Boudewijn de Groot - Waterdrager

Het is nu nog ver weg, maar op 1 november 2013 ga ik met mijn lieve meiske naar Boudewijn de Groot, in mijn beleving de beste Nederlandstalige artiest ooit. Om alvast in de stemming te komen, zal ik elke maandag een blog plaatsen waarin ik een nummer uitlicht.

De 7e single van Boudewijn de Groot is het nummer waterdrager. Typisch een nummer uit de tijd van de flower power. Een zweverige tekst, mooi zacht en poëtisch, maar wat er precies wordt bedoeld.. Niemand die het weet, en aan de schrijver (Lennaert Nijgh) kunnen we het niet vragen, aangezien hij er niet meer is.

Eigen fantasie en interpretatie dus. 

Het doet me denken aan de strijd die de mens tegenwoordig voert tegen de opwarming van de aarde. Dat komt vooral door de regel “De zee moet gered van de zon”. In de tijd dat deze tekst geschreven is, was dit nog niet aan de orde, maar ik vind het wel van toepassing op deze tekst.

Het doet me ook aan een ander actueel thema denken: de financiele crisis.  Het ene gat moet met het andere gedicht worden. Het water en de zee symboliseren het geld waar alles om lijkt te draaien.  De Waterdrager is voordurend bang dat het geld opdroogt. Om die reden zwoegt hij zich suf en verbeeld zich allerlei illusies. Maar tevergeefs.