Aftellen: haar "partner"

Ik had eens een docente voor gym, laat ik haar S. noemen, en zij was lesbisch. Ik heb weleens over haar geschreven in Enkelvoud in Meervoudvorm. Als ik het eens over haar en haar vriendin had, zij ik altijd haar 'partner'. Ze was er op zich wel open over, als je er naar vroeg. Misschien lag het er ook aan wie het vroeg. Toen ik een dag later in haar kantoor stond, legde ze uit dat ze er zelf niet mee kwam. Als iemand vroeg of ze samenwoonde, zei ze ja. Als diegene dan dacht dat het met een man was, dan liet zij dat zo. "Ik heb veel meegemaakt," zei ze. De manier waarop ze dat zei, raakte mij. Er was geen drang tot vragen, omdat die zin alles al zei.

Als ik het dan ooit over haar en haar vriendin had, zei ik of de namen, of ik had het over haar 'partner', uit respect voor haar, zodat degene die niet weten dat ze een vriendin had, er ook niet achterkwamen. 

Iets soortgelijks heeft mijn vriendin. Een collega van haar weet dat ik haar vriendinnetje ben, maar rondom anderen spreek hij van "J. en haar partner". Wat netjes!