Welkom!


Welkom op mijn blogsite. Ik ben Miek en wil weten wat u van mijn blogs vindt. Dat kunt u doen door op een of meerdere labels te klikken ("Leuk", "Dit is Miek." of "(Freaking) mooi geschreven").

Heeft u een vraag, wilt u reageren, heeft u een mening of is er iets anders dat u per se kwijt wilt? Dat kan door bij een van mijn berichten een reactie te plaatsen. Ik zal zo snel mogelijk reageren.

Ik hoop dat u mijn berichten met veel plezier leest en dat u vaker terugkomt.

woensdag 21 maart 2012

Drie dikke mannen

Ze bespieden me, wat ik ook doe. 
"Moet je kijken, ze is weer aan het reizen." Ik hoor het ze zeggen. "Inderdaad, weer bij die halte, en aangezien het woensdag is, zal ze daar uitstappen." Zijn vette vinger wijst naar een tramhalte op het beeldscherm. "Dat doet ze al sinds november, elke woensdag, steeds dezelfde tram heen, en rond 2 uur gaat ze weer terug."
Ik zal ze eens een lesje leren, en doe wat ze niet verwachten.
"He, kijk nou eens wat ze doet!" Een van de bewakers komt een stukje uit zijn stoel. "Ze stapt uit waar ze altijd uitstapt, maar neemt dan de tram die de andere kant op gaat!" Er komen meer bewakers omheen staan. "Zou ze weer terug naar huis gaan?" vraagt de stagiaire. "Nee, dit is een andere tram, die gaat linksaf naar het centrum." "Ho, kijk, ze stapt uit bij Beurs!" De drie mannen kijken naar het beeldscherm en zien dat ik ben uitgecheckt. "Snel, kijk naar de bewakingscamera, misschien is zij het niet!" De man met de vette vingers tikt op het toetsenbord en een video van mij verschijnt. "Nee, ze is het echt, maar waarom is het daar, moet ze niet ergens anders heen?" Er komt een melding binnen. "He, dit is gek, ze zit in dezelfde tram als net, maar dan de andere kant op!" "Maar dan kon ze toch ook gewoon blijven staan waar ze als eerst uitstappen?" Ze begrijpen er niks meer van.

Een paar weken gedraag ik mij normaal, tot ik op het treinstation ben.
"Henk, kom eens kijken, ik zie haar weer op de bewakingscamera, deze keer op het station!" De vent met de vette vingers komt aanwaggelen. In zijn handen heeft hij de derde zak chips van de dag in zijn handen, paprika smaak. "Maar wat doet ze nu, is ze gek geworden!"
De poortjes op het station zijn al geplaatst, maar de deuren zijn nog open. Links en rechts van de poortjes zijn muren van glas geplaatst, maar helemaal rechts is een opening van zo'n 40cm, omdat daar nog een verdwaald incheck-poortje staat.
"Ze gaat gewoon door het glas heen joh, ze spoort echt niet!"

En zo reis ik elke dag met de gedachte dat drie dikke mannen mij vanaf een afstand precies kunnen volgen en bijhouden wanneer ik reis en waar ik naar toe ga. Het houdt mij vrolijk. :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten