- Volgende halte moet ik eruit. Niet op het knopje drukken, niet doen, iemand anders doet het wel. "Halte: Museumpark". Bijna zijn we er, bijna. Het rode lampje gaat branden; iemand anders heeft op het knopje gedrukt. Met een kleine lach check ik uit. 'Gewonnen', denk ik bij mezelf.
- Om .46 moet de tram bij Vasteland aankomen, net is nu .41 en we rijden net weg bij Vuurplaat. De tram rijdt dus 1 minuut te laat. Hij vertrok twee minuten later, dus eigenlijk rijdt hij een minuut te vroeg..
- De sprinter, de ruimte waar je je fiets neer kunt zetten. Een rij van zeven stoelen tegen de muur, gericht op de overkant. Allemaal mensen, maar ik kijk ze niet aan. Nee, ik kijk, ik staar naar degene recht voor me. Of beter gezegd: ik kijk er net naast, en wend mijn blik niet af. Hoe zal degene reageren?
- De treindeuren gaan open en ik stap uit. Lopen, niet rennen, naar de trap. Snel snel, maar niet haasten. Wie is er als eerste beneden?
- Nutteloze, extra overstappen maken, om een enkele minuut sneller te zijn. Risico's: haal ik de overstap, wat als er iets vertraging heeft?
Spelletjes in het OV. Spelletjes, of toch obsessies?
Dat eerste is echt een obsessie hoor. En dan nog boos worden op mij ook als ik wél op het knopje druk... :-P
BeantwoordenVerwijderen