt me blij en ik kan echt mezelf zijn bij haar. Niet meteen denken dat ik voor de rest van de wereld een masker opzet, maar bij haar kan ik zeggen wat ik wil. Ja, ze is mijn meiske en ik ben trots op haar! =D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten