Gaydar is discriminatie

Onder discriminatie wordt in het algemeen verstaan: een nadeel berokkenen door het maken van onderscheid ten aanzien van individuen of groepen op grond van kenmerken die in die situatie geen aanvaardbaar motief vormen.
Zo, nu we dat weten, kan ik echt mijn pleidooi houden. Een gaydar is eigenlijk geen discriminatie, al in het wel gebaseerd op vooroordelen. "Ik zag meteen dat je gay was, je deed zo.. ja!" zei L. eens tegen mij toen het op school over homo's ging. "Ik zag het niet meteen aan je, maar het verbaasde me ook niet toen ik hoorde dat je een vriendin had" zei Y.. Op mijn stageschool werd gezegd dat ik er niet het type voor was.
Best apart, als je erover nadenkt. Ik ben hetzelfde, maar men ziet mij anders. Y. zag bij een ander wel meteen dat hij homo was, terwijl L. dat niet meteen door had. Het is dus niet zo dat bij de een de gaydar niet werkte. 
Ervaringen over taalgebruik, lichaamstaal, kapsel, kleding, uiterlijk en innerlijk sla je op. Altijd en overal bij iedereen. Als je dan een persoon ziet die aan een aantal ervaringen van vorige homo's voldoet, is deze persoon (in ieder geval in jouw hoofd) homo. 

Best apart, als je erover nadenkt. Vooroordelen over homo's in de trant van "als je homo bent, dans je in een zwarte string op de Canale Parade" worden niet gewaardeerd, maar vooroordelen gebruiken voor het zoeken van een partner, dat is geen enkel probleem. ;-)

Wiskunde is wel weer leuk!

Eergisteren schreef ik over dat er geen leuke wiskunde meer was. Sinds afgelopen vrijdag heb ik daar een andere mening over.

Ik was in dezelfde boekwinkel, opnieuw op zoek naar een leuk boek over wiskunde. Er moet toch wel iets zijn? Gelukkig, er waren drie boeken die mijn interesse wekte: "Professor Stewart's schatkamer vol wiskundige uitdagingen", "Hoe wiskunde de wereld veranderde" en "Professor Stewart's verzameling van wiskundige raadsels", alle drie (toevallig?) van dezelfde schrijver. Leuk geschreven, onder de 20 euro per stuk, maar het trok mij net niet genoeg om er een te kopen. Deels was het de leuke wiskunde die ik kende, zonder ook maar een woord te hebben gelezen. Laat mij een kubus met een viervlakspiramide zien en ik ratel over de Platonische lichamen. Opnieuw wat fractals, wortels, maar gelukkig ook wat nieuws. 

Toen ik bijna de winkel uit wilde lopen, werd ik verliefd. Zo mooi aan de buitenkant, hoe zal de binnenkant zijn? Ik opende het boek, "Wiskunde in Beeld" en begon haast te kwijlen. Opnieuw de Platonische en Archimedische lichamen (dat zijn toch echt mijn favoriete onderwerpen), maar ook omwentelingslichamen.

Laat mij dit uitleggen. Stel: je hebt een grafiek, bijvoorbeeld een parabool. Laten we de simpelste vorm nemen: y=x^2. Nu gaan wij die "lijn", de parabool, om de y-as laten draaien (verticaal dus). De parabool is dan geen lijn meer, maar een kommetje (zie de afbeelding hiernaast). Je kunt de parabool ook om de x-as laten draaien, dan krijg je een soort diabolo. 

Wel, mijn nieuwe liefde had het dus over dit prachtige raakvlak van de analyse met de meetkunde. Jammer dat het boek zo duur was, ik heb haar nog even in de winkel laten liggen, maar met mijn verjaardag zijn we hopelijk weer samen!

ps. geen zorgen hoor, mijn grote liefde is nog steeds mijn eigen meiske ;-)

Wiskunde is niet meer leuk!

Een maand geleden was ik in een boekenwinkel, op zoek naar een interessant boek over wiskunde. Ik heb er nu 7 (mijn studieboeken niet meegerekend), maar er is altijd ruimte voor meer.

In de boekenwinkel kwam ik tot de ontdekking dat ik wiskunde helemaal niet meer leuk vond. Ik vond er echt helemaal niks meer aan.

Het begon met een miezerig kastje voor de wiskundeboeken. Daarin stond grotendeels wat ik al had, of heel oude, saaie statistiek. Ertussen stonden nog wel wat vrolijke boeken, met uitleg over wiskundige problemen. Ik bladerde erin en werd verdrietig. Niet vanwege de uitleg, maar om de inhoud. Hoe mooi het getal pi is, wat er bijzonder is aan de Gulden Snede, iets over een levensbloem, topologie, fractals, de mobiusband, Platonische en Archimedische lichamen, iets over wortels, Euclides, Pythagoras.. Ik werd er verdrietig van. Ik kende de plaatjes, en zonder de tekst te lezen, wist ik dat er zou staan. Was dit het? Heb ik alle "leuke" wiskunde al in mijn boekenkast staan? Ga ik de rest van mijn leven mij bezighouden met saaie wiskunde? Wat voor vak heb ik nou weer uitgekozen, als ik zo snel door de leuke feitjes heen ben!

Teleurgesteld verliet ik de winkel. Misschien zou ik zelf een boek moeten schrijven, met andere leuke onderwerpen over de wiskunde. De vijfhoekbloem zou erin komen, bijvoorbeeld. Maar daar vul je geen boek mee, bovendien zit er meer kennis achter. Ik zou Euclides en de Platonische lichamen moeten aanhalen. Zeg je Plato, dan volgt Archimedes. Maar ja, welk wiskundig boek dat het over de meetkunde heeft, noemt niet een van die grote namen? Kortom: je krijgt dezelfde leuke wiskunde. 

De rest van mijn leven moet ik me maar bezig houden met saaie wiskunde, want blijkbaar ken ik alle leuke weetjes al..

Daar vind ik u geen type voor!

Een van de leerlingen had geen zin meer om te werken. Het was de tweede keer vandaag dat ze wiskunde hadden en het was het laatste kwartiertje voordat de dag voorbij was.

De leerling had al gewerkt, was moe, een beetje ziek en moest hierna ook nog gaan werken. Om interesse te tonen, vroeg ik waar de jongen werkte. Van het werken ging het over op het salaris door naar mijn baan. Ik vertelde dat ik lesgeef op de Hogeschool Rotterdam, samen met een andere student. De jongens (zijn buurman hield het werk ook voor gezien en luisterde mee) vroegen of het de stagiaire van Natuurkunde was. Deze stagiaire heeft zijn haar altijd in een staart. Ze vroegen of ik hem een aantrekkelijke man vond. Naar waarheid antwoordde ik hierop van niet. Een van de jongens vroeg wat voor mannen ik aantrekkelijk vond. Ook hierop antwoordde ik naar waarheid, dat ik geen enkele man aantrekkelijk vond. De jongens keken bedenkelijk en een van hen vroeg of ik meisjes dan aantrekkelijk vond. Hierop antwoordde ik, opnieuw geheel naar waarheid, dat dat inderdaad het geval is.

"Nee mevrouw, ik geloof u niet, daar bent u niet het type voor!" De jongens willen mij uithoren, misschien denk ik ergens te lang over na, als "bewijs" dat het niet zo is. Ik vertel wat ik wil vertellen en aan het einde van de les vinden ze het wel best.

Morgen weer een stagedag, ben benieuwd hoe snel het vuurtje loopt. Ik ben positief verrast door de reacties: het was een combinatie van ongeloof en interesse, terwijl ik meer walging verwachtte. Wel leuk dat de jongen mij er niet het type voor vindt, terwijl ik mezelf gayer vind dan een suikerspin. ;-)

Make That The Cat Wise

Make That The Cat Wise is een pagina op facebook. Op die pagina worden foto's geplaatst met tekstballonnen. In die tekstballonnen staan typisch Nederlandse uitdrukkingen, maar dan op z'n Engels.

By "I hold from Holland" they search hidden Dutch Speakwords in the picture. 

Hans Kazan knows one...

Hebt u een onsterfelijke geest?

Afgelopen week kreeg ik een folder in mijn handen. "Hebt u een onsterfelijke geest?" stond op de voorkant. Benieuwd naar wat ze te vertellen hadden, besloot ik om thuis de folder te gaan lezen.

Het was een kleine folder: als je hem helemaal uitvouwde, had je een half A4-tje. Veel tekst, die overzichtelijk bleef door de tussenkopjes. 

Een onsterfelijke geest, wat kon ik ervan verwachten? Dat je door het geloven in God naar de hemel kon gaan, dat je anders zou branden in de hel? Ik wist het niet precies.

De folder verbaasde mij in zeer positieve zin. Om te beginnen, was er een logische opbouw. Na een korte inleiding met levensvragen, begonnen ze met het uitleggen wat volgens de Bijbel de geest is. Geest is vertaald als adem. Oftewel: de geest is dat wat het lichaam tot leven brengt. Zonder geest is het lichaam dood. Hier kon ik mee inkomen, dit begreep ik. Hierna gingen ze, tot mijn verrassing, meer de wetenschap in. De geest, de levenskracht, kon niet gewoon de adem zijn, omdat je niet meteen dood bent als je niet meer ademt. Reanimatiepogingen en lichaamstransplantaties hebben nut, ondanks dat je niet meer ademt. Er zit dus nog een kracht van leven in. Ook dit kon ik helemaal begrijpen. De folder ging verder. De geest, de levenskracht, kun je vergelijken met elektronische stroom die door een machine gaat. Deze stroom neemt nooit de eigenschappen van die machine aan. Als iemand sterft, gaat de geest niet naar een ander iets. 

De folder ging door op de dood. De dood is een toestand van niet-bestaan. Ze weten niet en doen niks, je hoeft er niet bang voor te zijn. Deze zin maakte mij wat somber. Ik vond het toch altijd wel een prettig idee om te weten dat mijn oma nog weleens vanuit de hemel naar mij keek, dat ze kon zien hoe ik in het leven sta en dat ze trots op mij kon zijn. Natuurlijk, het is geen absolute zekerheid dat ze naar me kijkt, het zou veel logischer zijn dat ze niet keek, omdat het simpelweg niet mogelijk is, maar het idee is leuk en geeft een veilig gevoel.

Ze eindigden met de boodschap dat de geest terugkeerde naar God. Deze terugkering is geen werkelijke beweging, maar een symbolisch iets.

Een folder, een half A4-tje, zette mij al de hele week aan het denken. Met de boodschap was ik het eens. Aan de ene kant verbaasde mij dat niet, omdat ik wel in God geloof. Wat mij verbaasde, was de afzender van de folder: de Wachttorengenotschap, Jehova's-getuigen. Bij die stroming zie ik meteen voor me dat je geen bloedtransfusie mag hebben en dat er maar een juiste religie is. 

Bijna bang dat ik mij maar moest bekeren, begreep ik de boodschap van de folder pas echt. Je begint heel globaal en open over het geloof, om mensen te lokken. Daarna breng je er steeds meer geloof in. Een goede tactiek, want als ze begonnen met dat hun geloof het enige juiste is en de rest het mis heeft, was ik allang gestopt!

Kerst layout!

Okee, okee, de bedoeling was om deze layout al begin december te plaatsen. Helaas werkte Blogger niet mee... Al weken zijn er problemen met het plaatsen van nieuwe templates. Gelukkig heeft ondergetekende (nee, niet Miek!) een manier gevonden om dit te omzeilen, en jullie alsnog te verblijden met een leuke nieuwe kerst layout!
En natuurlijk horen daar de welbekende kerstwensen bij. Bij deze wens ik dus alle lezers van Miek. is Uniek! een heel gezellige kerst en een voorspoedig 2013!

xx Jen

Miek en haar haar

Welkom Miek, welkom. We gaan het vandaag over jouw verschillende haarstijlen hebben. Wat daarvan heb je er aardig wat gehad, klopt dat?

Nou ja, aardig wat.. Twee keer ben ik met een 'extreem' kapsel thuisgekomen, en een paar keer met iets wat tussen apart en normaal in ligt. Eigenlijk valt het wel mee hoor, haha.

Dat valt dan op zich nog wel mee. Vertel er eens meer over, wat voor haarstijlen heb je bijvoorbeeld gehad?

Tot mijn 16e had ik nooit wat bijzonders. Natuurlijk wel een beetje variëren in haarlengte, wel of geen pony en de kant van de scheiding, maar meer niet. Tot dus een paar weken na mijn 16e verjaardag, toen besloot ik om het kort te laten knippen en zwart-blauw te laten verven. Ik heb er geen seconde spijt van gehad!

Zo, dat klinkt als een grote verandering.

Ja, dat was het ook wel. Ik wilde gewoon wat anders, haha.

Dat was dus de eerste keer dat je een 'extreem' kapsel had. Hoe ging het daarna?

Zo'n acht maanden later nadat ik mijn haar kort had laten knippen en geverfd, ging ik weer naar de kapper. In de tussentijd was ik niet geweest.

Zo, dan was het korte vast niet meer zo kort.

Nee, haha, het zag er echt niet meer uit. De uitgroei was donkerbruin, dat mengde mooi met zwart-blauwe. Die kleur vervaagde langzaamaan ook namelijk. Maar ja: het model was er dus helemaal uit, dus ik ging weer naar de kapper. deze keer werd het rood-paars en nog korter, ik schat een centimeter of drie. Dat bleef bijna een jaar goed, tot ik in september 2010 weer naar de kapper ging. Hetzelfde verhaal: het model was er helemaal uit, het zat gewoon niet meer. Deze keer werd het niet zo kort hoor, gewoon ongeveer tot schouderlengte.

Weer de 'normale' kant op, zeg maar?

Zo kun je het wel noemen, haha. De vriendin van de broer van een vriend van mijn broer deed de kappersopleiding en had een model nodig om te oefenen. In dat schooljaar deed zij zo eens in de twee maanden mijn haar. Steeds een redelijk kort koppie, maar wel een ander model.

Maar nu is je haar een stuk langer, het kan zelfs in een staart!

Haha, klopt. Ik was dat korte haar zat aan het worden, ik wilde het weer langer. Zo rond juli 2011 liet ik het groeien, en dat doe ik nog steeds. In de tussentijd ben ik een of twee keer naar de kapper geweest, vooral voor de dode puntjes. Ook wel voor het model hoor, na een tijdje zit het toch niet.

En nu is het lang. Wat is je volgende stap?

Geloof het of niet: ik wil het weer kort! Dat vind ik toch leuker staan denk ik, het is net wat stoerder, net wat meer voor Miek. Ik wacht tot het een vlecht van zo'n 25cm is, dan kan ik het doneren. Ik zou het zo zonde vinden om het nu af te knippen. Niet voor mezelf, maar voor een ander. Ik kan best nog een paar maanden wachten op een nieuw kapsel. Als ik het nu zou knippen, zou mijn haar te kort zijn voor een pruik en kan niemand er wat mee!
Goed van je zeg! Heb je al een idee voor een nieuw kapsel?
Ja, ik heb wel een idee, wat P!nk nu heeft lijkt me wel wat, maar dan wil ik niet dat het opgeschoren is aan de zijkanten. Ik wil het iets gelijkmatiger. Ik wil ook niet dat het teveel op het kapsel van Miley Cyrus lijkt, ik ben nou niet bepaald fan van haar. Het moet niet alleen als hanenkam kunnen, ik wil ook dat het wat netter kan. Gelukkig heb ik nog de tijd om iets leuks te zoeken!

Ik wens je er veel succes bij, het gaat vast leuk staan.

Dankjewel, ik hou je op de hoogte.

Favoriete TV series

De mensheid

Er zijn veel dingen die ik niet snap, bijvoorbeeld:

• waarom niet iedereen de kans wil grijpen om te leren
• waarom sommigen tegen alles en iedereen zijn, tenzij het hun goed uitkomt
• waarom het tempo van leven in Europa zo hoog is en rond de evenaar zo laag
• waarom mensen elkaar bewust dodelijke ziektes doorgeven
• waarom wij in Nederland een begroting opstellen terwijl we weten dat we er ons niet aan gaan houden
• waarom er altijd meer geld uitgegeven wordt dan dat er is
• waarom er oplossingen worden bedacht voor problemen die niet bestaan
• waarom men altijd alles wil veranderen, terwijl het oude goed functioneert
• waarom men vindt dat het vroeger beter was, terwijl er nu vooruitgang is
• waarom er niet altijd het beste uit iemand wordt gehaald
• waarom er niet altijd voldoening is met een 'prima', maar dat het perfect moet zijn
• waarom mensen zo simpel zijn
• waarom mensen zo ingewikkeld zijn

 Zo zijn er nog veel meer dingen, maar een ding snap ik wel:

Mensen zijn ingewikkeld en dat maakt de mensheid zo leuk! 

Keep

Dit vogeltje zag ik laatst in de tuin.

Prachtig toch! 

Wiskundemeisjes - Op steenworp afstand

Ik dacht laatst na over de term "op steenworp afstand". In mijn hoofd was dat een meter of 60 ver weg, maar waarom is dat eigenlijk zo? Met kogelstoten op de middelbare school kwam ik eens voorbij de 10 meter, maar dat is iets anders. Zijn er echt mensen die zo ver met stenen kunnen gooien? Als dat kan, zijn het vast van die lichte steentjes, die je langs beekjes vindt.

Afgelopen weekend kwam er een column over en vond deze zo leuk, dat ik besloot hem te delen. 

Deze column verscheen afgelopen weekend in de Volkskrant.

Geachte manager van hotel De Biltsche Hoek,

Laatst was ik op zoek naar een hotel in Utrecht, liefst lekker dichtbij de Domtoren. Toen belandde ik op uw website met foto’s van ruime kamers, een gezellige hotelbar en een uitnodigend zwembad. En dat alles “op een steenworp afstand van de bruisende stad Utrecht” zoals u op uw website schrijft. Dat moet dus wel heel dichtbij zijn. Want hoever kan een steenworp nou helemaal zijn?

Zelf gooi ik (vanzelfsprekend) als een meisje en ik kom met een steen niet verder dan een meter of zeven. Ik zocht op wat het wereldrecord steenwerpen eigenlijk is. Helaas is daar weinig van bekend, het is niet zo’n populaire wedstrijdsport. In 1906 was steenwerpen voor het laatst een onderdeel op de Olympische Spelen. Toen haalde de Griekse atleet Nikolaos Georgantas goud met een worp van 19,925 meter. Dat is ook niet zo ver. Maar die worp was met een flinke steen van zes kilo, oftewel zo’n driehonderd hotelzeepjes.

Laten we daarom aannemen dat u met uw steenworp de oude Noorse eenheid steinkast bedoelt. Daarvan denken historici dat het een afstand tussen de veertig en zestig meter is. Dus uw hotel ligt op een meter of zestig van de stad Utrecht. Dat betekent dat ik na een lange nacht in uw gezellige hotelbar de volgende dag kan kruipen naar de Domtoren.

Tot mijn verbazing zag ik echter op de kaart dat uw hotel bijna zes kilometer van de Domtoren afligt. Dat is meer dan een uur kruipen! De Biltsche Hoek staat in in een uithoek van De Bilt (zoals de naam misschien al een beetje verraadde).

Teleurgesteld besloot ik uw hotel niet te boeken. Als die steenworp niet klopt, dan zijn die kamers waarschijnlijk ook niet zo ruim en die hotelbar niet zo gezellig. Maar toen bedacht ik dat uw hotel misschien wel heel hoog is. Zó hoog, dat als je er een steen van afwerpt, je makkelijk de domtoren raakt. Hoe hoog zou De Biltsche hoek dan moeten zijn?

Ik sloeg aan het rekenen. Om u te matsen nam ik aan dat er geen luchtweerstand is en dat er een supergoede werper op het dak van het hotel staat. Bij honkbal gooien de beste spelers de bal weg met een slordige honderdvijftig kilometer per uur.

Met die snelheid kost het de bal 144 seconden om de afstand van uw hotel naar de Domtoren af te leggen (in het zeer hypothetische geval dus dat er geen luchtweerstand is). Om 144 seconden te vallen zonder de grond te raken, moet uw hotel dan ruim honderd kilometer hoog zijn. Honderd kilometer! Hoeveel kamers kunt u daarin kwijt? Daarbij vergeleken is zelfs de hoogste wolkenkrabber van Dubai een dwerg met een schamele achthonderd meter.

Maar hoe meer ik er over nadacht, hoe minder waarschijnlijk het me leek dat er zo’n gigantisch hotel in Utrecht staat zonder dat ik het ooit gezien heb. Voor de zekerheid boekte ik een ander hotel. Dat lag op 48 meter van de Domtoren, een steenworp zeg maar. Al zeiden zij daar op hun website dan weer niets over.

Verbaasde groet,

Ionica

Bron. 

Duiventheorie

Al weken, maanden, misschien zelfs jaren, denk ik na over mijn zelfbedachte theorie, die ik de "duiventheorie" heb genoemd. Het komt hierop neer: hoe netter de buurt, hoe mooier de duiven. Het omgekeerde geldt ook: hoe smeriger de buurt, hoe lelijker de duiven. 
Ik kwam hierop, toen ik eens uit het raam keek. Als ik in mijn buurt, die ik liefkozend een tachtigplusserswijk noem, een duif zie, dan zijn het grote vogels met een prachtige verenkleed. Dikke houtduiven, egale turkse tortels en een enkele keer een eerste generatie stadsduif*. Als ik naar school toe fietste, kwam ik door het echte Rotterdam-Zuid. De duiven die ik daar zag, waren veel kleiner en om eerlijk te zijn, ook veel lelijker. Vuurrode ogen, geen traditioneel verenkleed en een ander gedrag. In de stad zijn de duiven nog een stukje kleiner, veel minder bang voor mensen en zwakker.
De duiven voor mijn huis zijn groot en sterk en zijn echte vogels, die op hun hoede zijn voor mensen. In de stad zijn ze kleiner, niet bang voor de mens, kunnen minder sierlijk lopen en vliegen. 

Al maanden, misschien zelfs jaren, heb ik deze theorie, maar waarom is het zo? In de stad is meer eten, waarom zijn de duiven daar dan niet groter? Misschien omdat het eten vetter, viezer, rotter is, maar waarom zijn er dan zoveel duiven in de stad? 
Ach, zolang er rondom mijn woning maar mooie duiven zijn, ben ik tevreden ;-)

* eerste generatie stadsduif: een duif die grote overeenkomste vertoont met de rotsduif, maar dan met een iets meer gespikkeld verenkleed. 

Juno

Mijn nieuwe hamster! :-D

Het laatste woord hebben

Laatst zat ik in de tram op weg naar mijn vriendinnetje. Redelijk achterin, omdat dat bij de halte waar ik uitstap beter uitkomt. De tram stopt en er stappen een stuk of zes Turkse/Marokkaanse jongens binnen van een jaar of 14. Het is een typische jongerengroep. Er is een leider, hij is de oudste, de grootste en een van de rustigste. Twee druktemakers, die wat harder praten dan nodig is en veel lachen. Dan nog wat jongere jongens, die het al stoer vinden dat ze erbij zitten.

De groep was nogal luidruchtig, maar niet storend genoeg om mij er druk om te maken. Het is vrijdagavond, de schoolweek is voorbij, het weekend begint. Misschien zijn ze daar gewoon enthousiast over.

Een van de jongens begint te stampen op de vloer. Ik kijk hem aan en zeg: "Moet het kapot?" De druktemaker kijkt me brutaal aan en vraagt of de tram van mij is. Hierbij gebruikte hij het woord "u", wat ik overigens zeer prettig vond. 

"Nee, de tram is niet van mij, maar ook niet van jou, je hoeft niet te stampen." De meelopers merken dat ik niet terugdeins en proberen te doen alsof ze er niet bij horen. De andere druktemaker moet erom lachen. Hij gaat zich ermee bemoeien.

"U moet niet schreeuwen tegen mij!" Met een blik alsof ik bang moet zijn, bang voor niks, omdat hij niks durft. 

Op duidelijke toon, maar niet overdreven, zeg ik: "Ik schreeuw niet, maar jij wel. Niet in de tram trappen, gewoon rustig doen." Dat laatste verstond hij blijkbaar niet zo goed, want hij reageerde met "heh?" Dit had ik laatst ook op mijn stageschool, en als ik ergens niet tegen kan, is als iemand mij denigrerend aanspreekt met 'heh'.

Ik antwoord: "nee, niet 'heh', het is 'wat zegt u?'". De meelopers en de andere druktemaker moeten er wel om lachen. De jongen probeert de schaamte weg te lachen. Hij is niet gewend om zo terug gesproken te worden. Om per se het laatste woord te hebben, zegt hij nog brutaal: "Weejoh, u bent geen juffrouw."

"Dankjewel dat je het ziet, ik werk inderdaad in het onderwijs."

Lieveheersbeestjes

Helemaal zelf gedaan:

Bijna uit de kast..

Op mijn stageschool zit ik bij wat meiden die een vraag hadden over statistiek. Een van de meiden keek naar mijn ketting. Het is een hartje met de naam van mijn vriendin erop.

"Mevrouw, is die van uw vriend?" Ze knikt naar mijn ketting.

"Nee," zeg ik vriendelijk en kijk naar de opgave.

"Oh, die van mij wel!" En ze gaat verder met de opgaven.

Geen verbod homohuwelijk

De wet die homoseksualiteit in Malawi illegaal maakt is voorlopig opgeschort en de politie is geïnstrueerd geen homoseksuelen meer op te pakken. De wet blijft opgeschort tot er een beslissing is genomen over de eventuele afschaffing ervan, die momenteel ter discussie staat in het parlement van het Afrikaanse land. Op homoseksualiteit staat momenteel een gevangenisstraf van 14 jaar, wat een doorn in het oog is van westerse hulporganisaties. 

In 2009 zijn twee mannen gearresteerd, nadat ze het eerste homokoppel waren dat getrouwd is in het conservatieve Afrikaanse land. De vervolging van het stel leidde tot grote internationale verontwaardiging, wat tot gevolg had dat westerse hulporganisaties geen steun meer gaf aan de regering van president Bingu wa Mutharika, die in april overleden is.

In een recent advies aan zijn opvolger, Joyce Banda, werd geopperd om het homohuwelijk te decriminaliseren, om zo de verspreiding van hiv en AIDS tegen te gaan. Daarom overweegt de minister van Justitie, Ralph Kasambara, nu om de wet tegen homoseksualiteit af te schaffen. Tot er een beslissing is gemaakt zullen er geen nieuwe aanklachten worden ingediend tegen homo’s. Kasambara: ‘Als we mensen blijven arresteren en vervolgen op basis van deze wet, en deze blijkt later ongrondwettelijk te zijn, dan zou dat gênant zijn voor de overheid. Het is beter om één crimineel ermee weg te laten komen dan om een heleboel onschuldige mensen in de gevangenis te gooien.’

Naast Malawi zijn er nog 36 andere Afrikaanse landen waar homoseksualiteit verboden is.

Bron. 

Amerikaanse verkiezingen

De uitslagen van de Amerikaanse verkiezingen lijken positief uit te pakken voor LHBT’s. Niet alleen werd de pro-LHBT kandidaat Obama herkozen, in drie staten werd het ‘homohuwelijk’ gelegaliseerd en voor het eerst is er een openlijk lesbische vrouw tot senator verkozen.

Maryland, Washington en Maine
In drie staten hebben kiezers zich uitgesproken voor het openstellen van het huwelijk voor stellen van gelijk geslacht. In Maryland en Washington werden eerder ingestelde wetten door de kiezers bevestigd. Maine gaat de boeken in als de eerste staat waar de bevolking zelf het ‘homohuwelijk’ mogelijk heeft gemaakt. In de zes staten waar trouwen al toegestaan was voor LHBT’s, werd dit ingesteld door wetgeving of na rechtszaken.

In Minnesota konden kiezers zich uitspreken over een verbod op huwelijken tussen twee mannen of twee vrouwen. Het ziet ernaar uit dat het ‘nee’-kamp heeft gewonnen en dat het verbod dus niet in de grondwet wordt opgenomen. Hoewel stellen van hetzelfde geslacht nog steeds niet kunnen trouwen in Minnesota, betekent deze uitslag in elk geval dat het niet onmogelijk wordt in de toekomst.

Tammy Baldwin
De Democratische kandidaat Tammy Baldwin wordt senator namens Wisconsin. Zij is daarmee het eerste openlijk homoseksuele lid van de Amerikaanse Senaat. “Ik ben me er goed bewust van dat ik de eer heb om de eerste vrouwelijke senator van Wisconsin te worden. En ik ben me er goed bewust van dat ik het eerste openlijk homoseksuele lid zal zijn om te dienen in de senaat van de Verenigde Staten,” zei de nieuwe senator. “Maar ik was niet verkiesbaar om geschiedenis te schrijven, ik was verkiesbaar om voor verandering te zorgen.” Tijdens de campagne gebruikte haar tegenkandidaat één keer beelden van Tammy op een Gay Pride-manifestatie, maar later distantieerde hij zich van deze uiting.

Bron. 

Homohuwelijk in Spanje

Het homohuwelijk in Spanje is niet in strijd met de grondwet. Dat heeft het constitutionele hof in Madrid gisteravond bepaald.

Sinds 7 jaar is het voor Spaanse homoparen mogelijk om te trouwen. De socialistische regering van premier Zapatero keurde in 2005 een wet hierover goed. Spanje behoorde tot één van de eerste landen waar het homohuwelijk mogelijk werd.

De centrum-rechtse Partido Popular was fel tegen de wet. Ook een groep conservatieve rechters begon een campagne om de wet ongegrond te laten verklaren. Het homohuwelijk zou volgens hen namelijk in strijd zijn met de grondwet. Nu de Partido Popular weer aan de macht is, probeerde de regering van premier Rajoy van het homohuwelijk af te komen.

Het hof oordeelde gisteren dat het huwelijk tussen mensen van dezelfde sekse niet verboden is. De grondwet geeft geen aanleiding het homohuwelijk te verbieden.

Honderden Spanjaarden gingen na de uitspraak de straat op om het nieuws te vieren. Op het centrale plein in Madrid, Puerta del Sol, feliciteerden ze elkaar en droegen ze vlaggen en spandoeken. Sinds de wet voor het homohuwelijk in Spanje zijn er zo’n 22.000 stellen getrouwd.
Bron. 

Regen

Regendruppels

Nat, koud

Vallen naar beneden

Donkere, sombere dagen komen

Herfst 

Lesbisch Moederschap (2)

In Lesbisch Moederschap had ik het onder andere over de uitspraken van Mariska de Haas in het debat bij Pauw&Witteman. Dat interview was schijnbaar niet genoeg, want ze heeft nog meer aparte opmerkingen gemaakt.

Laat mij eerst even terugblikken op het debat. Daarin voerde zij aan dat er wetenschappelijk bewijs is, dat een dergelijke opvoeding niet in het belang van het kind is. Een man vroeg over welk wetenschappelijk onderzoek het ging, en zij kon buiten haar directe kennissenkring, alleen Freud noemen.

Freud was een neuroloog ("hersendokter") die zo'n beetje de psychoanalyse uitvond (emotionele zaken verdring je en daardoor gedraag je je onbewust anders). Deze meneer is al ruim 73 jaar dood. Wat hij over de opvoeding heeft gezegd, is het volgende: "In de opvoeding gaat het er om kinderen zo ongestoord mogelijk de ontwikkelingsfasen te laten doorlopen. Dat wil zeggen: enerzijds niet helemaal vrij laten (dan leren ze geen grenzen kennen en hun driften niet 'omvormen' tot acceptabel gedrag), en ze anderzijds ook niet te onderdrukken." 

Nergens kom ik het woord lesbisch of homo tegen. Misschien omdat dat niet zijn onderzoeksgebied was, misschien omdat homoseksualiteit toen nog niet zo bekend en open was. Misschien noemde Mariska deze man, omdat het een van de bekendste psychologen is.

Mariska zei onder andere "heel veel meisjes die lesbisch zijn, zijn vroeger misbruikt".

Ook hier noemde zij geen bron, dus die ben ik even gaan opzoeken. Op de site 'Kennis over jeugd en opvoeding' staat het volgende vermeld:

Uit recent onderzoek blijkt dat in 2010 ruim 118.000 kinderen en jongeren van 0 tot 18 jaar in Nederland (ruim 3 procent van het totaal) blootgesteld waren aan een vorm van kindermishandeling (Tweede Nationale Prevalentiestudie Mishandeling van kinderen en jeugdigen, 2011). De meerderheid van de gevallen betreffen emotionele verwaarlozing (inclusief verwaarlozing van het onderwijs en getuige zijn van huiselijk geweld) en fysieke verwaarlozing, met respectievelijk 36 en 24 procent van de gevallen. Seksueel misbruik wordt met 4 procent het minst gemeld.

Dus met andere woorden: 4% van de 3% van de kinderen en jongeren van 0 tot 18 jaar, is seksueel misbruikt.Dit komt neer op 0,0012% van alle kinderen. Met andere woorden: als je 50.000 kinderen hebt (daarmee kun je de Kuip in Rotterdam vullen), dan zijn er 60 kinderen misbruikt. Van die 50.000 kinderen zijn er naar schatting 2.500 homo- of biseksueel van aard. Als ik aanneem dat alleen homoseksuele kinderen zijn misbruikt, dan is dat nog steeds slechts 2,4%. Bij dit getal vraag ik mij af wat mevrouw Mariska onder 'heel veel' verstaat.

In Fabulous Mama zegt Mariska ook dat ze ongerust zou zijn als haar dochter lesbisch zou zijn of haar zoon homo. “Vooral als mijn zoon homo is, omdat homo’s schokkend veel sekspartners hebben in hun leven. (…) Ik zou bang zijn voor ziektes en misbruik."

Dit heeft toch te maken met voorlichting? Als je op tijd het belang van het condoom uitlegt, zullen de ziektes wel meevallen. Hetzelfde geldt voor het 'schokkend' aantal sekspartners. Als je je kind opvoedt dat hij zijn medemens met respect moet behandelen, zoals hij dat zelf ook zou willen, dat de seks iets moois en iets liefs is en ook een bijzonder moment, dan zal het aantal niet zo schokkend zijn.

Voor wie het hele verhaal wil lezen, kan hier terecht.

Aan Mariska zou ik willen zeggen: wees niet zo angstig. Een homoseksuele zoon betekent niet dat hij misbruikt is en het betekent ook niet dat hij met iedereen onveilig het bed in duikt. Lees liever wat artikelen of raadpleeg bronnen die geen 80 jaar oud zijn. Neem een voorbeeld aan mij: ik zoek de juiste cijfers en haal er een juiste, logische conclusie uit. Ik ben tijdens dit onderzoekje niet eens misbruikt, ondanks dat ik lesbisch ben. Wat een opluchting.

Lesbisch Moederschap

De nieuwe regels voor lesbisch ouderschap treden uiterlijk in januari 2013 in werking. Dat zegde staatssecretaris Teeven (Veiligheid en Justitie) op maandag 26 maart toe aan COC Nederland. De uiterste datum geldt ook voor het wetsvoorstel tot erkenning van de genderidentiteit.

Het wetsvoorstel lesbisch ouderschap maakt het voor de duomoeder mogelijk om het kind van haar vrouwelijke partner te erkennen bij de burgerlijke stand. Nu moet een duomoeder nog een lange en omslachtige procedure bij de rechter voeren om het kind van haar partner te adopteren. Aanvankelijk zouden de nieuwe regels al in juli 2012 in werking treden, maar de indiening en behandeling van het wetsvoorstel bij de Tweede Kamer liep vertraging op.

Bron.

Laatst was hier een discussie over bij Pauw&Witteman. Het ging tussen Barbaba Barend en Mariska de Haas. 

Mariska beweerde dat een kind een vader en een moeder heeft om opgevoed te worden. 

Ik begrijp dat een kind minimaal een opvoeder nodig heeft om een bestaan te krijgen en te behouden. Is het een goede opvoeder, dan zal het bestaan van het kind ook goed zijn: grote kans dat het kind een gelukkig en goed leven zal leiden.

Ik begrijp ook dat het fijner voor het kind kan zijn als hij twee ouders heeft. Dan is (over het algemeen) de financiën net wat zekerder en heb je een rolmodel extra. 

Wat ik niet begrijp, is dat een kind per se een vader en een moeder nodig heeft. Waarom, is dan mijn vraag. Er zijn alleen al in Nederland miljoenen kinderen die ouders hebben die gescheiden zijn of in een scheiding liggen. Ook zijn er vele kinderen die wel twee ouders hebben die bij elkaar wonen, maar waar er elke dag knallende ruzie is. Is het dan nog wel goed dat het kind bij beide ouders woont?

En dan het belangrijkste, voor als je niet in scheiden gelooft: wat als een van de ouders is overleden? Is het dan meteen een slecht kind?

Wat een kind nodig heeft, is liefde. Twee moeders of twee vaders kunnen prima de ouders zijn van een kind. Het is de keuze aan de ouders of ze een goede vriend/vriendin in de armen nemen als extra rolmodel.

What makes you beautiful

Wat zal ik hier eens over zeggen.. Als ik mijn mening geef, wordt mijn huis bekogeld door 1D-fans. Als ik zeg dat ik het nummer mooi vind, dan..

Laat ik het houden op: in de tekst zitten enkele verbeterpunten, in de clip zitten enkele die erin mogen blijven en de muziek, die mag vervangen worden door de cover.

Enjoy!

Rafelige Relaties

Wij mensen zijn net dieren. Dieren, maar dan op sommige vlakken wat slimmer, en op andere wat... anders. Dieren met een emotie. Die emotie willen wij, de mensheid, graag uiten.

Dieren hebben namelijk een paringstijd. Voor sommige dieren is die tijd in de lente. Wij mensen willen daar graag aan meedoen. Onder het mom van: een nieuwe tijd is aangebroken, de dagen worden langer, de zon gaat feller schijnen, staan wij weer positief in het leven. Dat positieve leven willen wij graag delen met een goede, geslachtsrijpe partner.

Na de menselijke paringstijd, of beter gezegd: paringsperiode, komen de donkere dagen er weer aan. Het regent vaker, de dagen worden korter, het is donkerder en kouder. Dat vinden wij zielig. En zielig zijn, dat doen we graag in ons eentje. Samen met alle anderen die alleen zijn, vertellen wij elkaar hoe zielig we zijn. Om onze waardigheid nog enigszins hoog te houden, wordt er niet gezegd dat de mens zielig is, maar wordt het afgeschoven op het verloop van de natuur. We hebben het koud, we vinden het niet fijn dat er eerder donker wordt, we zijn natgeregend..

In deze periode zie je ook dat relaties overgaan. Onze geslachtsrijpe partner ziet er toch een stuk sneuer uit als hij het koud heeft. 

Dat zet mij aan het denken. Als je relatie de koudere dagen overleefd, dan moet het wel goed komen. Daarbij denk ik graag aan de grote woorden van Boudewijn de Groot:

Je kunt niets zeker weten, en alles gaat voorbij, maar ik geloof, ik geloof, ik geloof , ik geloof, ik geloof in jou en mij.

The truth about Love (3)

Ruim een maand geleden kwam het nieuwe album van P!nk uit. Ondertussen heeft ze met haar nummers al opgetreden en die wil ik hier graag delen. Ik zeg: Enjoy!

17 oktober 2008

Dit is een van de eerste blogs van mij. Een van de eerste, en ook een van de persoonlijkste. Het gaat over het echte begin van mijn coming-out, die vandaag precies vier jaar geleden begon.
Mijn leven heeft zulke grote sprongen gemaakt. 
Ik heb allemaal vrienden die het accepteren, of sterker nog: die er geen punt van maken. Ik ben Miek, waar mijn voorkeur ook ligt.
Ik heb een fantastische vriendin met wie ik zielsgelukkig ben en met wie ik een toekomst wil bouwen. 
Ik woon in een land waar de homo-emancipatie hoog op de agenda staat. Natuurlijk, er zijn dingen die beter kunnen (automatisch co-ouderschap als vrouw A met vrouw B getrouwd is en vrouw A een kind baart), maar ik ben al heel tevreden.
Tegenwoordig noem ik mezelf lesbisch en niet biseksueel. 

Vrijdag 17 oktober 2008.
Om half 10 begint ons cluster met natuurkunde. We hebben een toets over een paar paragrafen van hoofdstuk 2. Een beetje zenuwachtig maak ik hem; ik wacht op mijn presentatie Nederlands. Na natuurkunde hebben we pauze, ik zit samen met R. en R. in de aankomsthal mijn boterham met leverworst te eten. Daarna Engels in 209. Niks bijzonders, ik merk alleen dat ik de presentatie Nederlands toch wel een beetje spannend vind. Daarna Nederlands, normaal in lokaal 307, maar door een roosterwijziging dit maal in 207.
Ik moet als 4e. Voor mijn gevoel is het behoorlijk warm, en ik wapper met mijn blaadje waar mijn spreekschema opstaat. Dan ben ik eindelijk aan de beurt.
Ik deel m'n spreekschema's aan iedereen uit; 1 per 2 tafels.

"Zitten we met z'n allen in de bioscoop, gaat het licht uit. Roept er een man; 'He, ik zie geen ene flikker!' Roept er achterin een man: 'Ja, hier zo!' Dit is een mop over een homoseksueel, want mijn presentatie gaat over seksualiteit."
Ik vertel waar ik het over ga hebben en ik begin.
"Als je geen hetero bent, denk je vaak dat je er alleen voor staat. Dat is helemaal niet zo, er zijn er aardig wat, ook beroemdheden (...) dan nog Carry Slee, de kinderboekenschrijfster, en Tila Tequila, bekend van 'A shot at Love, with Tila Tequila', zij is biseksueel."
Ik ben even stil en kijk naar m'n schoenen; ze zijn een beetje vies. Ik denk na. Ik haal diep adem en ga verder.
"Zoals ik al zei, 1 op de 20 jongeren is geen hetero. Dat zou dan dus eentje in deze klas zijn."
Weer ben ik stil. Ik kijk de klas rond.
 "Ik zal het maar makkelijk voor jullie maken, want; ik ben geen hetero."
Ik haal kort, maar diep adem.
"Ik ben biseksueel."
Er gaat een zacht, geschokt geluid door de klas. Ik hoor nog T. "nee joh." zeggen. Nu kijk ik weer naar de leerlingen; alsof ik blind was toen ik het zei.
"En dat was mijn presentatie, zijn er nog vragen?"
Nog half geschokt kijkt de klas me aan. Voor mijn gevoel wordt er gefluisterd, maar dat kan ook mijn verbeelding zijn. Niemand heeft een vraag.
"En u meneer, heeft u nog een vraag?"
Ik kijk de docent aan, die links van me zit te schrijven. Hij kijkt vluchtig omhoog en antwoordt van niet.
Ik pak mijn blaadje en loop weg van het bureau. Ik zit rechts, naast T. en voor D. . Ik leun tegen de muur en haal adem. De docent zegt iets, maar ik heb er geen oor voor. Voor mijn gevoel is het benauwd en ik wapper met mijn blaadje. De docent kijk me aan.
"En Miek, heb je nu het gevoel dat je langzaam dood gaat?"
"Dat valt wel mee hoor."
Ik glimlach een beetje, terwijl ik over mijn hele lichaam lichtjes tril.