Het is donderdag, een uur of tien in de ochtend. Nog met de slaap in de ogen loop ik de trap af. Stapje voor stapje, tot ik halverwege ben, tot ik iets op de grond zie liggen. Een klein, geel pakketje. De laatste stappen gaan sneller, harder, luider. Ik heb het goed gezien: mijn foto's zijn binnen! Eerst de krant van mijn broer lezen en de sudoku oplossen: dat doet hij toch niet. Een artikel over hoe Nederland eruit zag als Pim Fortuijn nog leefde. Heel realistisch en toch onwerkelijk beschreven. De LPF had de verkiezing van 2000-nogwat gewonnen, het CDA, de PvdA en de VVD hadden enkele standpunten overgenomen, een strenger en radicaler immigratiebeleid, noem maar op. Aan het einde van het artikel moet ik even bijkomen. Nee, dit is de geschiedenis niet, rustig maar, het was slechts fictie. Ik vraag me af of Geert Wilders zou worden doodgeschoten als hij homo was. Veel meer verschillen, het uiterlijk negerend, zie ik tussen de twee heren niet.
De sudoku is gemaakt, de krant is uitgelezen. Ik ontdoe mijn pakketje van de plastic verpakking en open het doosje. Een dikke stapel foto's, 65 stuks. Van mijn verjaardag, van vakanties, van de middelbare- en de hogeschool, van vrienden, van plaatsnaamborden. Ik heb er een sport van gemaakt om ergens heen te gaan, bij voorkeur met de trein of de fiets, om met een plaatsnaambord op de foto te gaan. Dan kan ik laten zien waar ik allemaal ben geweest, dat ik het gewoon leuk vind om te fietsen. 
Het is donderdag, een uur of twee in de middag. Op een net-geen-twintigtal foto's plak ik stickers en schrijf er een cijfer/getal op, wat buddy op de achterkant en ze kunnen aan de muur. Een bord waar Kuinre, Valkenburg, Hendrik-Ido-Ambacht of een andere plaats opstaat. Soms ben ik alleen, dan staat mijn beste vriendin K. of goede vriend R. er ook op. Zittend op de fiets, hangend, staand of zittend op het bord, soms sta ik er gewoon voor, vooral als ze bij een treinstation zijn gemaakt. Volgende missie: van Alphen (Zuid-Holland) naar Alphen (Noord-Brabant) en van Zwijndrecht (Nederland) naar Zwijndrecht (België) fietsen. Ook wil ik nog met de trein naar Kerkrade en dan naar Aken fietsen, gewoon omdat het leuk klinkt, zoals het ook leuk klinkt dat ik naar Utrecht en Maasland ben gefietst. Als het weer meezit, kan ik "fietsen naar Den Haag" aan het rijtje toevoegen.
Ik dwaal af, het ging over mijn muren. De hele middag heb ik foto's, tekeningen en krantenartikelen opgehangen. Het is druk, maar wel leuk. De foto's hebben voor mij ook een betekenis. Zo is er een met R., een andere van de plaatsnaamborden. We staan in een pashokje van de H&M. "Leuke foto" zou je zeggen. Er zit meer achter. Behalve dat het gewoon een super goeie vriend van me is, draag ik ook een jurkje dat hij had uitgekozen. "Nee, ik in een jurkje, en hij is nog wel paars! Vooruit, ik trek hem aan, alleen om te laten zien dat hij niet staat." Ik kan je vertellen: het jurkje staat leukleukleuk!
Er zijn ook twee foto's, die eigenlijk geen foto's, maar een deel van een filmpje zijn. Op het ene filmpje doe ik mijn oefening aan de brug. Ik zwaai op, klaar voor de buikdraai, de benen boven horizontaal. Een eis voor het niveau dat ik toentertijd had. Met gestrekte tenen, rechte benen en schouders die over de ligger hangen: het moet wel een buikdraai zijn en geen ophurken, leid ik hieruit af. Een andere foto, die ook uit een filmpje afkomstig is, laat een ringsprong zien. Mijn haar is kort en blauwzwart: ik ben al gestopt met turnen. Het voorste been is gestrekt, maar onscherp: het ging nog verder omhoog, voorbij de 120 graden. Ja, de lenigheid had ik nog.
Heel de middag heb ik foto's, tekeningen en krantenartikelen opgehangen, en ik moet zeggen: het resultaat mag er zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten