In mijn vorige blog, Enkelvoud in Meervoudvorm, beschreef ik hoe ik erachter kwam dat een docente lesbisch was. Als ik het zo vertel, dan is er niks aan. Het moment dat ik de blog schreef, een maand of 15 geleden, wilde ik alles zo specifiek poëtisch en anoniem neerzetten. Het ging niet alleen om die docente, ook nog om een ander personage.
"Mooie blog" dacht ik vrijdag, "die ga ik zaterdag online zetten." Het is een mooie blog, dat zeker, een van de mooiste die ik heb geschreven, als je het mij vraagt. De magie is er alleen weg. Het is geen nieuws, niks nieuws, gewoon een vage, maar wel mooie tekst.
Ik heb meer van dit genre, over turnen en schoolgym, om maar wat te noemen. Prachtig geschreven, gedetailleerd, geweldig verwoord.. maar oud. De inhoud is betekenisloos geworden.
Toch wil ik nog wel "Engels, Nederlands, Tramhalte", en dan met name deel 2, aangezien deel 1 niet zo interessant is, met mijn lezers delen. Gewoon, omdat ik het mooi vind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten