Halloween

 Afgelopen weekend was het Halloween. Kinderen gaan verkleed langs de deuren om snoep te halen. Maare, hoe is het feest eigenlijk ontstaan? Weten de kinderen wel wat ze aan het vieren zijn? Zelf wist ik het ook niet helemaal meer. Iets met het vieren van de oogst, Allerheiligen en wat met geesten, veel verder kwam ik niet. Ik besloot het op te zoeken en vond dit:

Halloween, ook genoemd All Hallows' eve(ning), is de Engelse naam voor allerheiligenavond. Het feest wordt gevierd op 31 oktober, de avond voor Allerheiligen.
De naam is afgeleid van Hallow-e'en, ofwel All Hallows' Eve, de avond voor Allerheiligen, 1 november. In de Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. Dit was een heidens feest, de katholieke kerk maakte er later Allerheiligen(avond) van. Het feest is in de negentiende eeuw door Ierse immigranten naar de Verenigde Staten gebracht.

In Engeland werd Halloween vooral door de Kelten gevierd. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden aangetrokken door voedsel voor het neer te leggen op de deuren. Om echter de boze geesten af te weren droegen de Kelten maskers. Toen de Romeinen de Britse eilanden binnenvielen vermengden ze de Keltische traditie met hun eigen tradities, die eind oktober natuurlijk de viering van de oogst betroffen, en ook het eren van de doden.

Geschiedenis:
Het christelijke feest van Allerheiligen, de dag waarop alle heiligen van de rooms-katholieke kerk gezamenlijk worden herdacht, werd in de negende eeuw door paus Gregorius IV vastgesteld op 1 november. Op 2 november viert de rooms-katholieke kerk het feest van Allerzielen ter herdenking van alle gelovige gestorvenen. Allerheiligen en Allerzielen zijn de dagen waarop in de rooms-katholieke kerk wordt stilgestaan bij de thema's sterfelijkheid, dood en laatste oordeel. De voorbereidingen voor beide feesten vinden vaak plaats op allerheiligenavond, die van Allerzielen ook wel op allerheiligendag. Ze bestaan vooral uit het bezoek aan kerkhoven en het branden van kaarsen.
Door de protestantse kerken werden deze feesten in de zestiende eeuw afgeschaft, omdat ze in strijd waren met de reformatorische leer. In Engeland leefde Halloween sindsdien als een wereldlijk feest voort en het heeft zich van daaruit verder verspreid.

Engeland:
In sommige gebruiken die zich in Engeland rond Allerheiligen en Allerzielen ontwikkelden, hebben negentiende-eeuwse onderzoekers wel overblijfselen willen zien van het Keltische nieuwjaarsfeest Samhain (= einde van de zomer), dat ook op de avond van 31 oktober zou zijn gevierd. Op deze dag speelden, dacht men, het geloof aan de terugkeer van de zielen van overledenen naar hun vroegere woonplaatsen, en de angst voor de aanwezigheid van bovennatuurlijke wezens een rol. Bewijzen voor deze visie ontbreken echter.

Er zijn veel verhalen over de oorsprong van de verlichte uitgeholde pompoen. Eén van de bekendste is het verhaal over "Jack de smid" ofwel "Jack o'Lantern". In de Volksverhalen Almanak opgenomen als: Hoe Halloween onstond: Het begon allemaal bij Jack

Bron.

Nou, Nederland: zo zit het dus met Halloween!

De zin tot schrijven

11 oktober is voorbij, en daarmee in zekere mate ook de zin tot schrijven. Het hoeft niet meer elke dag, dus waarom zou ik het dan doen? Mede daarom heb ik besloten om mezelf een push te geven. Elke week minimaal drie blogs, waarvan minstens een uit de volgende categorieën: 

• lijstje
• gedicht (bij voorkeur een haiku of limerick)
• muziek
• reclame

Zo om de dag schrijven, denk ik. Dat moet lukken, ik beleef genoeg leuke dingen! =D

Het einde van Wiskunde&Cultuur 2-1

Voorbij, over en uit, ik heb gedaan wat ik moest doen. Het was leuk, dat zeker, hoewel er ook vermoeiende stukken in zaten. Een korte evaluatie. 

Kerkje in GeoGebra

WC van MH., de vrouw die ook vakdidactiek geeft (ik zal niet meer verwijzen naar "Mag ik slaan?"). Iedere vrijdag van 10.30 tot wanneer het genoeg is, zo rond 12.30-13.00. In de zeven weken dat we les hadden, hebben we het gehad over perspectief. Denk hierbij aan eenpunts- tweepunts- en driepuntsperspectief, waar je vluchtpunten en verwerkingspunten zitten en dan nog wat over je oog, de zichtcirkel en distantiecirkel. 

Pittig? Mwuah, een beetje, het was goed te doen. Gewoon naar de lessen komen (deze waren ook verplicht), en de pakketjes lezen. Dat waren de zes hoofdstukken: een hoofdstuk per les. Dan nog de opdrachten maken: logboeken tikken, tegeltjes en een kerk in perspectief tekenen met GeoGebra, een werkblad ontwerpen en dan ben ik er wel met de wekelijkse opdrachten. 

Is dat dan alles? Nee, er waren ook nog twee presentaties. Drie, eigenlijk. 

De eerste ging over het boek "De stelling van de papegaai". Iedere student, solo of duo, leest een hoofdstuk uit dit boek en vertelt welke wiskunde erin stond.

SketchUp

De tweede was de posterpresentatie, die ik vandaag had. Dit kun je zien als een samenvatting, een toepassing, van wat je in deze cursus hebt geleerd. Drie afbeeldingen van verschillend perspectief, waarvan er eentje per se driepunts moet zijn. De anderen kunnen dan een eenpunts, tweepunts of non-voorbeeld zijn. Op de afbeeldingen moest je toepassen wat je had geleerd, dat betekent: lijnen doortrekken, snijpunten vinden en cirkels tekenen.

De derde was de Architectuurpresentatie, deze had ik ook vandaag. In groepjes van twee of drie zocht je een gebouw uit en bouwde deze in SkechUp. Verder zoek je nog wat informatie over dit gebouw en de architect en dat vertel je.

Al met al heb ik aardig wat moeten doen, maar ik vond het nuttig en heb veel geleerd. En, het belangrijkste:

Ik vond het leuk =D

De Piemeldeo, lactacyd en chilly

(Lees: Mag ik slaan? om wat over deze les te lezen).

Vandaag, de eerste lesdag na de vakantie. Probleemaanpak, een vak met leuke mensen op een leuk tijdstip: 10.30-12.10. Na de vakantie moet er bijgepraat worden. Nou ja, er moet altijd bijgepraat worden. Nou ja, er moet gewoon altijd gepraat worden. 

Zo ook vandaag, waar we het hadden over een nogal interessant en apart krantenartikel.

Piemelfris de wereld in

Door Marijn Brok

Elke man kent het, dat onfrisse luchtje dat zich tijdens een toiletbezoekje op het einde van de  dag vanuit de onderbroek aan je opdringt. Ondernemer Tibor Korozsi zag een gat in de markt  en ontwikkelde Freshim, de eerste verzorgende piemel-deo ter wereld. Gisteren werd in Amsterdam op feestelijke wijze de eerste lading flacons in de schappen opgenomen, in  aanwezigheid van Playboy-hoofdredacteur Jan Heemskerk. 

Voordat Korozsi besloot om met het goedje de markt te bestormen, was hij van twee dingen afhankelijk: of het product niet al bestond, en of het commercieel interessant is. Nee, antwoordde drogisterijketen Etos op dat laatste criterium, hier zit de markt niet op te wachten. Openbaar toilet-winkel 2theloo in de  Amsterdam Kalverstraat zag er wel brood in. Immers: vergelijkbare producten voor vrouwen doen het ook goed. 

Of de deodorant voor down under werkelijk zal aanslaan bij de nuchtere Hollandse man? Korozsi is er zeker van. „Mensen moeten gewoon aan het idee wennen.” Hij ziet vooral potentie in de jonge doelgroep. „Ik heb jongens  gesproken die enthousiast waren en het zeker wilden gebruiken. Een kennis van mij zit in het  leger en stond op het punt een week lang op kamp te gaan. Die jongens kunnen niet eens  douchen, dus hij vond het wel prettig om zo’n flesje mee te nemen.” Ook Playboy-baas en  fervent Freshim-gebruiker Heemskerk zweert bij de piemelspray: „Geur is een belangrijk  onderdeel van onze uiterlijke verzorging. Water en zeep helpen niet op die locatie, dus dit goedje is daar een oplossing voor.” 

Bron. 

Dit leverde in 'ons clubje' veel commentaar op. Een paar dingen snapten we dit niet. Hoezo "dat onfrisse luchtje aan het eind van de dag", je trekt toch elke dag een schoon ondergoed aan en je gebruikt wc-papier? En hoe erg moet het stinken om aan deodorant te denken, volstaat een simpele douche dan niet meer? "Vergelijkbare producten voor vrouwen doen het ook goed" staat er. Veel verstand heb ik niet van de producten als Lactacyd en Chilly, maar op internet staat dat je het als zeep kunt gebruiken en dat er tissues zijn. Tissues voor mannen konden we nog begrijpen, dan is het gewoon wc-papier met een geurtje.

Trouwens, nu ik toch informatie over Lactacyd heb opgezocht, lees wat er op hun site te vinden is: 

Je vagina heeft van nature een mooi beschermingsmechanisme en maakt zelf melkzuur aan dat de zuurgraad in balans houdt. Het gebruik van producten met een gemiddelde pH-waarde van 7, bijvoorbeeld reguliere douchegels en zeep, kan de natuurlijke balans verstoren. De kans op jeuk en irritatie in de intieme zone neemt dan toe. Ook alledaagse zaken als menstruatie, vrijen, hormonale schommelingen, strakke kleding (string, skinny jeans), synthetisch ondergoed, scheerschuim, verminderde weerstand en gebruik van antibiotica kunnen de natuurlijke balans van de vagina nadelig beïnvloeden.

Lactacyd is een product voor intiemverzorging dat speciaal is ontwikkeld om dagelijks de vagina te reinigen, verfrissen en te helpen beschermen.

Bron.

Ehm.. even een korte vraag: wie scheert zijn vagina?  Je schaamhaar, dat kan ik begrijpen, maar wie heeft er haar in haar vagina?

Hoe dan ook, bij Probleemaanpak hadden we het nog over die piemeldeo tijdens de les. Hoewel de over het algemeen mooie cijfers halen en goed werken, zijn we in de les vaker niet dan wel serieus. Zo ook vandaag.

"Ja, maar wat nou als je ehm.. oraal bezig bent, dat smaakt toch niet lekker!" zei de een.

"Dat moeten ze doen! Van die deo met een smaakje eraan." zei de ander.

Waarop de derde antwoordde: "Ehm.. zijn daar geen condooms voor?"

Things to do: het weekend

Het is weekend, de laatste dagen van mijn vakantie zijn ingegaan. Van mij mogen er nog wel een paar dagen aan vastgeplakt worden, het is echt veel te snel gegaan. Gelukkig heb ik redelijk veel aan school gedaan, dan verlaagt de druk.

Het meest trots ben ik op het feit dat ik Vakdidactiek helemaal heb bijgewerkt. Het was een aardige klus, zeker als je je bedenkt dat ik ongeveer een week achter liep. Ook heb ik alles meteen gedigitaliseerd, dat gaat tijd schelen in de toetsweek, als alles ingeleverd moet worden.

Ook ben ik blij dat ik de "normale"opdrachten van Wiskunde&Cultuur af heb. Ze moeten nog nagekeken worden, maar daar heb ik vertrouwen in. Ik moet nog de posterpresentatie voorbereiden, maar dat komt woensdag wel. Het is vooral tekenen op uitgeprinte afbeeldingen, en ik weiger die thuis uit te printen. Dat doet mijn vader wel op school. Ook moet de architectuuropdracht nog verder uitgewerkt worden, maar dat is niet zoveel werk. Het is mijn taak om wat informatie over de architect te verzamelen: dat zal niet veel meer tijd in beslag nemen dan een uurtje. Met mijn groepje (R. en T.) moet ik nog overleggen hoe de presentatie precies in elkaar gezet wordt en hoe het gebouw in SketsUp is gebouwd. Dit gebeurt dinsdag op school wel, denk ik.

Wat heb ik dan dit weekend gedaan? Ik zit nu bij mijn lieve vriendinnetje en heb een van de vier hoofdstukken van Didactisch Practicum doorgelezen en Gebarentaal geoefend. Het klinkt ongeveer zo: "Miekie, ik ga je zo wel aan je schoolwerk zetten, anders heb je niks gedaan en dan denk ik dat het mijn schuld is!" "Oke lieffie, maar ik wil eerst deze puzzel afmaken."

Zo ziet mijn lijstje er nu uit:

Hoe dan ook, dit is nu mijn lijstje:

+ Probleemaanpak

- opgaven nakijken

- maken tot hoever ik wil

+ Diversiteit in de School

- notulen doorlezen

- tips opzoeken

+ Gebarentaal

- gebaren leren (de dvd)

- gebarentaal leren (het boekje)

+ Didactisch Practicum

- Hoofdstuk 1 lezen en belangrijke dingen onderstrepen

- Hoofdstuk 2 lezen en belangrijke dingen onderstrepen

- Hoofdstuk 3 lezen en belangrijke dingen onderstrepen

- Hoofdstuk 6 lezen en belangrijke dingen onderstrepen

+ Vakdidactiek 2A

- lesvoorbereiding van een heel hoofdstuk maken

- "vlaggen" zetten bij bepaalde opgaven (inclusief uitleg)

- logboek digitaliseren

+ Wiskunde&Cultuur 2-1

- Architectuur opdracht voorbereiden (PowerPoint maken?)

- Poster opdracht maken

- Logboek bijhouden

Ik ga nu verder met het leren van gebarentaal en dat saaie boek van DP lezen. Nog een fijne vakantie!

Assen vs. Postbode

Het is iets voor half tien 's ochtends als ik in de regen mijn fiets op slot probeer te zetten zonder dat mijn paraplu valt. Met een lege maag stappen K. en ik in een volle trein. We nemen plaats tegenover een vrouw die haar hele tas over het kleine tafeltje heeft uitgestald. Er volgt een praatje over alles, soms alleen wij twee, dan met de vrouw erbij. We komen aan in Haarlem en stappen uit. Mooi station hoor, echt waar, een beetje zoals Den Haag HS, met een gigantisch groot verschil: de voorkant van het station. Ik neem aan dat iedere Nederlander weleens een busstation heeft gezien, maar dit sloeg echt alles: elke vijf seconde kwam er een bus aanrijden. Dat is op zich al druk en minder veilig, maar wat het nog erger maakte: de fotograaf moest op de straat staan om een fatsoenlijke foto te maken. Onze fotograaf was een oude bouwvakker die schijnbaar dacht dat er nog een rolletje in moest en zeer zuinig was met het maken van foto's en het beethouden van de camera. Hoe dan ook: we staan er leuk op! 

Onze volgende stop zou Den Haag Centraal zijn. Je voelt 'm al een beetje aankomen: "zou zijn". Want in de sneltrein naar Den Haag bedenk ik voorbij Heemsteden-Aerdenhout, dat we best naar Lelystad kunnen! Weer terug richting Amsterdam zou het snelst zijn, maar nee: wij willen eerst naar Den Haag Centraal. Dat station ligt helemaal overhoop, dus het is even zoeken naar de grote, witte letters, maar uiteindelijk hebben we het gevonden en een vrouw is zo aardig om een foto van ons te maken.

Op naar Utrecht dan maar, om vanaf daar via Almere naar Lelystad te gaan. Voorbij Gouda vindt de eerste controle plaats, de conductrice bekijkt zelfs of ik het wel ben op mijn studenten-ov. Een jaar eerder waren we al op de foto met Utrecht, dus gaan wij door naar Almere. Ook daar op de foto, waar een oud echtpaar zo vriendelijk is om deze te maken. Daarna de intercity naar Lelystad, met een aangename verrassing: we zitten in een lege coupe! Dit vraagt natuurlijk om een paar belachelijke dansjes die gefilmd worden. De rit naar Lelystad Centrum is van korte duur met lange perrons op het station. Lekker genieten van het zonnetje en op de foto met het bord, die een vrouw wil maken. Nu zitten we in een dilemma: gaan we naar huis of gaan we door? En als we doorgaan, waar gaan we dan heen? We besluiten naar Assen te gaan, omdat het buiten de route ligt. Dat klinkt gek, maar als we vandaag niet gaan, gaan we er nooit heen. Via Almere naar Weesp door naar Hilversum om naar Amersfoort te gaan. Dat is vaak overstappen ja, maar we hebben het naar ons zin. Vanaf Amersfoort is het simpel: gewoon de intercity richting Groningen.

Helaas voor ons heeft die trein een halfuur vertraging en moeten we in de kou wachten. Na bijna een tocht van anderhalf uur zijn we er: Assen. We hebben ons al helemaal gek gemaakt. "Wat als het een lelijk station is, dan word ik boos", "Wat als er geen grote, witte letters zijn, dan word ik echt boos!" "Waarom stapten we vorig jaar niet uit, toen gingen we van Groningen naar Utrecht, we kwamen hierlangs!". Wij stappen uit op spoor 3 en we zien het meteen: er is hier niks te beleven! Meteen komen er beelden boven van vorig jaar, en de reden waarom we vorig jaar niet uitstapten. Een stationnetje van drie perrons, net zo groot als Delft en Valkenburg, om maar een indicatie aan te geven. Delft tel ik liever niet mee, omdat dat verbouwd wordt. Op bijna elk station zijn er wel twee ingangen. Zeg maar gerust: alle stations, alleen de kleintjes in het noorden en oosten van het land met slechts twee sporen. Nou, Assen zal ook niet al te groot zijn, want er is maar een ingang. Hoe de mensen aan de ander kant van het spoor bij het station komen is mij niet bekend, waarschijnlijk rijden ze gewoon door naar Zwolle, want je kunt er echt niet heen. 

Wij lopen via het tunneltje naar de ingang van het station, en het ziet er niet uit. Ik moet toegeven: Blaak moet nodig gewassen worden, maar Assen is een goede tweede keus. We komen boven en zoeken naar de grote witte letters waar "Assen" op staat. Hoe lang we ook zoeken: we kunnen het echt niet vinden. "Stom Assen, niet eens van die letters" is slechts het topje van de ijsberg. Vanaf Assen, waarmee we wel op de foto staan, hetzij met het kleine blauwe bord, door Amersfoort naar Rotterdam Centraal, ik ben aan het vitten op die stomme stinkende hoofdstad van Drenthe. "Weet je wat ik haat? Assen!", "Is het niet toevallig dat Amsterdam en Assen qua letters op elkaar lijken?", "Wedden dat er in Assen alleen maar postbodes wonen?" (lees: "Die stomme..." en "Die lieve maar trage..." om het grapje en de boosheid van de postbode te begrijpen). Dat gaat anderhalf uur door, tot we op Rotterdam Centraal zijn. We lopen naar het laatste perron voor vandaag om naar huis te gaan. De trein staat al klaar. "He, kijk, je ouders!" zegt K. En inderdaad: mijn ouders zitten in de trein, net uit Stockholm. Een ongeluk in Schiedam zorgde voor vertraging waardoor er in de Fyra zonder toeslag gereisd kon worden. Vandaar dat ze eerder op Rotterdam zijn. Een klein wonder dat de trein rijdt, want alles van (maar ook naar?) Schiedam heeft vertraging. Het zijn vast stomme postbodes die voor de vertraging zorgen!

Things to do: Woensdag

Vandaag heb ik minder hard gewerkt dan gisteren, om eerlijk te zijn. Ik had meer behoefte aan vakantie dan aan school. Nou ja, dat mag ook wel in de vakantie. =D

Ik heb de documenten en notulen van Diversiteit op School gelezen en tips bij elkaar gehaald. Toen was het tijd voor de Sims en een middagdutje tegen de hoofdpijn.

Morgen werk ik niet aan school, dan zit ik voor een uur of acht in de trein. Waar ik dan heenga? Gewoon, naar Haarlem, Den Haag, Middelburg en 's-Hertogenbosch. Ik wil het geld eruit halen van mijn studenten-ov, het voordeel eruit halen. Bovendien vind ik het leuk om met plaatsnaambordjes op de foto te gaan, te reizen en om eens wat leuks te doen met mijn beste vriendin. In de winter zijn we van plan om naar Assen, Lelystad en Arnhem te gaan. Vorig jaar gingen we al naar Leeuwarden, Groningen, Zwolle en Utrecht en ik ben al in Maastricht geweest, oftewel: de twaalf hoofdsteden van de provincies! Ik heb er zin in! =D

Zo ziet mijn lijstje er nu uit:

Hoe dan ook, dit is nu mijn lijstje:

+ Probleemaanpak

- opgaven nakijken

- maken tot hoever ik wil

+ Diversiteit in de School

- notulen doorlezen

- tips opzoeken

+ Gebarentaal

- gebaren leren (dvd en het boekje)

+ Didactisch Practicum

- de vier hoofdstukken lezen en belangrijke dingen onderstrepen

+ Vakdidactiek 2A

- lesvoorbereiding van een heel hoofdstuk maken

- "vlaggen" zetten bij bepaalde opgaven (inclusief uitleg)

- logboek digitaliseren

+ Wiskunde&Cultuur 2-1

- Architectuur opdracht voorbereiden (PowerPoint maken?)

- Poster opdracht maken

- Logboek bijhouden

Things to do: Dinsdag

Wel, het is dinsdag, en weer een productieve dag! Voor Wiskunde&cultuur heb ik mijn logboek af en heb ik een begin gemaakt met de poster, tot ik boos werd op een programma. Verder heb ik nog wat nagekeken en gemaakt van Probleemaanpak. Aangezien de werkwijzer niet klopt, ga ik de moeite niet nemen om de hele reader (tot en met opgave 56) te maken, ik zie wel hoe ver ik kom.

Morgen is het belangrijk dat ik ga werken aan Diversiteit op School en dat ik eens mijn uren opschrijf van de Introductieweek!

Zo ziet mijn lijstje er nu uit:

Hoe dan ook, dit is nu mijn lijstje:

+ Probleemaanpak

- opgaven nakijken

- maken tot hoever ik wil

+ Diversiteit in de School

- notulen doorlezen

- tips opzoeken

+ Gebarentaal

- gebaren leren (dvd en het boekje)

+ Didactisch Practicum

- de vier hoofdstukken lezen en belangrijke dingen onderstrepen

+ Vakdidactiek 2A

- lesvoorbereiding van een heel hoofdstuk maken

- "vlaggen" zetten bij bepaalde opgaven (inclusief uitleg)

- logboek digitaliseren

+ Wiskunde&Cultuur 2-1

- Architectuur opdracht voorbereiden (PowerPoint maken?)

- Poster opdracht maken

- Logboek bijhouden

Nu ga ik lekker een spelletje spelen en uitrusten. Het is immers vakantie! =D

Things to do: Maandag

Wel, het is maandagavond, bijna nacht. Ik heb deze dag goed besteed, al zeg ik het zelf. Niet alleen heb ik een vak af, ik heb ook nog boodschappen gedaan en gekookt (en twee borden gesloopt, maar ik ga het alleen hebben over de goede dingen).

Vandaag heb ik gewerkt aan Vakdidactiek 2A. De uitreiking van de Propedeuse viel tijdens deze les, waardoor er wat mensen achterliepen. Deze achterstand heb ik vandaag weg kunnen werken. Ik heb 7 pagina's aan mijn logboek toegevoegd. Daarin staan de opdrachten, en die gaan over een hoofdstuk uit de onderbouw dat gemaakt moest worden. Waar zitten de moeilijkheden, zou je opgaven aanpassen of iets toevoegen, zijn er zaken waar je rekening mee moet houden?

Voor de gein plaats ik hier een stukje. Over een paar weken moet ik het document digitaal inleveren en dat programma controleert op plagiaat. Ik zou het wel humor vinden als hij naar mijn eigen site verwijst!

- Het hoofdstuk Lengte, omtrek, oppervlakte gaat vooral om meetkunde. Ook komt er eenvoudige algebra (een kruistabel) aan bod.  
- De instapparagraaf laat zien dat het hoofdstuk over omtrek en oppervlakte gaat. Er is geen instapprobleem. De kennis is nieuw en er wordt dus niet opgefrist. De opdrachten uit dit hoofdstuk zijn maakopdrachten en beïnvloeden niet echt de motivatie. Het helpt wel dat het niet zoveel opdrachten per paragraaf zijn.

Hoe dan ook, dit is nu mijn lijstje:

+ Probleemaanpak

- opgaven nakijken

- maken tot en met opgave 56

+ Diversiteit in de School

- notulen doorlezen

- tips opzoeken

+ Gebarentaal

- gebaren leren (dvd en het boekje)

+ Didactisch Practicum

- de vier hoofdstukken lezen en belangrijke dingen onderstrepen

+ Vakdidactiek 2A

- lesvoorbereiding van een heel hoofdstuk maken

- "vlaggen" zetten bij bepaalde opgaven (inclusief uitleg)

- logboek digitaliseren

+ Wiskunde&Cultuur 2-1

- Architectuur opdracht voorbereiden (PowerPoint maken?)

- Poster opdracht maken

- Logboek bijhouden

Morgen ben ik er weer! =D

Things to do (1)

Het is vakantie! Lekker een weekje niks doen, toch? Nou, mooi niet dus! Ik heb nog dingen te doen voor school. Zoveel, dat ik dacht: ik maak er een lijstje van, zet het in een blog en dan plaats ik iedere dag wat ik heb gedaan. Zo kan heel de wereld (want ja, ik word nog steeds gelezen in Israel, Singapore, de VS...) controleren of ik echt wel wat aan school doe. =D

+ Probleemaanpak

- opgaven nakijken

- maken tot en met opgave 56

+ Diversiteit in de School

- notulen doorlezen

- tips opzoeken

+ Gebarentaal

- gebaren leren (dvd en het boekje)

+ Didactisch Practicum

- de vier hoofdstukken lezen en belangrijke dingen onderstrepen

+ Vakdidactiek 2A

- lesvoorbereiding van een heel hoofdstuk maken

- "vlaggen" zetten bij bepaalde opgaven (inclusief uitleg)

- logboek digitaliseren

+ Wiskunde&Cultuur 2-1

- Architectuur opdracht voorbereiden (PowerPoint maken?)

- Poster opdracht maken

- Logboek bijhouden

Tot vanavond, dan zal ik vertellen wat ik precies heb gedaan!

Wat een gezelligheid!

Ik ging naar Nootdorp. Ik had het helemaal uitgezocht: met de trein naar Rotterdam CS, Randstadrail naar Nootdorp, bus 61, even later uitstappen en dan alleen maar rechtdoor lopen tot ik was waar ik moest zijn.

Ik loop het perron op, naar de kaartautomaat, waar een rij voor staat. Geen idee wat de mensen vooraan doen, volgens mij proberen ze een kaartje te kopen door met hun neus op het scherm te drukken, want het duurt lang. Trap af, de hal door, andere trap, ander perron op. Ook daar staat een kaartautomaat. Ik tik alles in wat ik in moet tikken en voer mijn pinpas in. Normaal is het erin-eruit, maar nu niet. "Pas niet volledig ingevoerd" staat er, hoewel ik hem niet meer zie. Wat nu, wat nu? Zal ik op annuleren drukken en hopen dat ik mijn pas terugkrijg, of zal ik wachten? Ik besluit het tweede te doen. De automaat maakt wat geluidjes, andere dan wanneer er een kaartje wordt geprint. Uiteindelijk wordt toch de pas uitgeworpen en kan ik mijn code invullen. Ik vind het bijna zonde van mijn geld en het papier om een kaartje te kopen, aangezien ik echt zelden gecontroleerd word. Maar ja: je zult maar net zien dat je wordt gecontroleerd als je geen geldig vervoersbewijs bij je hebt.

Japanse puzzel

Met het kaartje in mijn portemonnee loop ik de trap af, de hal door, andere trap, het goede perron op. Nog steeds een rij bij de automaat, al is deze nu minder. Even later komt de trein eraan en ik stap als laatste in. De meeste passagiers zullen langer in deze trein zitten, ik gun ze een goede zitplaats en neem zelf plaats op het balkon (de ruimte die je betreedt als je instapt,  voor je de coupes hebt). Ik heb mijn muziek op en maak een Japanse puzzel. We zijn nog voor Centraal als er twee heren plots voor me staan. "Vervoersbewijs alstublieft," wordt er vriendelijk gevraagd. Ik pak mijn portemonnee voor het kaartje en mijn studentenkaart. De een knipt het kaartje, de ander controleert of ik het echt ben op de studentenkaart en kijkt of hij geldig is. "Zo, waar gaat de reis naartoe?" vraagt de jongeman die mijn papieren kaartje teruggeeft. "Naar Nootdorp," antwoord ik. "Zo, naar Nootdorp, wat moet je daar nou!" Duidelijk verbaasd dat iemand weet waar het ligt. "Op visite," zeg ik met een lachje. Ik kan uitleggen dat ik naar mijn vriendin ga, dat ze een soort mini optreden heeft, een kijkles, maar ik hou het simpel. "Dat ik trouwens gecontroleerd word, ik reis vaak met de trein en het gebeurt me echt zelden!" Gelukkig heb ik een kaartje, denk ik. Ik krijg mijn studentenkaart terug. "Ach ja, we voelden aan dat iemand in deze trein geen kaartje wilde kopen, daar hebben we wij een zesde zintuig voor." De trein stopt en er komen mensen binnen. "Nou, succes met diegene zoeken," grap ik.

Ik stap uit bij Rotterdam Centraal en zet meteen mijn zonnebril op. De zon schijnt fel in mijn ogen. Ik loop de trap af, de fietserstunnel door, die al tijden dient als hal. Ik loop richting de metro's, die eerst richting de trams waren. Nu hangen er grote borden met "METRO" en een pijl naar rechts, richting de bewaakte fietsenstalling. Ik volg de borden en kom ook echt uit bij de Metro. Ik ga de trap af, check in en zie de Randstadrail richting Den Haag CS al klaarstaan. Rustig stap ik in, omdat de routebeschrijving zei dat het negen minuten lopen was. Ik zit net en de deuren gaan dicht. Ik heb een Rail eerder. 

In Nootdorp stap ik uit. Zo'n anderhalf jaar geleden stond ik daar ook, toen liep ik met mijn broer en de drummer naar de terrein voor Koninginnedag, waar we een optreden hadden. Nu sta ik er weer, en herken het meteen. De bushalte is een stukje verderop (en dat was niet aangegeven op de routebeschrijving). Een Rail eerder is geen bus eerder en ik ga in het zonnetje de puzzel verder te maken. Even later komt er een busje aan, waar slechts een man of tien in kunnen. Het apparaatje om in te checken is er niet. De bestuurder vertelt dat het een oud busje is, dat deze een andere moest vervangen omdat daar iets mee was. Deze bus had geen inchecker, die lag achter slot en grendel, omdat het een duur apparaat was.

Aan het eind van de rit wenste hij mij nog een fijne dag. Wat een aardige mensen heb ik vandaag toch gehad!

Mag ik slaan?

Ik beschouw donderdag en vrijdag als de leukste twee schooldagen. Een beetje typisch, aangezien ik verder alleen nog maar de dinsdag op school zit. 

Die dag is dan lang en vooral saai. We beginnen met Probleemaanpak van een docente die het schoolleven niet gewend is, om het netjes uit te drukken. Al in de eerste les kwam ze op ons onzeker over, alsof ze haast bang voor ons is. Haar uitleg is ook niet geweldig, voor zover ze dat doet, en wat ze zegt, staat letterlijk in de Reader. Verder wil ze dat het stil is in de klas, maar dan ook echt stil. Fluisterend een som overleggen is niet toegestaan.

Na deze stilte en een tussenuur van 100 minuten, hebben we Diversiteit in de School, afgekort tot Dis. Dit is een vak waarbij je in groepjes een brochure moet maken, met daarin tips voor een beginnend docent over een zelfgekozen onderwerp. Dit krijgen we van dezelfde docent als Didactisch Practicum (in Aftellen: de Presentatie heb ik het eerder over hem gehad). Ook dit vak is niet al te spectaculair. In de enkele bijeenkomsten die we als gehele klas hadden, werd uitgebreid verteld over hoe de brochure, het eindproduct en het startdocument eruit moeten zien. Als er geen bijeenkomsten zijn, heeft ons groepje afgesproken om te vertellen hoe ver de zaken staan. Nuttig en niet langdradig, met negatief bijgevolg dat het daaropvolgende tussenuur lang is. Ruim drie uur lang staar ik dan naar een pc-scherm en maak opdrachten. Dan gebarentaal, dat gelukkig een stuk leuker is. Jammer alleen dat ik daardoor niet voor negen uur 's avonds thuis ben, maar dat terzijde.

De donderdag is dan een stuk leuker! Eerst Didactisch Practicum, waar medestudenten proeflesjes geven waarin vooral open vragen moeten zitten. Nou ja, ik heb mijn lesje al gegeven en hoef dus alleen af en toe op te kijken en een beetje meedoen. Met andere woorden: T. en ik hebben toch zeker ruim een half uur vier-op-een-rij gespeeld. Wel de schrijf-variant, zo opvallend waren we niet.

En dan het leukste (en tweede en laatste) vak van de dag: Vakdidactiek 2A! Ook hier heb ik eerder over geschreven (Aftellen: Grappig/de Presentatie). Opnieuw zaten we in groepjes, al was het een beetje met andere mensen (S., T., MB., M., M., R., J. en ik voor wie de afkortingen wil weten =D ). Weer les van MH., die echt overal een grappige opmerking van maakt. Vol interesse keken MB. en ik haar aan, of beter gezegd: we keken net naast haar, waar een mug vloog. "Doe eens zo," zei ik en sloeg met links op mijn hoofd. "Ja, er zit daar een mug!" Even later zat hij op haar jasje. "O joh, moet je kijken wat een gekke mug, hij heeft een gevlekt lijfje," zei ze en kwam naar me toe. Ik ben gewend om muggen dood te slaan, omdat mijn lieve meiske anders echt, maar dan ook echt niet kan slapen, en vraag: "mag ik slaan?" Dat mocht, maar niet te hard. Ik dacht dat ik zacht sloeg, maar de rest vond wat anders. De mug was dood en gooide ik in de prullenbak. "Nou, als ik er morgen niet ben, dan weten jullie hoe het komt: dan doe ik aangifte wegens mishandeling!"

Vrijdag is ook leuk, vooral omdat het maar een les is en weer van MH. Deze les heet Wiskunde&Cultuur 2-1, afgekort tot WC. Een vak over perspectief, wat het is, waar en waaraan je het kunt zien en herkennen en hoe je het kunt tekenen. Hartstikke leuk, zonder dat het nou echt iets grappigs gebeurt. Daar kunnen bepaalde docenten een voorbeeld aan nemen!

Aftellen: Happy coming-out day!

Vandaag is het zover: nationale coming out dag! Vandaag was het de bedoeling om even stil te staan bij homoseksualiteit. Laten zien dat je openstaat voor homoseksualiteit, dat er een veilige werkomgeving is.Daar staat niet iedereen bij stil, maar een simpele vraag als "heb je een vriend?" kan voor een lesbienne als een lastige vraag worden gezien. Moet ze liegen en zeggen dat ze een vriend heeft is single is, of zal ze bekennen? En als ze bekent, hoe denken haar collega's erover? Tip: je kunt beter vragen of iemand een partner heeft. (lees ook: Aftellen: haar "partner").

Waarom precies vandaag, 11 oktober, en niet morgen of gisteren? Het komt uit de VS.

Vandaag is het Coming Out Dag. De dag waarop Matthew Shepard 13 jaar geleden gevonden werd, vastgebonden aan een hek in Wyoming (Amerika). Waar hij vijf dagen daarvoor werd gemarteld en achtergelaten om te sterven.

Matthew Shepard studeerde aan de Universiteit van Wyoming. Twee jonge mannen, Russel Henderson en Aaron McKinney, deden zich voor als homo’s om het vertrouwen van Shepard te winnen. Zij ontvoerden hem en uiteindelijk zijn zij ook degenen die veroordeeld zijn voor moord. Shepard heeft het leven gelaten om iets waar hij niets aan kon doen. Hij is vermoord vanwege zijn geaardheid.

Deze vreselijke gebeurtenis heeft veel teweeggebracht. De ‘Shepard-act’ werd in het leven geroepen, een grote anti-hatecrime wet.  National Coming Out-day werd in de VS ingesteld op de dag van Matthew’s overlijden.

Ook in Nederland ‘vieren’ wij deze dag. Niet een dag waarop iedereen nog eens uit de kast moet komen, maar wel om aandacht te besteden aan het fenomeen ‘coming out’. Elk jaar, gemiddeld zeven keer, komt iemand met een andere geaardheid dan heteroseksualiteit uit de kast. Niet altijd wetende hoe de omgeving er mee om zal gaan.

Ook in Nederland zijn er mensen gestorven in het gevecht om gelijke rechten. Dat gevecht is waar het COC al sinds 1948 mee bezig, Expreszo sinds 1988. Gelijke rechten, bestrijding van discriminatie en het garanderen van een veilige omgeving is iets waar wij naar streven.

Ik hoop dat we over 30 jaar geen dag als deze meer nodig hebben. Dat er in 2041 niets ‘normalers’ bestaat. Dat Expreszo, het COC en al die andere organisaties, op een bepaalde manier overbodig zijn geworden.

Bron. 

Wil je weten hoe de sfeer is op jouw werk en heb je Facebook? Kijk op http://sfeermeter.com/

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De afgelopen weken heb ik elke dag een blogje geschreven met de hoop men aan het denken te zetten. Ik wilde laten zien dat er meer is dan alleen de bekende vijf (hetero, homo, lesbienne, bi- en transseksueel) en hoe je sommige dingen als anders kunnen ervaren (lees bijvoorbeeld: Aftellen: Hoe date je?"). Ook wilde ik wat feiten laten zien en er wat dieper op in gaan (denk aan Happy Coming-out Day, Een homoseksuele leerkracht en Lesbische moeders). Verder had ik nog een paar artikelen van het internet (zoals Gay pride, Is er meer homohaat, Een homoseksuele leerkracht (2), en In de gevangenis). Dan nog wat grappige dingen die ik heb meegemaakt en tada: 25 blogs over deze Coming-out day!

Citaat (8)

Ik dacht even "out of the box" of "out of the closet", om het actueel te houden.

- in de les toen ik een vraag stelde.

"Zoals bijvoorbeeld" (2)

In november plaatste ik de blog "Zoals bijvoorbeeld", over een reclame waarin Hind deze ongeaccepteerde tautologie zei. Het kan aan mij liggen, maar slechts enkele dagen na het plaatsen van deze blog, verdween de reclame van de buis. Ik dacht dat ik iets had bereikt, dat er op wonderbaarlijke wijze bij de makers van die reclame de boodschap was doorgedrongen dat er incorrect Nederlands gesproken werd, dat Hind zelf ook maar van de buis moet verdwijnen.

Helaas, want de reclame is terug op TLC. En, om het nog erger te maken: Etos heeft de ongeaccepteerde tautologie overgenomen! In de reclame gaat het over make-up met korting (ja, ik weet het: in reclames gaat het wel vaker over korting).

Dames en heren: Zoals bijvoorbeeld is hartstikke fout!

Aftellen: het rijtje afmaken (2)

Gisteren plaatste ik een lijstje met allerlei soorten seksualiteit. Ik voeg er weer een paar toe.

• Heteroseksueel
• Homoseksueel (homo's en lesbiennes)
• Biseksueel
• Aseksueel
• Metroseksueel
• Technoseksueel
• Panseksueel (omniseksualiteit of poliseksualiteit)
• Objectum-seksueel
• Zoöseksualiteit
• Efebofilie (inclusief parthenofilie)
• Gerontofilie
• Necrofilie
• Pedoseksueel (inclusief pederastie)

Dat zijn er toch aardig wat! De vraag die bij mij opkomt, is of alle vormen "natuurlijk" zijn. Neem pedofilie, ik kan me voorstellen dat je hartstikke gek op een baby wordt als je er eentje ziet, maar het zou bij mij niet opkomen om er erotische handelingen mee te verrichten.Ik begrijp ook waarom het strafbaar is, een kind kan nou eenmaal niet goed aangeven of hij/zij het prettig vindt. En ook al kon het kind dat wel, dan wordt het niet aangegeven, omdat ze zo jong zijn: de volwassene heeft veel invloed op het kind. 

Bij efebofilie ligt het aan de situatie. De jongere, tussen de 12 en 16 jaar, kan beter aangeven wat hij/zij prettig vindt en ontwikkelt zijn/haar eigen seksuele voorkeur. Laten we even aannemen dat het meisje 14 is en de jongen 24. Tien jaar verschil klinkt nu heel veel, maar wat is nou 50 en 60 jaar? Het meisje kan heel volwassen overkomen, zowel qua uiterlijk als qua innerlijk. 

Bibliofilie en interseksualiteit heb ik niet aan het rijtje toegevoegd, omdat het niet bepaald te maken met gevoelens heeft.

Aftellen: het rijtje afmaken

Ik dacht dat ik er wel zo'n beetje was, dat mijn rijtje compleet was:

• Heteroseksueel
• Homoseksueel (homo's en lesbiennes)
• Biseksueel
• Aseksueel
• Metroseksueel
• Technoseksueel
• Panseksueel (omniseksualiteit of poliseksualiteit)
• Objectum-seksueel

Ik moet er minstens eentje aan toevoegen: zoöseksualiteit, ook bekend als bestialiteit of dierenseks.Een korte zoektocht geeft geen nieuws waarmee ik wat kan, op Wikipedia na. In Nederland is seks met dieren verboden. Logisch, lijkt mij, aangezien het dier niet kan zeggen of hij/zij het fijn vindt. Laten we even aannemen dat een man seks wil hebben met een paard, dat praat wat makkelijker. Dan moet de man eerst een erectie krijgen, hoe doet hij dat dan? Denkt hij aan een mooie vrouw (of man, je weet het niet..) of denkt hij aan het paard? Op een wijze heeft hij een erectie, en dan? Gebruikt hij een condoom, glijmiddel.. En dan, hoe komt hij aan het paard? Is het van hem, staat het in de wei of in een stal? Moet het een specifiek paard zijn (want men wilt ook niet met iedereen het bed delen) of maakt het niet uit? Nou ja, de man is bezig en het paard stribbelt niet tegen en na afloop gaat de man weer terug naar huis. Heeft hij dan een man/vrouw met of zonder kinderen of is het een alleenstaand persoon? Stel dat hij een partner heeft, vertelt hij dan dat hij seks heeft gehad met een paard? 

Nee, ik snap niet hoe het werkt.

Meer informatie.

Aftellen: Objectum-seksueel

Gisteren had ik het over een panseksueel. Voelde die zich nou ook aangetrokken tot voorwerpen, of was dat weer wat anders? Ik twijfelde en ben het gaan opzoeken. Het blijkt dat, als je verliefd wordt op een voorwerp, je objectum-seksueel bent. Weer wat geleerd!

Een relatie met een hek, een auto, een laptop of een ander voorwerp, voor een objectum-seksueel is het de normaalste zaak van de wereld. De personen in kwestie, meestal vrouwen, ontkennen dat het om een fetish gaat, een object om seksueel opgewonden te raken.

Voor een objectum-seksueel gaat de relatie met een voorwerp namelijk verder dan enkel seks; ze geloven dat het object een ziel heeft en houden er oprecht van.

Bron. 

Er hoort ook een stukje film bij, waarin je een vrouw ziet die een relatie heeft met een kermisattractie:

Ik vond het eigenaardig om te zien. Kan ze ook verliefd worden op mensen of zijn het echt alleen voorwerpen? Is het aangeboren, aangeleerd (door een afstandelijke vader heeft ze misschien geen menselijke liefde gekend) of is het een soort stoornis (zo werd er over Asperger gesproken). 

Wat ik wel heel mooi vond, was dat haar moeder zei dat ze het accepteert, omdat het haar dochter is en ze houdt van haar. De voorwerpen doen haar geen (emotionele) pijn, ze zeggen niks gemeens.. Haar dochter vindt er steun in.

Wat ik ook mooi vond, was hoe de vrouw over haar geliefde, de kermisattractie, sprak. Het is niet alleen een seksuele aantrekkingskracht, ze vindt het ook een mooi object. Vol bewondering en detail zei ze wat ze mooi aan hem vond. En dat is wat liefde hoort te zijn: niet alleen de seksuele aantrekkingskracht, ook van het object (of het nou een persoon of een voorwerp is) houden en blij worden van zijn aanwezigheid.

Aftellen: Grappig/De presentatie

(...) De les die erop volgde, liet zien dat het helemaal geen gevoelig of moeilijk onderwerp is, maar daarover vertel ik morgen. (donderdag 6 oktober).

Laat ik daar dan maar beginnen. De les die erop volgde, heet Vakdidactiek 2A. In leerjaar 1 hebben we vooral geleerd hoe je onderwerpen als meetkunde, rekenen en algebra moet uitleggen aan leerlingen uit de onderbouw. We oefenden met proeflesjes, gingen zelf sommetjes maken op de manier zoals we dat van de leerlingen verwachten, dat soort dingen. Bij 2A waren we eerst bezig met kwadrateren en worteltrekken, hoe dat vroeger ging en wat het trucje was dat erachter zat. Nu zijn we bezig met het analyseren van een hoofdstuk uit een wiskundeboek uit de onderbouw. Wat is de opzet, zijn er oriënterende en verwerkingsopdrachten, wat is de dactiek erachter?

Dit vak wordt gegeven door MH., een jonge vrouw die zelf ook op deze school student is geweest. Ze is lekker energiek, heeft een goed gevoel voor humor en heeft de klas onder controle. Zijn wij dan zo'n drukke groep? Nee, dat niet, maar het is er wel altijd gezellig en dat kan soms de werksfeer enigszins bedrukken. De tafels staan voor dit vak ik groepjes. Dan niet van die nette groepjes van vier, keurig verspreid over het lokaal, maar overal wat tafeltjes. Het ene groepje bestaat uit 5, de ander uit 6, uit 8.. Nou ja, er zijn toch nooit genoeg tafels, dus sommige nemen plaats aan de computer of delen hun plek. 

Zo zaten wij, R., MB., M., M., T., T., Y., en ik aan zes tafels (leuk he, al die afgekorte namen! =D). Stuk voor stuk gezellige mensen, waarvan de helft zijn/haar Propedeuse heeft behaald. MH. gaf wat uitleg, er werden vragen gesteld en we gingen verder waar we vorige week gebleven waren. Niks bijzonders dus.

Vraag me niet hoe we erop kwamen, maar het ging weer over seksualiteit. "Ja," zei er een, "bij didactisch practicum leren we weleens wat. Zo heb ik vandaag geleerd wat een panseksueel is!" Het verschilt een beetje met aan wie je het vraagt, maar over het algemeen wordt een panseksueel gezien als een persoon die niet let op het geslacht en zou ook op objecten verliefd kunnen worden. Dit veroorzaakte veel gelach, ook nog bij Vakdidactiek. "Het is gewoon logisch, als je verliefd wordt op een tafel, die mensen zijn allemaal homo!" zei de docent vol overtuiging en kwam erbij zitten. "Maar hoezo dan?" "Nou," vervolgt ze, "Er zit een poot aan!"

"Panseksualiteit is voor lesbiennes gewoon met een pan op de billen slaan, en bij homo's.. tja.." We kwamen niet meer bij, de wil om te werken was een beetje weg.

"Enne, Miek, wat had je nou nog meer?" vroeg die ene. "Metroseksueel, bijvoorbeeld."

Ook hier wist MH. een leuk antwoord op. "Dat is gewoon hele snelle seks, want *poef* en de deuren zijn dicht! Je moet ook geen gene hebben, er is heel veel glas."

We hebben gelachen tijdens die les, gelachen! Toen we naar buiten liepen zei ze nog: "pas wel op als je straks de metro ingaat."

Aftellen: de Presentatie

Ik heb iets met oktober en een presentatie over homoseksualiteit. Vraag me niet waarom, maar in deze maand heb ik de behoefte om er net wat meer over te praten. Nou ja, de waarom is simpel: op 17 oktober 2008 kwam ik uit de kast. Nu zit in mijn hoofd de koppeling homoseksualiteit - oktober. De wind staat dan anders, net wat harder en koeler. De regendruppels zijn vlakker, raken me rechter. De zon schijnt minder.

Hoe dan ook, vandaag moest ik voor het vak Didactisch Practicum een lesje geven. Hoe spannend het vak ook mag klinken, dat is het niet. Per les praat de docent, afgestudeerd als psycholoog, makkelijk een klokuur lang over een onderwerp als "de basisvaardigheden van een docent". In onleesbaar Nederlands zet hij termen die uit de klas komen op het bord. Dat was dan de interactie. De student doet er verstandig aan om aantekeningen te maken, omdat je anders echt in slaap valt. T., de naast me zit, maakt rustig haar huiswerk voor dinsdag.

Het lesje dat ik moest geven, moest vooral open vragen bevatten. Het ging om een onderwijsleergesprek. Ook over dit onderwerp heeft de goede man met gemak 90 minuten vol gepraat.

Maar wat ik ook in mijn hoofd bedacht, het bevatte gesloten vragen. De docent gaf de voorkeur aan dat de lesjes niet de wiskunde als onderwerp hadden. De Platonische en Archimedische figuren (beter bekend als de regelmatige en de half-regelmatige figuren) leken mij interessant, maar ik zag er geen open vragen in. "Misschien een discussie over homoseksualiteit," dacht ik.

Een echte discussie kon je het niet noemen, want er was geen sprake van een stelling met mensen die voor of tegen zijn. Ik vroeg wat er bij de klas opkwam bij het woord "seksualiteit". Homo's, durex, man en vrouw, intiem kwamen er als antwoord. Ik ging door op de homoseksualiteit en liet wat feitjes zien uit de blog "Dat je het maar even weet!". Ik vroeg aan de klas wat zij zouden doen met een homoseksuele jongen die depressief was, en wat ze vonden van dat 5% van de ouders geen homoseksuele leerkracht voor zijn kinderen wilde. 

De docent vond het een mooie openingsvraag. Het was wel een gevoelig onderwerp, zei hij, het maakt wel wat los. Zelf heb ik seksualiteit nooit als een gevoelig onderwerp gezien. Het ligt er wel aan waar je het precies over hebt: ik kan me voorstellen dat niet iedereen zich even gemakkelijk voelt als ik tot in de kleinste details vertel hoe twee mannen allerlei soorten standjes kunnen uitoefenen tijdens de intieme momenten in de slaapkamer. Nee, ik hou het wel globaal.

De les die erop volgde, liet zien dat het helemaal geen gevoelig of moeilijk onderwerp is, maar daarover vertel ik morgen.

Aftellen: Grappig!

Gisteren was echt zo'n dag waarbij ik dacht: je kunt me wat! Het weer was somber, de lessen waren saai, het tussenuur kon je met recht een tussenmiddag noemen, en het schoolwerk was te veel. Ik had er even geen zin meer in en ging een spelletje spelen, met het doel later weer aan school te zitten. Ruim anderhalf uur heb ik gespeeld, zonder ook maar een tel aan school te denken. Ja, ik zat weliswaar op de eerste etage van het gebouw en om me heen werd er voor het grootste gedeelte ook echt gewerkt, maar ik speelde alleen, ik kon mijn hoofd er echt niet toe zetten.

Toen stuurde mijn lieve vriendinnetje de afbeelding die ik gisteren plaatste, en ik ging echt he-le-maal stuk. Tranen over mijn wangen, niet kunnen ademhalen, alleen maar geruisloos lachen, het hoofd rood voelen worden en dan een hapje ademhalen, en weer verder gaan met lachen.

Ik zei dat ik een blogje had geplaatst, en J. ging meteen kijken. Ze vroeg wat het met homoseksualiteit te maken had, en ik grapte dat het best homoseksuele walvissen konden zijn.

Zo heb ik vaker van die grapjes. Sommigen (eigenlijk de meesten) zijn enkel en alleen grappig als je erbij was. Toen we met de afdeling Wiskunde bijvoorbeeld in Antwerpen liepen, en ik een flesje water van iemand in mijn hand had. Er ging een politiesirene af, ik duwde het flesje water in de handen van de eigenaar en riep "niet mijn water!". Of de zinnen "staat hij aan?", "zijn jullie nog wat verloren?" en "Ruimtemeetkunde 2". Misschien toevallig, maar al deze gebeurtenissen maakte ik mee met MB., ook een tweedejaars student van de lerarenopleiding Wiskunde en homoseksueel. Maakt het uit dat hij homo is? Nee, maar dat maakt het volgende verhaaltje wel extra grappig.

Ik stond met wat medestudenten in het lokaal waar over enkele minuten onze les zou beginnen. MB. komt binnenlopen met zijn zonnebril. "Kijk," zegt hij, "ik heb een nieuw doosje". Had ik dat doosje niet eerder gezien? Ja, dat kon wel, hij heeft meerdere zonnebrillen en meerdere doosjes en die lijken allemaal op elkaar.
Ik: "Nee, ik heb geen doosje voor mijn zonnebril, ik laat hem op mijn hoofd of stop hem los in mijn tas, ik doe niet aan doosjes".
Waarop hij volgde: "maar ik wel!".

Het was voor niet eens een seconde stil, ik zag hem denken. We schoten tegelijk in de lach. "Wacht, dat klopt niet!" En nee, het klopte ook niet, een homo die aan doosjes doet en een lesbienne niet.. We hebben er in ieder geval hard om gelachen!

Whahahaahhahahahahaha

Aftellen: Gay Pride

Zowel een Gay Pride als een demonstratie van rechtsextremisten tegen die homoparade in Belgrado zijn verboden. Eerder vandaag legde het organisatiecomité een oproep van de autoriteiten de mars komende zondag af te gelasten naast zich neer. Hierop besloten de Servische autoriteiten zelf tot actie over te gaan.

De minister van Binnenlandse Zaken Ivica Dacic en de burgemeester Dragan Djilas hebben gewaarschuwd dat de confrontatie van beide betogingen in geweld kan ontaarden. Vorig jaar liep de Gay Pride in Belgrado uit op onlusten waarbij meer dan honderd mensen gewond raakten.

Het Westen dringt er bij Servië op aan dat het behoudende land de rechten van homseksuelen en andere minderheden moet beschermen. Dit geldt als voorwaarde voor toetreding tot de Europese Unie.

Bron. 

Ik vraag me af of een Gay Pride niet te hoog gegrepen is in Servië. Het is een beetje de kip en het ei. Om de acceptatie te verhogen, kun je een parade organiseren en laten zien dat homoseksualiteit niks geks is. Maar om een parade te organiseren, moet er wel een vorm van acceptatie zijn. In het volledige artikel van het NRC stond dat er tegenwoordig voorlichting op scholen werd gegeven. Dit was nodig, want vele homoseksuelen leiden er een dubbelleven. Ze zijn uit de kast bij hun beste vrienden en het nachtleven, maar niet op het werk of voor familie en twee profielen op Facebook. 

Wat er in Servie eigenlijk moet gebeuren? Een bekend persoon, beetje de bekendheid van Oprah in de VS, zou uit de kast moeten komen. Dan niet een type Gorden of Gerard, eerder een Rik van de Westelaken (van de NOS). Toon de homoseksualiteit, laat zien dat er niks geks of raars is aan een homo.

Aftellen: That's so gay!

Een vriend van mij had de irritante eigenschap om nogal vaak "dat is gay" te zeggen. Zo ging het over een meid, A. die nogal snel het bed in dook met een andere meid. Dat vond hij gay, zei hij, omdat zij gay was. Ik voelde mij beledigd, alsof iedere 'gay' meteen het bed met iedereen induikt. 

Zo ging het ook over zaken die niks met homo's te maken hadden. Over een programma op de tv, of een bepaald vak op school: overal zei hij "dat is gay". 

In Amerika is het nog erger. Er werden zelfs reclamespotjes over gemaakt. Deze reclames hebben zelfs een prijs gekregen!

Aftellen: haar "partner"

Ik had eens een docente voor gym, laat ik haar S. noemen, en zij was lesbisch. Ik heb weleens over haar geschreven in Enkelvoud in Meervoudvorm. Als ik het eens over haar en haar vriendin had, zij ik altijd haar 'partner'. Ze was er op zich wel open over, als je er naar vroeg. Misschien lag het er ook aan wie het vroeg. Toen ik een dag later in haar kantoor stond, legde ze uit dat ze er zelf niet mee kwam. Als iemand vroeg of ze samenwoonde, zei ze ja. Als diegene dan dacht dat het met een man was, dan liet zij dat zo. "Ik heb veel meegemaakt," zei ze. De manier waarop ze dat zei, raakte mij. Er was geen drang tot vragen, omdat die zin alles al zei.

Als ik het dan ooit over haar en haar vriendin had, zei ik of de namen, of ik had het over haar 'partner', uit respect voor haar, zodat degene die niet weten dat ze een vriendin had, er ook niet achterkwamen. 

Iets soortgelijks heeft mijn vriendin. Een collega van haar weet dat ik haar vriendinnetje ben, maar rondom anderen spreek hij van "J. en haar partner". Wat netjes!