De foto zelf vind ik niet al te mooi: klein, donker, wazig, onduidelijk (ja: wazig en onduidelijk zijn twee verschillende dingen!). Hoewel deze bewerkt is om de afbeelding beter tot zijn recht te laten komen, vind ik het bij lange na niet optimaal.
De afbeelding vind ik ge-wel-dig! Niet duidelijk te zien, maar wel aan de linkerkant aanwezig: een duikplank. Beter te zien, hetzij in een gekke positie: ik, midden in een barani. Een watte, juist ja: een barani. Denk maar aan een arabier, een soort radslag, maar dan zonder handen.
Dit soort plaatjes vind ik dan echt geweldig, als je de onduidelijkheid negeert en kijkt naar de details. De benen netjes bij elkaar, gesloten en recht, tot aan de tenen. Voor iemand die reuma heeft (dankjewel overheid!) en zo vaak door d'r enkels is gegaan, is het een kleine prestatie om gestrekte tenen te hebben. Het lichaam iets gehold, wat laat zien dat er een vaart in de benen zit.
De armen schuin voor zich, doen alsof er houvast is, iets om op te leunen, om mee af te zetten. Dat de linkerarm horizontaler is dan de rechter, laat zien dat de draai in de heupen nog niet voltooid is. Nog niet, maar wel bijna.
Je kunt ook naar het filmpje kijken, als het niet te snel gaat. Vandaar dat men de slowmotion-knop heeft uitgevonden!
Mocht de afbeelding echt te onduidelijk zijn, ik heb een betere. Ook deze is afkomstig uit een filmpje. Weliswaar van ruim een jaar geleden, maar toen turnde ik ook al niet meer. Een opvallend verschil is bij de tweede foto, dat ik mijn armen bij me houdt. De logica die hierachter zit, is dat, als ik zou reiken, doen alsof er houvast is, ik deze net-niet zou vinden: het springkussen. Je verwacht houvast, vindt het niet. Onnodig kans op botbreuken of scheuren. Je reikt wel naar iets, want hoe, of beter gezegd: waar moet je dan naar toe springen, wat is dan het punt waar je om heen wilt draaien? Het filmpje kijkend, is te zien dat ik "iets" beetpak, en dat naar mij toetrek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten