Boudewijn de Groot - Land van Maas en Waal

Het is nu nog ver weg, maar op 1 november 2013 ga ik met mijn lieve meiske naar Boudewijn de Groot, in mijn beleving de beste Nederlandstalige artiest ooit. Om alvast in de stemming te komen, zal ik elke maandag een blog plaatsen waarin ik een nummer uitlicht.

Boudewijn de Groot, een man die maar liefst al 48 (!) jaar meegaat in de muziekindustrie. Al eens eerder heb ik een blog aan hem gewijd. Eentje ging over drie nummers die echt meer aandacht verdienden, de ander was de songtekst van Altijd Samen. 

 

Dit nummer is misschien wel het bekendste nummer van een jonge Boudewijn. Ik heb het, natuurlijk, over Land van Maas en Waal, uitgekomen in het begin van 1967.

 

De Groot haalde inspiratie voor dit lied uit Hatsji-Bratsji's toverballon, een kinderboek van Franz Karl Ginzkey uit 1904 dat hem als kind voorgelezen werd. In dit verhaal zweefde Pietje in een ballon over het Land van Maas en Waal. De Groot had allerlei fantasieën bij dit land en stelde in 1966 de titel voor aan Lennaert Nijgh.
Het laatste refrein van Het Land van Maas en Waal bevat een lachje waar Boudewijn de Groot zich nog steeds aan ergert. Het lachje had moeten lijken op het grinniken van Bob Dylan in zijn nummer Rainy day women. Het grinniken van De Groot mislukte tijdens de opname en kwam eruit als "haha hahaaaaa". Omdat er maar met drie sporen gewerkt kon worden, werd besloten de opname niet over te doen, zodat dit lachje op de uiteindelijke single is verschenen.


Het lied beschrijft een lange optocht vol feestvierende mensen, dieren en dingen van het "Circus Jeroen Bosch". De Groot beschrijft een heleboel surrealistische taferelen die inderdaad aan de werken van de middeleeuwse schilder Jeroen Bosch doen denken. De kleurrijke stoet trekt de bergen in onder een eerst groene, vervolgens purperen en dan gouden hemel in een achtereenvolgens blauwe, bruine en zilveren zon.
Het nummer verwijst naar verschillende zaken zoals de Egmondse abdij, Klaas Vaak, Pierlala, de "koning van Spanje" en een paar typisch Nederlandse woorden zoals "snoeshaan" en "brandewijn." De verwijzing naar "de koning van Spanje" refereert mogelijk aan de Tachtigjarige Oorlog.

Persoonlijk vind ik het origineel niet zo mooi, mede door het lachje, maar ook de stijl van de muziek. De versie die hij tegenwoordig op het podium ten gehore brengt, vind ik dan wel weer wat hebben. Het is duidelijk een vrolijk en feestelijk nummer.