Miek en haar kamer - deel 1

Kleurrijk en druk. Zo is haar kamer in twee woorden te beschrijven. Ik heb het over de kamer van Miek, onder andere bekend van haar blog "Miek is Uniek", waar ze onderwerpen als homoseksualiteit, wiskunde, het onderwijs en het alledaagse leven behandeld.
 

Haar kamer is nauwelijks te omschrijven, daarvoor zou je eigenlijk zelf een kijkje moeten nemen. Veel jongeren hebben bijvoorbeeld wel een poster in hun kamer hangen. Miek ook, maar zij heeft het net een tikkeltje anders: bij haar hangen ze niet aan de muur, maar aan het plafond.
Miek, vertel eens: wie hangen er aan je plafond en waarom daar?
Het zijn wel erg veel mensen om op te noemen hoor! Het zijn 64 posters van artiesten, zoals P!nk, Green Day, Katy Perry, Avril Lavigne, Anouk, Fall Out Boy.. Mensen die ik goed vind en waarvan er posters in de Hitkrant stonden. Daar had ik namelijk vroeger een abonnement op.
Dat zijn er aardig wat, 64! Maar waarom op je plafond?
Mijn muren hangen vol met krantenartikelen en foto's, maar dat is niet helemaal de reden. Toen ik begon met het ophangen van foto's en posters, had ik nog genoeg plek op mijn muren; die waren toen natuurlijk nog leeg. Langzaamaan werden mijn muren wat voller, en zei een vriendin voor de gein: hang een poster op het plafond! Wel, dat deed ik, boven mijn bed, zodat ik ernaar kon kijken. Ik moet je wel eerlijk bekennen dat ik niet meer weet wie er op stond. Van een naar meerdere, met een hoogtepunt van boven de 80 posters. Toen hingen ze wel over elkaar hoor, niet netjes in rijen zoals nu.
Goed dat je erover begint, want je muren hangen dus ook vol. Zit daar nog een verhaal achter?
Maar natuurlijk! Ik begon met zo'n 16 foto's, die nog waren gemaakt met een fotorolletje. Dat waren foto's met goede vrienden en familie. Dat beviel mij wel, en ik ging foto's bestellen om aan mijn muur te hangen.
Stop, want hier begin ik het al vreemd te vinden. Waarom stopte je de foto's niet in een boek?
Een boek pak je er niet elke dag bij om naar te kijken. De eerste foto's kwamen ook uit fotoboeken, deze foto's zaten er los in, omdat we ze bijvoorbeeld dubbel hadden. Toen ik ze ophing, kon ik er elke dag naar kijken. Dat heb ik nog steeds: elke keer als ik mijn kamer binnenkom, kijk ik even naar mijn fotomuur.
Oké, dus je bestelde nieuwe foto's om aan je muur te hangen.
Ja, en dat bleef ik eigenlijk doen. Ik heb nu drie keer foto's besteld, en deze zomer wordt de vierde keer. Dan wordt het weer allemaal anders. Ik wil de krantenartikelen netjes opbergen en daar oude foto's ophangen. Ik heb weer een hele stapel gevonden in oude fotoboeken. Bovendien heb ik door het weghalen van de artikelen meer ruimte voor mijn nieuwe collectie.
En wie staan er dan allemaal op die foto's?
Mensen die wat voor mij betekenen. Mijn ouders, schoolvrienden, oude bekenden, je weet wel. De foto heeft meestal ook wel een betekenis. Zo heb ik een foto van mij met een goede vriend van mij, bijnaam Rennie, naast een pashokje van de H&M. Samen liepen we daar en hij wees naar een paars jurkje. "Pas deze eens," zei hij, en ik keek hem aan met een blik van: ben je niet goed wijs. Maar toch deed ik het, en het stond me toch leuk! Ik kocht het jurkje en draag het nog steeds. Verder zijn het foto's van schooluitjes, vakanties en andere uitstapjes.

Ik moet bekennen: haar kamer ziet er wel heel gaaf uit! Op haar fotomuur hangen nu precies 200 foto's, en op haar andere muren nog een stuk of 40. Het is even wennen, al die ogen die je aankijken (je bent hier ook echt niet in een uur uitgekeken), maar dan heeft het wel wat.