Ik had besloten: ik wenste niemand dit jaar via sociale media een gelukkig Nieuwjaar.
Iedereen (een grote meerderheid, althans) plaatste de gebruikelijke wensen al dagen, soms weken van tevoren. Als je een van de eerste bent, is het nog leuk, maar na een tijdje klikt niemand meer op 'vind ik leuk' en bestaat er ook een grote kans dat slechts een paar het lezen.
Het wensen van een gelukkig Nieuwjaar begint op mij over te komen als een verplichting. Je meent het niet, het is een eenmalige begroeting. Net als in Amerika met hello, how are you? Ze verwachten geen antwoord, het is slechts een (beleefde) begroeting.
Een "gelukkig" jaar bestaat niet. Hoe mooi, vrolijk en blij het jaar ook was, we zullen het nooit erkennen als een gelukkig jaar, omdat er simpelweg altijd downs tussen de ups zitten.
Dit betekent niet dat ik mensen geen gezondheid toewens.
Sterker nog, ik hoop dat mijn vrienden en familie een gezond leven mogen hebben. Dat ze vechten om ziektes te overwinnen en daar de kracht voor vinden, dat ze ook hun rust nemen en goed naar hun lichaam luisteren.
Ik wens dat ze een wijs leven mogen hebben. Dat ze de juiste beslissingen maken op de belangrijke momenten, maar ook dat ze fouten maken om ervan te leren.
Ik wens ze een gezellig leven, dat ze omringd mogen worden met hun dierbaren. Ik wens dat er gelachen wordt, dat er naar de positieve dingen in het leven wordt gekeken, ook als er zoveel negativiteit is. Dat er veel liefde mag zijn, dat men elkaar accepteert en respecteert, dat er wat liever met elkaar wordt omgegaan en dat er ook eens aan de medemens en aan de aarde wordt gedacht.
Dus, in plaats van een gelukkig Nieuwjaar, wens ik dit allemaal. Niet alleen voor 2013, maar voor de rest van het leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten