Welkom!


Welkom op mijn blogsite. Ik ben Miek en wil weten wat u van mijn blogs vindt. Dat kunt u doen door op een of meerdere labels te klikken ("Leuk", "Dit is Miek." of "(Freaking) mooi geschreven").

Heeft u een vraag, wilt u reageren, heeft u een mening of is er iets anders dat u per se kwijt wilt? Dat kan door bij een van mijn berichten een reactie te plaatsen. Ik zal zo snel mogelijk reageren.

Ik hoop dat u mijn berichten met veel plezier leest en dat u vaker terugkomt.

zondag 25 maart 2012

Speciale kleine mannetjes

(Lees eerst deel 1 om het aanknopingspunt met dit deel te vinden)

Ik meen het, ze bespieden mij, ze volgen mij. Niet alleen als ik onderweg ben, ook als ik thuis zit. Ze bekijken mijn blog, ik weet het zeker. Hoe kan het anders dat de "zoals bijvoorbeeld" reclames niet meer op de televisie zijn?*
Dat is misschien nog toeval; televisie verandert, reclames veranderen en men staat niet te popelen om dezelfde reclame maandenlang te zien. Maar hoe zit het dan met nieuws over homoseksuelen? Als ik erover blog, is het een paar dagen in het nieuws, EenVandaag of zenden ze er een documentaire over uit.**
Oke, misschien time ik gewoon precies goed, dacht ik dan. Tot gisteren! Sindsdien weet ik zeker dat ik gevolgd wordt. Volgens mij zijn er speciale, kleine mannetjes, in blauwe truien met een grote "F" op de achterkant, die iedereen volgen. Met hun kleine vingertjes schrijven ze op hun dikke kladblok. Ze noteren alles: waar je loopt, wie je ziet, wie je spreekt, wat je leest. Dan, laat in de avond, zoeken ze je op Facebook en regelen wie jouw vrienden kunnen zijn en geven jou interessante reclame. Als ze daarmee klaar zijn, geven ze hun informatie door naar het Nieuws, de Geheime Dienst, schoonmakers.. Overal waar jij te maken mee kunt hebben, waar jij positief of juist negatief over bent geweest: het wordt doorverteld aan degene die er te maken mee heeft.
Hoe ik dit zo zeker weet? Woensdag plaatste ik nog een blog waar ik in een stationshal stond. In die hal zijn een maand geleden poortjes geplaatst, voor de OV-kaart. Daarnaast was een glazen wand. Men moest via de poortjes naar binnen, heeft de leverancier bedacht. Maar nee, er was nog een kleine opening, zo'n 40 cm breed, en daar ging ik altijd door. Gewoon, omdat die opening er was. Woensdag heb ik erover geblogd en zaterdag is de opening gevuld. Weg opening, nu moet ik wel door de poortjes!
Ik meen het, ze bespieden mij, ze volgen mij. Niet alleen als ik onderweg ben, ook als ik thuis zit.

** blader maar naar DIT kopje, het zijn er teveel om hier te plaatsen. :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten