Citaat (6)

What she sees in her relations, I haven't got a clue..

apparently, she has no glue

'cause they don't stick

- mede mogelijk gemaakt door R.

De toren en de Liefde

Ik draaide vrolijk op de Hogeschool aan mijn toren (de balk van 2x2x4 blokjes), donderde hij opeens uit elkaar!Gelukkig had ik nog mijn 5x5x5 bij me, en in noodgevallen is er de sleutelhanger versie van de 3x3x3, anders zou ik nog afkickverschijnselen gaan krijgen!

Nu probeer ik dat ding dus weet fatsoenlijk in mekaar te douwen, maar het wil niet helemaal lukken: twee blokjes weigeren. Ach, straks maar even op Youtube kijken, daar staat vast wel hoe je zo'n ding repareert..

In ander nieuws: zaterdag was ik bij het aller- aller- allerliefste meiske van de wereld: mijn meiske. Ik moest een blog schrijven, maar had geen idee waarover. "Schrijf er eentje over mij" zei ze voor de gein. Helemaal vergeten, ging ik gewoon wat schrijven over de Hogeschool, aangezien ik daar af en toe een beetje minder prettig van word. Zegt ze na een tijdje: "He, je zou toch een blog over mij schrijven?" Ja, inderdaad zeg, inderdaad! Ik dacht even na. "Maar wat zou ik over je moeten schrijven?" Zal ik schrijven over haar ogen, prachtig blauw, die mee glinsteren als ze lacht? Of over haar mooie, lange blonde haren? Misschien iets over haar innerlijk, anders.. Maar nee, dat doe ik niet. Niet dat ze geen mooi innerlijk heeft, maar het wordt dan wel erg persoonlijk. Ik heb er niet echt de behoefte aan als iedereen een soort persoonlijke liefdesbrief kan lezen. Dus ik ga nog even nadenken hoe ik een blog over haar ga schrijven (ja, jij zit nu vast op je werk als je dit leest: het wordt een hele lieve blog, zonder dat het slijmerig wordt, gewoon lekker Miekiaans =D ).

Nou ja, ik moet zo maar eens gaan slapen, morgen om kwart over 6 eruit om een uur later op de fiets te zitten. Twaalf uur lang op school doorbrengen, helpen met de introductieweek en in de avond mijn keuzevak "gebarentaal bij intake". Ik ben benieuwd!

De duidelijkheid van het onduidelijke

Gisteren ging ik voor het eerst sinds weken weer naar de hogeschool. Elf uur moest ik er zijn, waarschijnlijk op de 4e verdieping, lokaal onbekend. Het weer was niet al te fijn, dus ging ik met het OV. Bij het metrostation kwam ik twee klasgenoten tegen. Inderdaad: elf uur, op de vierde verdieping, dan zien we wel welk lokaal. Een praatje met de docenten in het wiskunde-hok. Alsof ik nooit weg was geweest, niks veranderd, alsof de vakantie niet echt is geweest. Nou ja, niks veranderd, meneer heeft zijn snor laten staan. 

Het lokaal hadden we gevonden en begonnen bij te praten. Nee, we hadden geen les, dat begint pas ZES september. We waren er voor de introductieweek, die volgende week start. Nog even wat dingetjes regelen, maar wat precies is nog niet duidelijk. 

Of we nog boeken moesten bestellen, vroeg er een. Ja, zei de ander, een stuk of vier. Nee, zei de derde, je moet er meer! Ik schrok, ik heb maar vier boeken besteld. Ja, zei de derde, die van vakdidactiek en zo, die kon je vorig jaar via school bestellen, nu moet het via de site van dat bedrijf. Op de Ipad liet hij zien wat er moest gebeuren. Het was voor hem een heel gepuzzel thuis, het werd echt niet goed aangegeven.

Waarom wij pas in de week van 5 september moeten beginnen, terwijl het jaarrooster een week eerder start? Niemand die het wist, maar het zal wel goed zitten.

Allemaal onduidelijkheden, waarvan het ergste nog wel is, dat je het gewend bent.

Nou ja, ik ga straks maar eens even drie waterkokers kopen, dat moet ook gebeuren. =)

Waarom word ik gelezen in Israël?

Sommige dingen vind ik apart. Dat de reclame van Durex bijvoorbeeld de hele dag op de buis te zien is of dat je in die nieuwe reclame van FA toch echt wel een tepel voorbij ziet komen. Dat er altijd wel mensen zijn die over het weer klagen: dan is het te zonnig, dan zijn er teveel wolken en vervolgens regent het "de hele tijd". 

Andere dingen vind ik dan weer doodgewoon. Dat ik word aangestaard in het openbaar, wat ik ook doe. Is het hoe ik loop, hoe mijn bloesje losjes langs me bungelt, hoe ik een kubus oplos? Nou ja, ik maak me er niet druk om. 

Deze website heeft een kopje "statistieken". Heel verwonderlijk, staan daar de statistieken van mijn blog. Ik zie hoe vaak per dag ik ben bekeken, op welke tijdstippen, welke blogs het meest zijn gelezen.. Op zich wel grappig, vooral omdat ik er niet echt een patroon in zie. Kijk naar mijn top tien "Meest gelezen blogs", en je ziet van alles, er is niet echt een bepaald genre dat eruit steekt. 

Behalve welke blogs het meest gelezen worden, kan ik ook zien in welke landen dit gebeurt. Het zal geen verrassing zijn dat Nederland op nummer 1 staat. Maar schijnbaar, vraag me niet waarom, word ik ook gelezen in onder andere Duitsland, Singapore, Iran, de VS en Israël. Serieus: de voertaal is daar geen Nederlands, wat moet iemand daar dan met mijn verhaaltjes! Maar ach, het ziet er weel heel leuk uit op de kaart. :-)

Ik kan ook zien vanaf welke browser er word gelezen. Firefox op een, Explorer op twee. Nog nooit van Safari en Opera gehoord, maar schijnbaar zijn het ook diensten van het Internet, want ze staan erin. Verder zie ik dat er vooral van Windows, Linux, iPhone, en iPad wordt gelezen. Ja, dit zegt mij nog wat, maar ik heb nog nooit gehoord van Macintosh. Nou ja, zo leer ik ook eens wat! =D

She, as Beautiful as She is

Op de middelbare school moest ik eens voor Engels een opstel schrijven. Een klein verhaaltje, minimaal 200 woorden, over een droom. Je mocht het echt hebben gedroomd of het net bedacht hebben, als het maar in het Engels was. Zonder te twijfelen, er bij na te denken, schreef ik mijn blad vol. Na ruim een week kreeg ik het terug. Geen cijfer, het was slechts een oefening, maar ik zou er een ruime voldoende voor hebben gehaald. Mooie zinsconstructies, slechts twee kleine fouten. Het was een rare droom, had hij verteld, iets om over te na te denken. 

Ik wil dit kleine opstel graag delen. Het heeft, ondanks dat het al ruim twee jaar geleden geschreven is, nog steeds iets speciaals.

She, as beautiful as she is

It began in the living room. It was beautifully decorated; there were chairs and a table, made of wood. They were painted white. The floor was also made of wood. The big window on the right was open and a nice, little bit of wind came into the room. The house was warm and had a friendly look.

I walked into the kitchen. The kitchen was open and near the living room. In the corner of the kitchen, I saw the dishes. They were two cups and two plates.

And there she was, as beautiful as she is. She wore a blue jeans and a white blouse. She was doing the dishes. Her half-long hair was in a ponytail.

I wanted to touch her, just to see if she was real, but I could not.

Then her boyfriend came in. He wore a black jacked, I think. I couldn’t see him very well.

They walked out of the room, to their bed. The man closed the door of the bedroom.

I went to the hall. They were pink walls. Why am I here? I wonder. What am I doing here, why this house?

I go outside and look up to the sky. I look at her balcony.

I’m sitting in my bed. I am awake.

Why her, my teacher?

Citaat (5)

De een doet dingen en ziet mensen,

de ander ziet dingen en doet mensen

Hij is binnen!

Al een paar jaar spookte het door mijn hoofd: een eigen agenda maken. Je eigen foto's, helemaal uniek. Deze zomer was het zover. Ik tikte "agenda maken" in de zoekmachine, vond een programma en ging ermee aan de slag. Op www.foto.com kun je op zich ook wel een agenda maken, maar ik vond het niet handig dat een hele week op één pagina stond. Bovendien kon je niet alles veranderen. 

Om door te gaan met het maken van gratis reclame: ik werkte met de software van www.fotofabriek.nl en het werkt serieus ge-wel-dig. In het begin moest ik wel een beetje kijken hoe alles werkte, maar het spreekt eigenlijk voor zichzelf. Wat ik zeer plezierig vond, was dat ik alles, maar dan ook ALLES zelf kon invullen. Met uitzondering van het aantal pagina's, dat stond vast. 

En het feit dat je alles aan kunt passen, is in mijn geval ernstig benut! De grootte en kleur van de letters van de week veranderd, de cijfers niet linksonder maar achter de dag, per week een andere foto, de dubbele foto-pagina die na iedere maand kwam verplaatst naar achteren en het schooljaar fatsoenlijk laten doorlopen. Ruimte voor vier roosters gemaakt en de cijferlijst verwijderd en de lege pagina naar achteren gebracht. Op die lege pagina's heb ik twee pagina's voor notities, eentje voor het jaarrooster van school, vier pagina's voor verjaardagen, nog wat actiefoto's en enkele lege pagina's voor aantekeningen van vorig jaar. Ik ben er trots op!

Op zich is het handig dat je alles kunt veranderen, maar je wordt er ook een Miekje Preciesje in. Zo wilde ik bij iedere week een blauwe rand. Op de linkerpagina was deze aan de onderkant niet zichtbaar, op de rechterpagina wel. Met andere woorden: op elke pagina waar die rand niet zichtbaar was, heb ik die zichtbaar moeten maken. Je moet maar niks beters te doen hebben in je vakantie! Het heeft even geduurd, maar het resultaat mag er zijn!

De bezorgservice vond ik trouwens uitermate snel. Zondag net-niet-nacht besteld, en het zou drie werkdagen duren. Maandag, dinsdag, woensdag op de bus gooien, donderdag in huis. Niet te veel hopen, zeg: vrijdag in huis. Nou, ik weet niet hoe zij tellen, maar dinsdag lag mijn gloednieuwe agenda, keurig verpakt in plastic en kartonnen doosje zonder dat het te groot was, op de deurmat. Klasse!

ps. de originele foto's zijn groter en scherper. Noem me raar, maar ik vind het minder prettig als heel de wereld kan zien wie ik ben en hoe ik eruit zie. ;-)

Het spijt me

Laat mij beginnen met de volgende woorden: dit is geen verwijt, het is gewoon even wat ik denk. Laat mij het "persoonlijke omstandigheden" noemen. Misschien ga ik het niet eens plaatsen, als ik het maar even kwijt kan.

In de ochtend, je eet een boterham met jam. Doe dan niet zo lui en stop je mes in de vaatwasser en veeg de kruimels weg. Als je je lunch maakt, haal dan niet alleen de kaas uit de koelkast, maar zet deze ook weer terug en gooi de harde stukjes in de prullenbak. Als je wat hebt gedronken, thee, melk of koffie, wil je dan je glas minstens op het aanrecht, maar nog beter, in de vaatwasser zetten? Ik begrijp dat je geen tijd hebt om boodschappen te doen en dat koken ook op een ongunstig tijdstip moet gebeuren, maar waarom help je dan niet met het huis schoon te houden? Ja, als ik het vraag, herhaaldelijk, dan ruimen we samen de vaatwasser in en zetten hem aan. Maar ik ben diegene die elke dag de koekenpan afwas, de prullenbak moet legen en er een nieuwe zak in stop. Ik ben diegene die jouw lege flessen wegbrengt. Ik doe onze was, en toen jij dat deed, kon ik die weer ophangen. Ik ben diegene die elke dag het aanrecht zichtbaar probeer te maken, die de vaatwasser uitruimt. Waarom zie je niet in dat ik dit oneerlijk vind? Ja, ik heb geen werk, maar dat is geen excuus om mij tot huisvrouw te dopen, ik ben ook bezig en doe andere dingen. Ik vind het niet erg om op te ruimen, echt niet, maar in mijn ogen is het alsof je alles laat rondslingeren. 

Je hebt me pijn gedaan, met wat je net zei. Ik kraak je niet af, maar ik ken je: je hebt een zetje nodig voor je wat doet. Het spijt me als jij het anders zag. 

Foto (2)

De foto zelf vind ik niet al te mooi: klein, donker, wazig, onduidelijk (ja: wazig en onduidelijk zijn twee verschillende dingen!). Hoewel deze bewerkt is om de afbeelding beter tot zijn recht te laten komen, vind ik het bij lange na niet optimaal.

De afbeelding vind ik ge-wel-dig! Niet duidelijk te zien, maar wel aan de linkerkant aanwezig: een duikplank. Beter te zien, hetzij in een gekke positie: ik, midden in een barani. Een watte, juist ja: een barani. Denk maar aan een arabier, een soort radslag, maar dan zonder handen.

Dit soort plaatjes vind ik dan echt geweldig, als je de onduidelijkheid negeert en kijkt naar de details. De benen netjes bij elkaar, gesloten en recht, tot aan de tenen. Voor iemand die reuma heeft (dankjewel overheid!) en zo vaak door d'r enkels is gegaan, is het een kleine prestatie om gestrekte tenen te hebben. Het lichaam iets gehold, wat laat zien dat er een vaart in de benen zit. 

De armen schuin voor zich, doen alsof er houvast is, iets om op te leunen, om mee af te zetten. Dat de linkerarm horizontaler is dan de rechter, laat zien dat de draai in de heupen nog niet voltooid is. Nog niet, maar wel bijna.

Je kunt ook naar het filmpje kijken, als het niet te snel gaat. Vandaar dat men de slowmotion-knop heeft uitgevonden!

Mocht de afbeelding echt te onduidelijk zijn, ik heb een betere. Ook deze is afkomstig uit een filmpje. Weliswaar van ruim een jaar geleden, maar toen turnde ik ook al niet meer.  Een opvallend verschil is bij de tweede foto, dat ik mijn armen bij me houdt. De logica die hierachter zit, is dat, als ik zou reiken, doen alsof er houvast is, ik deze net-niet zou vinden: het springkussen. Je verwacht houvast, vindt het niet. Onnodig kans op botbreuken of scheuren. Je reikt wel naar iets, want hoe, of beter gezegd: waar moet je dan naar toe springen, wat is dan het punt waar je om heen wilt draaien? Het filmpje kijkend, is te zien dat ik "iets" beetpak, en dat naar mij toetrek.

Citaat (4)

Je geeft me een veilig gevoel, dat ik de hele wereld aankan,

en als ik even niet de hele wereld aankan, 

heb ik jouw armen

om in te schuilen

- mijn vriendinnetje

Citaat (3)

Weten wat je niet wilt, helpt bij het weten naar wat je wel wilt

Je vroeg erom!

Zo ongeveer twee weken geleden kwam mijn beste vriendin, K., thuis van haar vakantie. Ja, het was hartstikke leuk, genoten van het mooie weer, af en toe een regenbui. Mooie dingen gezien, spannende dingen beleefd, wat had ik allemaal gedaan? Ik was in Limburg geweest, ben naar Den Haag gefietst, kamer veranderd..

Toen riep ik bijna, omdat het in mijn hoofd zat: "Hamburgers met korting!". Ho, stop, halt, kent zij de reclame wel? Zo neutraal mogelijk, zei ik: "Als ik zeg 'Hamburgers met korting', wil jij dan iets roepen of dansen of zo?" Nee, daar had ze de behoefte niet aan. "En als ik zeg 'la la la la pasta', zegt dat jou iets?" Nee, dat zei haar niets. "Enne.. 'ik heb de hele dag lopen plakken', klinkt dat bekend?" Nee, dat niet, maar ze kon wel de link leggen met de Albert Heijn, omdat daar de actie van Jokers plakken is. 

Geweldig, wat erop volgde! Met een bizar hoog stemmetje (nee, echt waar: BIZAR hoog!) zei ze, totaal niet zoals in de reclame "hamburgers met korting". Ik kwam niet meer bij! Zo lief als ik dan ben, verlos ik haar uit haar lijden en laad de reclames op Youtube zien. "Dus als ik nu 'hamburgers met korting' roep, dan verwacht ik een reactie." Lachen, gieren, brullen! 

Gevolg: nog een verslaafde aan de zomerhits van de Albert Heijn. Meteen de spoiler verteld, dat ik elk ogenblik de reclame van "tweede komme- komme- komkommer gratis"verwacht.

En gisteren, toen ik nietsvermoedend op de bank mijn zoveelste sudoku invulde, werd ik door haar gebeld. "Ja, JAAAAA! Ik zag net die komkommer reclame van de AH, je had gelijk!" Nou ja, ik meteen mijn vriendin sms'en, even duidelijk maken dat ik weer gelijk had. =D

Citaat (2)

Dat je niet op vrouwen valt, wilt niet zeggen dat je de man aantrekkelijk vindt.

Muziek (6)

Een artiest waar ik al jaren gek op ben, is James Blunt. Hij heeft een zachte, aardige stem en prachtige teksten! Helaas is hij vooral bekend met het nummer "You're Beautiful", dat veel te vaak op de radio wordt gedraaid. Verder kun je deze zanger kennen van "Goodbye my lover", "1973"en "Same Mistake".

Het eerste nummer dat ik heb gekozen, is Turn me on. Een heerlijk nummer met een goede baslijn en pittige woorden, zoals de zin: "I'll send her home unless they're both in it together and they're both on each other". Een simpel refrein, ideaal om mee te zingen! "Why get complicated? You know you want to turn me on".

Een ander mooi nummer is So long, Jimmy. Lichtelijk mysterieuze tekst, met afgebroken gezongen zinnen. "Did you lick that line yourself, or did the voodoo magic help". Een mooie tokkel, rustige drum en op de achtergrond een piano. Vergeet de solo niet, die maakt het nummer pas echt compleet!

Het laatste nummer dat ik heb gekozen, is Out of my Mind. Al in de eerste tellen van het nummer, ben ik geraakt. Iets mysterieus, zowel de melodie als de tekst. "He'll judge me by the fact that my face don't fit" en "But I don't need no alibi - I'm a puppet on a string". Hoe komt hij erop, vraag ik me af? Misschien heeft het leger er iets mee te maken, hij was er officier. Nou ja, hij is een goede zanger met mooie teksten die hij ook nog eens zelf schrijft (dat kan je niet van iedereen zeggen) en bespeelt ook verschillende instrumenten. Ik zou het wel weten als hij in Zuid-Holland kwam optreden!

Muziek (5)

Boudewijn de Groot, een groot Nederlands artiest, die niet echt bekend is onder de jongere generaties. Ja, misschien het nummer Avond, als ze het horen, maar dan ook alleen als ze naar de Top2000 luisteren in december. Zonde, want hij heeft echt wat te bieden!

Het eerste nummer dat ik het uitgekozen, heet Verdronken Vlinder. "Zo te sterven op het water met je vleugels van papier" is maar een klein voorbeeld van de poëzie die erin zit. Een prachtig nummer, over de vrijheid die men zoekt, maar niet ziet dat hij deze al heeft. Prachtig verwoord!

Een ander, minder bekend nummer, is Travestie. Een nummer verwikkelt in oudere nummers, zacht gezongen door een vrouw. Van heel rustig, liefelijk, naar ruig, sexy. "Ik ben een Lorelei in travestie, waarop jij je te pletter vaart" geeft prachtig een stukje geschiedenis weer. De Lorelei is namelijk een grote rots langs de Rijn. Hier zijn vele schepen verongelukt, onder andere omdat het daar het smalste en ook het diepste punt is en er een scherpe bocht zit. Volgens de legende zou boven op de rots een zingende nimf met gouden haren hebben gezeten die met haar gezang de schippers afleidde, waardoor ze tegen deze rots voeren. Ik vind het mooi, prachtig zelfs! 

Het laatste nummer dat ik heb gekozen, is Eva. De Groot heeft twee nummers die zo heten, met slechts een overeenkomst: het woord "Eva" komt er niet in voor. Het nummer, van het album Picknick, begint met de woorden "Ik houd de wereld in mijn hand, het glazen ei vol land en wolken." Het nummer zit vol met poëtische gedachtes. Nou ja, je moet het zelf maar beluisteren. Een rustige tokkel met een viool erdoor nemen je mee.